คุณปุณณ์ไม่ได้ผิดคำสัญญา
เขาไม่ได้ทำอะไรไปมากกว่าการจูบ แต่กว่าจะยอมปล่อย กลีบปากของพริมาก็บวมเจ่อ ลมหายใจถี่กระชั้น หน้าท้องหดเกร็งอยู่เรื่อยๆ และเธอก็ไม่ได้ไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่ามันคืออะไร
พริมาอยากได้มากกว่ากอด…
อย่างน้อยก็เมื่อคืนที่ผ่านมา เธออยากถูกสัมผัส แต่ก็อายเกินกว่าจะร้องขอ พอตื่นเช้ามาจึงสำนึกได้ว่าตัวเองแทบหลุดจากการควบคุม
พริมาโทษไวน์ที่ดื่มเข้าไปว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้สมองคิดแต่เรื่องอกุศล แต่ใจของเธอรู้ดีว่ามันไม่ใช่แค่นั้น เธอกำลังหลงเสน่ห์ผู้ชายเจ้าชู้ที่ไม่ยอมทำอะไรไปมากกว่าการกอด และนั่นทำให้พริมาเกลียดตัวเอง
“สวัสดีครับคุณปุณณ์” พันเดชทักทายเจ้านาย ก่อนแจ้งพริมาที่เดินตามมา ว่ามีแขกมารอพบได้ราวสิบนาทีแล้ว
“แต่พริมไม่มีนัดนี่คะ”
“รางวัลไงคะพริม ที่พริมยอมให้พี่จูบ… ทั้งคืน”
ปุณณ์กระเซ้าคู่หมั้นที่แกล้งทำราวกับว่าคืนที่ผ่านมา เธอไม่ได้ครางเสียงหวานออดอ้อน ขยุ้มเส
