หัวใจวิศวะ - 05

2759 Words

" พวกฉันขอบคุณแกมากๆ เลยน้ะ " เมย์ " ขอโทษด้วยน้ะ " เนย " พวกแกหยุดขอโทษ และก็ขอบคุณฉันซักที ฉันได้ยินสองคำนี้จนจะอ้วกออกมาได้อยู่ได้ " ฉันไม่ได้เวอร์นะ ตั้งแต่ฉันกระโดดตบให้ พวกมันเสร็จพวกมันสองคนก็เอาแต่ขอโทษและก็ขอบคุณเป็นร้อยๆครั้งแล้ว " ก็พวกฉัน..... " " พวกฉันเกรงใจแก....แกจะพูดแบบนี้ใช่ไหมเมย์ " คือมันไม่ใช่ครั้งแรกไงที่มันพูดแบบนี้และก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันบอกให้พวกมันหยุดพูด " ถ้าขืนพวกแกยังขอบคุณหรือขอโทษฉันอีกครั้งนึงนะ ฉันจะไม่คุยกับพวกแกแล้ว " ฉันพูดไปงั้นแหละไม่ได้คิดจะทำจริงๆหรอก " เออๆๆ ไม่พูดแล้ว " เมย์มันพูดส่วนเนยก็พยักหน้าหงึกหงัก " เอางี้ดีกว่าเป็นการขอบคุณแก ฉันจะไปหาลายเซ็นต์แทนแกเอง " เงียบได้ไม่นานเมย์มันก็พูดขึ้น แต่ทำแบบนั้นได้หรอ " ทำได้ ?? " " ไม่ผิดกฎ?? " " ไม่ผิดหรอก พวกพี่เค้าไม่ได้บอกนิว่าให้เพื่อนหาให้ไม่ได้ เพราะงั้นเอาสุมดมาเดี๋ยวฉันหาให้เอง " ฉันกำลังใช้ความคิดอยู่ว่าจะเอาไง ดี มันก็จริงที่พี่เค้าไม่ได้บอกว่าให้เพื่อนหาให้ไม่ได้ แต่มันจะไม่.... พรึบ !! เพราะฉันมัวแต่คิดไง เมย์เลยหยิบไปเฉยเลย " ไม่ต้องคิดแล้ว เดี๋ยวฉันหาให้เอง อีกไม่กี่ลายเซ็นต์ก็ครบแล้วไม่ใช่ไง " ฉันพยักหน้าตอบมันไป " งั้นฉันไปละ " พูดจบมันก็เดินไปเลย เนยมันก็นั่งเฉยๆ ไม่คิดจะห้ามเพื่อนมั้งหรือไง " ไม่คิดจะห้ามเมย์มันหน่อยรึไง " ปกติเนยมันรักความถูกต้องจะตาย " คิดว่าห้ามแล้วมันจะฟัง " เอ่อมันก็จริง ถ้าเมย์มันคิดจะทำอะไรแล้วใครก็ก้ามมันไม่ได้ " หิวน้ำว้ะ " " เดี๋ยวฉันไปซื้อให้ " เนยบอก " ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันไปซื้อเองดีกว่า " กะว่าจะไปหาอะไรกินด้วยไง " งั้นตามใจ ฉันนั่งรอตรงนี้นะ " ตอนแรกก็นึกว่าจะไปด้วยที่ไหนได้ คิดผิด -_-' " แล้วเอาไรป้ะ " เนยมันไม่ตอบแต่ส่ายหน้าให้แทน " อืม " แล้วฉันก็ลุกเดินไปร้านค้าในมอที่อยู่ใกล้ๆคณะ ดีหน่อยที่คณะฉันมีร้านค้าขายของ ขายขนม ขายน้ำพวกนี้อยู่ใกล้ๆ บางคณะ ต้องเดินไปซื้อคณะอื่นยังมีเลย " อื้มม.. " ฉันกำลังใช้ความคิดอยู่ว่าจะเอาอะไรดี เพราะขนมเอย ไส้กรอกเอย มันก็น่ากินทั้งนั้นเลย เลือกไม่ถูกเลยอ้ะ " อันนี้อร่อย " ในขณะที่ฉันเลือกอยู่ๆก็มีมือใครไม่รู้มาชี้บอกว่าขนมนี้อร่อย ฉันเลยหันหน้าไปมอง ผู้ชายคนนี้หน้าคุ้นๆ " จำไม่ได้ ?? " หน้าฉันคงแสดงออกมาละมั้ง " คะ ?! " " น่าจะเอาลายเซ็นต์คืนจริงๆ " แสดงว่าต้องเป็นคนที่ฉันขอลายเซ็นต์แต่มันหลายคนป้ะว้ะ " นึกไม่ออกจริงป้ะเนี้ย คนที่เดินชนอ้ะ " พี่เค้าคงเห็นนึกไม่ออกจริงๆเลยอธิบายให้มากขึ้นกว่าเดิม " อ้อ....พี่โย " บอกว่าเดินชนตั้งแต่แรกก็จบ " โทษทีค่ะ" ฉันบอกแบบยิ้มอ่อนๆไปให้ " ไม่เป็นไรๆ แล้วนี้ไม่มีเรียน " " ไม่มีอ้ะ อาจารย์ยกคลาส " ฉันบอกไปเลือกขนมไป " นี่จะไม่สนใจพี่หน่อยไง ตานี่มองแต่ขนม " พอฉันไม่สนใจพี่แกหน่อยก็เริ่มทักขึ้นทันที แต่เดี๋ยวก่อนนะว่าฉันเห็นแก่กินรึเปล่าน้ะ " แล้วพี่ไม่มีเรียน " ปากถามนะแต่ตายังจ้องขนมอยู่ " บ่ายไม่มีเรียน " " แล้วไม ไม่กลับบ้าน " นี่ไม่ได้จะไล่หรืออะไรนะแค่สงสัยเป็นฉันกลับบ้านไปนอนหรือไม่ก็ไปเที่ยวแล้วแต่นี่ติดต้องรับน้องไง " ไม่อ้ะ หาอะไรทำที่นี้สนุกกว่าเยอะ " หาอะไรทำที่นี้สนุกกว่า มอมันมีอะไรให้ทำว้ะ " อะไร ?? " " ก็นี่ไง สนุกจะตาย " อะไรของพี่เค้าว้ะ ทำอะไร ซื้อขนมเหรอสนุก บ้าแล้ว " เหรออันนี้อร่อยใช่ ไปแหละนะ " เมื่อเริ่มรู้สึกว่าพี่มันแปลกๆก็เลยเลี่ยงตัวออกมา รู้สึกว่าพี่โยแปลกๆยังไงก็ไม่รู้ หรือฉันคิดมากไป " นึกว่าเหมาร้านเค้าซะแล้ว " พอมาถึงโต๊ะเนยมันก็แขวะฉันทันที " เมย์อ้ะ " ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรมันหรอก เรื่องจริง ถ้ามีตังเยอะกว่านี้ก็กะจะเหมาแล้ว " นู้นไง " มันทำปากยู้ๆชี้ไปทางด้านหลังฉัน " อ้ะ พี่อิสระครบแล้วส่วนที่เหลือขอเองน้ะ " " ขอบใจมาก " ก็เหลือแค่7 สบายๆง่ายๆอยู่แล้ว " ขนมใครอ้ะ " เห็นขนมละไม่ได้เลย " ขนมฉัน " ฉันตอบ " ขนมชั้นที่ไหน นี่มันคอนเน่กับขนมปังชัดๆ " " โอ้ย!!! อีเมย์ " ทั้งฉันกับเนยพูดออกมาพร้อมกัน คือเมย์มันชอบเล่นมุกบาทสองบาทแบบนี้ประจำ " แหะๆๆ " มันยิ้มแห้งๆมาให้ " กินนะ " แล้วมันก็เอาเข้าปากทันที จะถามเพื่อ?? @ ลานเกียร์ " เรื่องสุดท้ายที่ผมจะพูดก็คือ พรุ่งนี้ผมให้เวลาพวกคุณตั้งแต่เที่ยงถึงเที่ยงสิบห้า ถ้าใครเกินเวลาก็โดนทำโทษไปนะครับ " พี่กันต์เป็น พูด " ใครไม่ส่งโดนทำโทษ ใครไม่ครบโดนทำโทษ ใครไม่ครบแล้วยังไม่ส่งโดนสองเท่านะครับ ผมเช็คชื่อตามสมุดที่ส่งมา " แล้วพี่ทอยก็ พูดต่อ บางทีก็สงสัยนะว่าจะมีพี่แทนกับพี่นนท์ไปทำไม " แยกย้ายกันกลับได้ครับ " พอจบคำพูดของพี่ทอยทุกคนก็รีบแยกย้ายกันทันทีบางคนก็ไปหาพวกพี่นันทนาการ หรือไม่ก็พวกพี่ว๊าก " เอาไงอ้ะ แอมป์คนเยอะเป็นบ้าเลย " เสียงไอเนยบ่นอุบอิบ " ทำไงได้ว้ะ รอ " รออย่างเดียว เพราะถ้าไม่ขอวันนี้ พรุ่งนี้คงไม่ทันฉันมีเรียนเช้าด้วยไง " งั้นฉันไปส่งเนยแล้วเดี๋ยวเวียนมะ..." " ส่งเสร็จก็กลับคอนโดแกเลย ไม่ต้องเวียนมาแล้ว " ฉันรู้ว่าเมย์มันจะพูดว่าอะไร ฉันเลยดักทางมันไว้ก่อน ให้เวียนไปเวียนมาเปลือง น้ำมันตาย " เอางั้น?? " " เออ ฉันอยู่ได้ สบายมาก " ฉันยักไหล่น้อยๆ ประกอบกับคำพูด " งั้นเจอกันพรุ่งนี้ " แล้วพวกมันสองคนก็เดินไปเอาของแล้วไปที่รถเลยมั้ง นี่ก็เกือบจะยี่สิบนาทีแล้วที่ฉันนั่งรออยู่ คือคนเค้าขอพี่นันทนาการเยอะมาก จะไปทางพี่ว๊ากนี่ก็ไม่ต่างกัน เยอะเป็นบ้า ไม่คิดจะขอวัน อื่นบ้างไง เอ่อใช่คงไม่มีเพราะพรุ่งนี้ต้องส่ง เห้ออ !! แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้ขอเนี๊ย คงต้องนอนที่นี้แล้วมั้งคืนนี้ หมับ !! เฮือก !! ในระหว่างที่ฉันกำลังนั่งคิดอะไรอยู่เพลินๆก็มีคนมาแตะไหล่ฉัน " โอ้ย พี่ตกใจหมด " " ขวัญอ่อนไปได้ " พี่ทอยพูด ใช่ค่ะ พี่ทอย พี่แกเป็นคนแตะไหล่ฉันเอง แต่พี่ทอยไม่ได้มาคนเดียว มีพี่แทนแล้วก็พี่นนท์มาด้วย แล้วอี ตาพี่กันต์บ้าอำนาจไปไหน " มาเงียบๆแบบนี้ใครมันจะไม่ตกใจบ้างล้ะ " " หึ ทำไมยังไม่กลับ " พี่แทนเป็นคนถาม พี่แทนแกดูเป็นคนเงียบๆขรึมๆนะดูเข้าถึงยาก แต่หน้าตานี่ดูดี๊ดูดี " รอขอลายเซ็นต์ " " งั้นเอามาเดี๋ยวพี่เซ็นต์ให้ " ว่าแล้วพี่นนท์ก็หยิบสมุดไปเลย พี่นนท์ก็เป็นอีกคนนึงที่อยู่ในแก๊งค์พี่ว๊ากแต่นิสัยต่างกับทุกคยเลย พี่นนท์ ดูเป็นคนเฮฮา ขี้เล่น แต่เวลาอยู่ในช่วงรับน้องก็จะเก็กขรึมหน่อยส่วนหน้าตาก็ไม่ต่างกันค่ะ หล่อลากไส้ ฉันเคยพูดไปรึยังนะว่า พวกพี่ ว๊ากเค้าคัดหน้ามาเป็น " หะ...ให้ง่ายๆแบบนี้เลย ? " คือระดับพี่ว๊ากเลยนะ จะเซ็นต์ให้ง่ายๆเลยหรอ " ไม่ดิ ให้ง่ายๆก็ไม่สนุกดิ " นั้นไงว่าล้ะ " จะให้ทำอะไรก็บอกมาดิ แต่ขอไม่กระโดดตบนะ " นี่คือกลัวแล้วเอาจริง " แบบนั้นมันจะสนุกอะไร " " โพสท่าเซ็กซี่ๆ ให้พวกพี่ดูหน่อยดิ เดี๋ยวเซ็นต์ให้ " พี่นนท์บอกให้โพสท่าเซ็กซี่ คืออะไร " อะ...เอาจริง " ฉันถามเพื่อความมั่นใจ " พวกพี่ไม่เคยพูดเล่น " พี่แทนบอก " เอาไง มีคนรอขอลายเซ็นต์พวกพี่เยอะนะ " ทำอย่างกับฉันมีทางเลือกเยอะงั้นแหละ เอาว้ะ เอาไงก็เอากัน แค่โพสท่าเซ็กซี่ๆเอง " เปลี่ยนท่า " แล้วฉันก็เปลี่ยนท่าไปเรื่อยๆ " ได้ยัง " คือโพสจะสิบท่าอยู่แล้ว " ได้แล้ว อ้ะ " แล้วพี่ทอยก็ยื่นสมุดมาให้ฉันหลังจากนั้นพสกพี่แกก็เดินไปที่โต๊ะ เชื่อไหม ไม่ถึงสองนาทีก็มีคนรุมขอลายเซ็นต์พวกพี่ แกเยอะมาก เชื่อแล้วว่ามีคนรอขอเยอะ ก็เหลือแค่พวกพี่นันทนาการและก็พี่กันต์ ซึ่งตอนนี้หายไปไหนไม่รู้ ขอพี่นันทนาการก่อนแล้วกัน " พี่ค่ะ ขอลายเซ็นหน่อยค่ะ " ตอนนี้ฉันเดินมาหาพี่นันทนาการที่นั่งกันอยู่ใกล้ๆลานเกียร์ " ชื่อไรละเรา " พี่นาวถาม " แอมป์ค่ะ " ฉันก็ตอบ " ให้ทำอะไรดีว้ะ " พี่ตี้กระซิบกับพี่นาวแต่ กระซิบแบบนั้นพูดออกมาเลยเหอะ ดังซะ " พวกพี่ชื่ออะไรกันบ้าง จำได้ไหม " พี่นาวถามฉันอีกรอบ ถามว่าจำได้ไหม จำได้คะ หึ ง่ายๆ " จำได้ค่ะ พี่ชื่อนาว ส่วนพี่ก็ชื่อตี้ ส่วนพี่ก็ชื่อ....ชื่อ " ชื่อไรว้ะ อยู่ๆความจำก็สะดุดกึกทันที " ชื่ออะไร " พี่คนที่ฉันนึกชื่อไม่ออกถามขึ้น " เอ่อ.....ชื่อ " ชื่อไรว้ะ มันติดตรงที่ปากอ้ะ แต่ก็นึกไม่ออก " จำไม่ได้ ? " พี่เค้าถามย้ำอีกรอบ " จำได้ค่ะ " คือจำได้จริงๆนะเว้ย แต่แค่นึกไม่ออก ปัง !! " จำได้ก็ตอบดิ " " ชะ....ชื่อเพลงค่ะ " อย่างกับการตบโต๊ะของพี่เพลงเป็นสวิตซ์ให้ฉัน ตบปุปนึกได้ปัป " หึ " พอฉันตอบพี่เพลงก็หัวเราะในลำคอ " นึกออกแหละว่าให้ทำไร เต้นให้ดูหน่อยดิ้ " เต้นงั้นเหรอ?? " แต่ไม่เอาไก่ย่างหรือเพลงกีฬาสีอะไรพวกนั้นนะย้ะ ไก่กาเกินไป " พี่ตี้พูดเสริมพี่นาว แล้วจะให้เต้นอะไรว้ะ " สามช่าเลยน้อง เดี๋ยวพี่เปิดเพลงให้ " พี่เพลงพูดขึ้น นี่กะเอาจริง " เอ้าเต้นดิ รออะไรอยู่ จะเอาไหมลายเซ็นต์อ้ะ " พอพี่มันเปิดเพลงแต่ฉันยังไม่เต้นพี่เพลงก็เร่งฉันอีก เอาว้ะ เต้นๆไปเหอะ นึกถึงตอน เต้นกับเพื่อนตามหน้าเวทีเวลาโรงเรียนเค้ามีงาน พอคิดได้แบบนั้นก็จัดเต็มซิค้า ฉันทั้งย่อ ทั้งโยก เอาให้มันสุดๆไปเลย แถมเพลงที่พี่เพลงเปิดมันก็มันด้วย " ทำไรกันว้ะ " ในระหว่างที่ฉันกำลังเต้นอยู่เสียงคุ้นๆหูก็ดังขึ้น " ให้น้องมันเต้นแลกกับลายเซ็นต์ " พี่นาวเป็นคนตอบ " ทำไรปัญญาอ่อน " " เอ้าไอนี่ ถ้ามันจะปัญญาอ่อนก็คงเป็นตั้งแต่คนคิดกิจกรรมละ " พี่เพลงตอกกลับไป คือคนคิดก็ไม่ใช่ใครที่ไหนไง ก็พี่มันนั้นแหละ " ยิ้มอะไรว้ะ " พอสู้เพื่อนไม่ได้ก็หันมาแขวะฉันอีก " ป๊าว " ฉันก็ตอบไปงั้นแหละ " อ้ะ พวกพี่เซ็นต์แหละ " พี่นามพูดแล้วก็ยื่นสมุดมาให้ฉันก่อนที่พวกพี่เค้าจะลุกขึ้นออกไปจากโต๊ะ จนตอนนี้เหลือแค่ฉันกับพี่กันต์สอง คน เอ่อไหนๆก็เจอพี่มันแล้วก็ขอลายเซ็นต์เลยละกัน " พี่กันต์ ขอลายเซ็นต์หน่อยดิ " " ไม่ให้เว้ย " พูดด้วย ใส่อารมณ์ด้วย " เซ็นต์ให้นิดให้หน่อยไม่ได้ " " ไม่มีอารมณ์ " พี่มันก็ตอบกลับมาแบบนิ่งๆ แต่แค่เซ็นต์เนี้ยนะต้องมีอารมณ์ด้วย " แล้วทำไงถึงจะมีอารมณ์ " " เอากับเธอมั้ง " เลือดขึ้นหน้าเลยค่ะ เอากับฉัน ประสาทแดกเหอะ " ปัญญาอ่อน " " ด่าฉันเหรอ" " พูดลอยๆใครจะรับก็รับ " พูดจบฉันก็เดินออกมาเลย วันนี้คงไม่ได้อยู่แล้วแหละลายเซ็นต์พี่มันอ้ะ หมับ !! " กลับยังไง " ฉันยังเดินไม่ถึงไหนเลย พี่กันต์มันก็ตับแขนฉันไว้แล้วก็ถามคำถามเมื่อกี้ " เดิน " นี่ไม่ได้กวนนะ ฉันเดินจริงๆ ปกติก็เดินอยู่แล้วไง หออยู่ใกล้ๆอย่างที่เคยบอก " เดี๋ยวไปส่ง " พูดจบพี่มันก็ไม่รอคำตอบเลยคะ พาฉันเดินมาที่รถของพี่มันแล้วก็จับฉันยัดลงไปในรถทันที ยัดค้ะ ยัดฉันลงไปเลย ไม่มี ความทะนุถนอมเลยไอพี่บ้า ฉันก็ผู้หญิงคนนึงนะเว้ย แถมตัวยังเล็กอีก(มั้ง) " อยู่ตรงไหน " " .... " " ถามก็ตอบดิว้ะ!! " พอฉันเมินคำถามพี่มัน พี่มันก็หันมาตะหวาดฉัน ไอพี่นี่ " ซอย 5 หน้ามอ " ฉันตอบเสร็จพี่มันก็สตาร์รถแล้วก็ขับมาออกเลย บรึ้นนนนน ~~~~ เอี๊ยด ~~~ ปัก !! " โอ้ยพี่ เป็นบ้าอะไรว้ะ " ก็พี่มันขับรถเร็วมากแล้วอยู่ๆก็เบรกรถกะทันหัน ฉันที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวแล้วก็ไม่ได้คาดเบลเลยทำให้หัวไป โขกกับหน้ารถ " เออ ฉันมันบ้า " ตอนที่ฉันหันไปด่าพี่มันดูเหมือนพี่มันจะดูตกใจนิดหน่อยแต่ก็แค่นิดหน่อยจริงๆ แล้วก็ปรับเปลี่ยนสีหน้าให้ดูนิ่งๆแบบเดิมแล้วหันมาขึ้นเสียงใส่ วันนี้เป็นบ้าไรว้ะ ดูหงุดหงิดหัวเสียแปลกๆ " แล้วใครสั่งใครสอนว้ะให้ใส่กระโปรงสั้นแบบนี้ แล้วไหนจะเป็นโพสท่าบ้าๆแบบนั้นให้พวกนั้นอีก " " ...... " " แล้วที่เต้นเมื่อกี้อ้ะ ไม่เห็นบ้างรึไงว้ะ ว่าตอนเต้นกระโปรงมันเลิกขึ้นมาเยอะขนาดไหน " " แล้วพี่จะเดือดร้อนอะไรละ " พี่มันจะเดือดร้อนอะไรด้วยว้ะ เหตุมาจากฉันใส่กระโปรงสั้นว่างั้น คือวันนี้ฉันใส่กระโปรงทรงเอมา ความ ยาวก็เอ่อสั้นอ้ะ มันเลยเข่าขึ้นมาประมาณคืบนึงได้ แต่ปกติฉันไม่ได้ใส่ไง คือกระโปรงมันหมดไงแล้วมันมีแต่ตัวนี้ที่ฉันซื้อผิดไว้ ก็เลยจำ ใจใส่มา " ก็ฉัน ..... " " ฉันอะไร " ฉันรอให้พี่มันพูดต่อแต่ก็ไม่ยอมพูดสักทีฉันเลยต้องถามย้ำ " ฉันอะไรก็ชั่งเหอะ อย่างให้ฉันเห็นอีกนะว่าใส่สั้นแบบนี้มา ไม่งั้นเจอดีแน่ " พี่มันหันมาขู่ฉัน " น่ากลัวตายแหละ " " หึ ก็ลองดูดิ " พี่มันจะไปทำอะไรฉันได้ " พะ....พี่จะทำอะไร " อยู่ๆพี่มันก็ค่อยๆขยับตัวเข้ามาหาฉันคือหน้านี่โน้มมาทางหน้าฉันเต็มๆ ท่านี่ล่อแหลมมาก ยิ่งบวกกับคำพูดก่อน หน้าที่บอกว่า ' เอากับฉัน ' แล้วด้วยยิ่งทำให้ฉันเริ่มกลัวแปลกๆ " หลับตาทำไม คิดว่าฉันจะทำอะไรเธอ " คือกลัวไงเลยหลับตาอยู่ ลืมตามาอีกทีพี่มันก็ยังอยู่ที่เดิมเพิ่มเติมคือใกล้กว่าเดิม จะสิงกันอยู่ แล้วเนี้ย " ละ.....พี่จะทำอะไร " แค่พูดก็ไม่ค่อยจะกล้าเท่าไหร่เลย " คาดเบล " พูดจบพี่มันก็คาดเบลให้ฉัน เห้ออโล่งอก ไอฉันนี่ก็คิดไปไกลเลยไง พรึบ !! " อ้ะ ปิดไว้ ก่อนที่ฉันจะห้ามตัวเองไม่อยู่ " พอพี่มันพูดจบฉันก็รีบหยิบเสื้อที่พี่มันโยนมาให้มาปิดขาไว้ทันที ทำไมฉันจะไม่รู้ความ หมายของคำพูดนั้น

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more