เสียงกระเส่าแหบพร่าทำให้ขวัญตะวันตะลึงมอง แต่ไม่ทันจะได้คิดอะไรจูบร้อนจาบจ้วงก็บดเบียดกระแทกใส่ลงมา มันรุนแรงจนหล่อนเจ็บ และอาการจี๊ดที่ริมฝีปากก็ทำให้หล่อนต้องดิ้นรนให้พ้นจากปากเขา แต่ยิ่งดิ้นเหนือสมุทรก็ยิ่งกดท้ายทอยของหล่อนให้แหงนหน้ารับจูบจากเขามากยิ่งขึ้น
“อื้อ...”
กำปั้นรัวเร็วที่แผงอกกว้าง หวังให้เขาสะเทือน แต่ไม่ใช่เลย ฝ่ามือแกร่งของเขารวบกระชับสองมือของหล่อน บีบแน่นจนเจ็บ ปากก็ยังกระแทกดุดัน ซ้ำเขายังดันหล่อนให้ถอยชิดติดกำแพง
ทุกอย่างมันคือความเจ็บ ไม่มีตรงไหนซาบซ่านเลย
“โอ๊ย!”
นั่นแหละสิ่งที่หล่อนทำ ในเมื่อเขาจูบหล่อนจนปากแตกได้ หล่อนก็กัดปากเขาได้เหมือนกัน
“ทำบ้าอะไรของเธอ!”
“แล้วพี่เหนือล่ะทำบ้าอะไร ปากขวัญแตกหมดแล้ว”
ขวัญตะวันสาดอารมณ์ใส่ไม่แพ้กัน มือกุมปากที่รับรู้รสเลือดซึมออกมา
“ก็ตอบสนองความร่านของเธอไงล่ะ อยากมากนักไม่ใช่เหรอ ก็ต้องเจอเจ็บๆ แบบนี้แหละ ฉันบอกเ
