“ถ้ายืนยันก็อ้าขากว้างๆ ค่ะ ผมทำอะไรไม่ได้หรอกนะถ้าหนูยังหุบขาอยู่แบบนั้น” หลังจากที่เขาบอกให้เธออ้าขาสุดที่รักก็นิ่งไปชั่วครู่ ดวงตาสวยเงยขึ้นสบตากับดวงตาคมที่ไร้ซึ่งแววล้อเล่น ก่อนที่ไม่นานขาเรียวขะเริ่มแยกออกจากกัน เผยให้เห็นดอกไม้ตูมที่ยังปิดสนิทสีอ่อนสะอาดสะอ้านที่กำจัดขนมาเรียบร้อย แม้อายจนแทบจนไม่ไหวแต่เธอก็ยังกลั้นใจเอาไว้ ขณะที่หลบสายตาจาบจ้วงของเขามามองกายแกร่งที่ประดับไปด้วยรอยสักหลายรอย ทั้งที่หน้าอก และแขนทั้งสองข้าง แต่มองแล้วก็กลับรู้สึกเหมือนกำลังตกที่นั่งลำบาก แม้อยากถอนสายตาจากกล้ามเนื้อแน่นหนั่นของเขาแต่กลับทำไม่ได้อย่างใจ ไม่รู้ว่าร่างกายเธอมันกลายเป็นของใครไปแล้ว คล้ายกับกำลังตกอยู่ใต้อาณัติของเขาโดยสมบูรณ์ “ไม่ต้องกลัว ผมจะอ่อนโยนกับหนู” เขาว่าขณะที่พาตัวเองคลานเข้ามาแทรกระหว่างขาของหญิงสาว ริมฝีปากหยักพรมจูบไปทั่วใบหน้าสวยอย่างปลอบประโลม ก่อนจะมาจบที่กลีบปาก