บรรยากาศความเงียบเข้าปกคลุม พาคินณ์ไม่ได้พูดอะไรอีกเลยทำเอาพาวินท์ที่รอโดนด่านั้นมึนงง คนเป็นพี่นั่งเงียบมาตลอดทาง เช่นเดียวกับม่านฟ้าที่เงียบไม่ได้พูดอะไรออกมาอีกพลอยทำให้บรรยากาศมาคุเพิ่มมากขึ้น ครั้นมาถึงที่พัก ร่างหนาก็ลงจากรถโดยไม่พูดไม่จาอะไรเช่นเดิม ทว่า
“บอส! ทำไมไปตั้งแคมป์แล้วไม่บอกผมก่อนล่ะครับ” เลโก้วิ่งหน้าตื่นมาหา แต่ใบหน้าบอกบุญไม่รับของคนเป็นนายก็ทำให้เขามึนงง “ไม่สนุกเหรอครับ”
“เฮ้อ...กูโดนหลอก มึงก็ยังโดนหลอกอีกเหรอวะ ถ้ากูถูกลอบทำร้ายก็คงตายไปแล้ว” ชายหนุ่มว่าอย่างเหลืออด ทำเอาลูกน้องหนุ่มตกใจมากกว่าเดิม
“หมายความว่าไงครับ” พาคินณ์ไม่ตอบในทันที เขาเดินเข้าห้องพักของตัวเอง
“เดี๋ยวกูอาบน้ำก่อน”
“ได้ครับ เดี๋ยวผมเตรียมอาหารรอ” ชายหนุ่มไม่ได้ตอบในทันที เขาปิดประตูก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป
...ความคิดต่าง ๆ แล่นเข้ามาในหัวไม่หยุด แววตาผิดหวังของม่านฟ้าทำให้เขารู้สึกไม่ด
