“รอแป้บนะคะที่รัก มึงไปเอาทิชชู่มาหน่อยสิ ยืนโง่อยู่ได้” “...ไอ้เด็กเหี้ยนี่ มึงหลายรอบแล้วนะ” “หรือมึงจะให้สุดที่รักนอนเลอะอย่างนี้ล่ะ” “แล้วมึงทำส้นตีนอะไรอยู่” “ก็มึงยืนอยู่ มันไปง่ายกว่า แล้วน้ำนั่นน่ะของมึงจะให้กูเช็ดหรือไง” “ไอ้เสือ…” “อย่าทะเลาะกันสิคะ” เสียงหวานจากหญิงสาวที่นอนหมดสภาพอยู่ที่เอ่ยขึ้นห้ามทัพฝาแฝดซึ่งกำลังจะเริ่มวางมวยกันได้อยู่หมัด เพราะทันทีที่เธอพูดขึ้นสองคนที่กำลังเริ่มจะเถียงกันตาตั้งก็พลันหยุดชะงัก ต่างคนต่างสะบัดหน้าไปคนละทาง สิงหราชเดินไปหยิบทิชชู่ส่วนพยัคฆ์ก็ดึงตัวตนออกมาก่อนจะลุกลงจากเตียงเพื่อไปจัดการถุงยาง เพียงไม่นานแฝดพี่ก็เดินกลับมาอีกครั้ง “ไหวไหมคะ” เขาเอาทิชชู่มาเช็ดคราบน้ำรักให้ให้เธออย่างเบา เสียงที่ใช้ถามเธอเองก็นุ่มนวลเหมือนเมื่อครู่ไม่ได้เพิ่งเกือบทะเลาะกับคุณเสือมาอย่างไรอย่างนั้น “หนูไหวค่ะ แต่เหนียวตัวนิดนึง” สุดที่รักเอ่ยตอบขณะที่