หัวใจวิศวะ

หัวใจวิศวะ - 01

มอ k

สวัสดีค้า ทุกคนวันนี้เป็นวันแรกที่ฉันมามหาลัย ตื่นเต้นชะมัดได้เป็นเด็กมหาลัยเต็มตัวแล้ว เอ่อขอแนะนำตัวก่อนฉันชื่อ แอมป์ สถานะโสด แฟนไม่มี คนคุยก็ยังไม่มี แถมตังก็ไม่มี รอคนมาเปย์อยู่อิอิ ฉันเป็นคนต่างจังหวัดมาจากเชียงใหม่

ข้าเจ้าเป๋นสาวเชียงใหม่ แฮมบ่อเต้าใดก็จะเป็นสาวแล้ว ~~

ยังมีอารมณ์ร้องเพลง 555 ฉันมาอยู่ในกรุงเทพฯคนเดียว เช่าหออยู่ซึ่งมันก็ใกล้ๆมออ้ะ สะดวกดี ถ้าถามว่ามาอยู่ที่นี้มีเพื่อนยัง บอกเลยมีแล้วจ้า คือ ไอเมย์ และก็เนย เจอมันสองคนตอนมามอบตัว ถามว่าเป็นคนยังไง ฉันก็ไม่รู้หรอกยังไม่สนิท แต่ดูเผินๆแล้วก็โอเคอยู่น้ะ

ฉันเรียนคณะวิศวะสาขาโยธา ทำไมถึงเลือกเรียนวิศวะเหรอก็เพราะผู้ชายหล่อไง 555 ล้อเล่น มันเป็นความชอบส่วนตัวน้ะ เลยเลือกเรียน เอ้าหมดเวลาแนะนำตัวแล้ว ขอไปหาเพื่อนก่อนนะ

" เอ้าแอมป์ มาพอดีเลย " เมย์เป็นคนทักฉันตั้งแต่ฉันยังเดินมาไม่ถึงโต๊ะที่พวกมันนั่งด้วยซ้ำ

" อื้ม คุยไรกันอยู่อ้ะ "

" ก็กำลังคุยเรื่องรับน้องของสาขาเราอ้ะ ไม่รู้ว่าเป็นไงบ้าง " เนยเป็นคนตอบส่วนเมย์ก็นั่งดูมือถือ

" นี่ๆ ฉันอ่านกระทู้มา เค้าบอกว่าโหดมาก ยิ่งพวกพี่ว๊ากน้ะ โคตรโหด " ฉันกับเนยก็นั่งฟังเงียบๆ

" นี่เค้ายังบอกอีกนะว่า ใครไม่ทำตามที่พวกพี่ว๊ากสั่งนะ ก็จะโดนทำโทษ เคยมีคนขัดคำสั่ง พวกพี่ว๊ากสั่งทำโทษต้องเข้าโรงพยาบาล

เลยว้ะ " จ้า ดีงามจะเอามาเล่าให้ฟังทำไมเนี๊ย เริ่มกลัวแล้วน้ะ

" ย้ายคณะทันไหมว้ะ " ขอบวกไอเนยได้ไหม ตอนเลือกลงก็ทำใจอยู่น้ะกับการรับน้องแต่ไม่ได้เตรียมใจมาฟังไอเมย์มันเล่า เล่ามาซะสยองเลย

" นี่ยังมีอีกน้ะ " ยัง มันยังไม่หยุดเล่า

" หยุดได้แล้วเมย์ ยิ่งเล่าฉันก็ยิ่งกลัว " นี่ถ้าเมย์มันยังเล่าอีกน้ะ ฉันจะชวนไอเนยลุกไปจากโต๊ะแหละ

" พวกพี่ว๊ากก็ไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้นมั้ง " ฉันคิดว่างั้น ถ้าพวกเราทำตามพี่พวกพี่เค้าสั่งก็คงไม่มีอะไรน่ากลัว

" ไม่น่ากลัวได้ไง ไม่เคยดูหนังที่มีพวกพี่ว๊ากไง น่ากลัวจะตาย แค่เห็นหน้าก็น่ากลัวแหละ ชอบทำหน้านิ่งๆ ขรึมๆ แค่เห็นก็ไม่อยากจะ

ขัดคำสั่งแล้ว " อีนี่นี้ขี้มโนจริง

" โอ้ย จะไปกลัวทำไม พวกพี่ว๊ากก็ทำหน้าแบบนั้นทุกคนนั้นแหละ หรือพวกแกเคยเห็นทำหน้าอื่นรึไง วันๆก็ทำแต่หน้านิ่งๆ " ฉันก็เคยดูนะเรื่องพวกพี่ว๊ากพวกนั้น ดูมาเยอะด้วย แต่เห็นกี่เรื่องๆก็ทำหน้าตานิ่ง ขรึม ทุกเรื่อง ทุกรุ่น อยากจะถามจริงๆว่าเกิดมาจากพ่อแม่เดียวกันรึไง หน้าตานี้แบบเดียวกันเป๊ะ

" แอมป์ !! " เนยกับเมย์พูดขึ้นมาพร้อมกัน เป็นเชิงบอกให้หยุด

" อะไร กลัวจำชื่อไม่ได้รึไง เรียกพร้อมกันซะ "

" ว่างกันรึไงครับ " ในตอนที่ฉันกำลังคุยอยู่กับเมย์และก็เนยก็มีเสียงบุคคลที่สามพูดขึ้นมา เสียงนี้แบบเรียบๆน้ะแต่แฝงไปด้วยความหน้ากลัว พอหันไปมองก็เห็นพวกผู้ชายสี่คนรวมคนที่พูดด้วยน้ะยืนอยู่ เรียนคณะเดียวกันกับฉันนี่แหละ แต่ไม่แน่ใจว่าสาขาอะไร

" ก็ว่างนะคะ " ฉันเป็นคนตอบเองแหละ ก็มันว่างจริงๆนิ ฉันเลิกเรียนแล้วแต่ที่ยังไม่กลับหอก็เพราะรอรับน้องนี้แหละ นี้ก็อีก 10 นาทีก็ถึงเวลานัดแล้ว

" หึ หรอคับ แล้วเจอกันนะครับคุณรุ่นน้อง " แล้วพวกพี่เค้าก็เดินไปเลย

" อะไรของพวกพี่เค้าว้ะ " เนยหันมาถามฉัน ถามฉันแล้วฉันจะไปถามใครล้ะ

" ไม่รู้ว้ะ ชั่งเถอะคงไม่มีไรมั้ง " หวังว่างั้นน้ะ แต่รู้สึกแปลกๆในคำพูดนั้นจัง ขอให้ไม่มีอะไรเถอะน้ะ

10 นาที.....

ตอนนี้ฉัน เมย์และเนยก็มานั่งรวมตัวกันอยู่ที่ลานเกียร์เพื่อรอรับน้อง

" ผมนัดพวกคุณกันกี่โมง แล้วตอนนี้กี่โมงแล้วทำไมพวกคุณยังมาไม่ครบ " ในคณะที่พวกเรากำลังนั่งรอเพื่อนๆก็มีรุ่นพี่คนนึงพูดขึ้นแต่ฉันไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปดูหรอนะเพราะพวกพี่เค้าสั่งให้ก้มหน้า

ผ่านไปราวๆ10นาทีได้มั้ง เพื่อนก็มากันครบแล้วเพราะได้ยินเสียงพวกรุ่นพี่เค้านับกันอยู่ คือนับถือพี่เค้ามากอ้ะ รุ่นน้องในสาขามีเกือบๆ 500 คนได้มั้ง แต่พี่ก็ยังนับกันได้

" 10 นาที พวกคุณมานั่งกันตรงนี้ครบทุกคน ใช้เวลาเกินไป 10 นาที " 10 นาทีแล้วไงอ้ะ คนสวยงง

" เพราะฉะนั้นต้องรับผิดชอบ ลุกนั่ง 50 ครั้ง "

" โห้ยยย " พอจบคำสั่งของพวกรุ่นพี่ทุกคนในสาขาก็โวยวายทันที

" ใครสั่งให้พวกคุณพูด 50 มันน้อยไปใช่ไหม งั้น 100 ครั้ง " เงียบกริบเลยจ้าไม่มีใครกล้าปริปากขึ้นมาสักนิด ที่อย่างนี้ละดีจริงๆ แต่ฉันไม่เข้าใจทำไมต้องทำโทษทุกคนด้วย ทำไมไม่ทำโทษเฉพาะคนที่มาสายล้ะ

" พี่คะ ทำไมต้องให้ทำทุกคน ทำไมไม่ทำเฉพาะคนมาสายละคะ " เสียงฉันเองจ้า คือไม่เข้าใจจริงๆอ้ะ แล้วดูเหมือนเพื่อนในสาขาที่มาตรงเวลาจะเห็นด้วยกับที่ฉันถามเพราะทุกคนต่างพยักหน้าแต่ไม่ได้พูดอะไร คงจะกลัวพวกรุ่นพี่พวกนี้มั้ง แต่พี่คนนั้นน่าตาคุ้นๆน้ะ ฉันมองเห็นไม่ค่อยชัดด้วยเลยไม่แน่ใจ

" พวกคุณเพื่อนกันรึเปล่าละครับ เพื่อนกันก็ต้องรับผิดชอบร่วมกันซิครับ "

" แต่หนูว่ามันไม่ยุติธรรม "

" ที่นี้คณะวิศวะ ไม่ใช่คณะนิติ ถ้าอยากได้ความยุติธรรมเชิญคุณไปเรียกร้องที่คณะนิติครับ คุณรุ่นน้อง " ฉันอยากจะเดินไปต่อยหน้าไอรุ่นพี่คนนั้นจริงๆ แต่ไอคำว่า ' คุณรุ่นน้องนี่มัน อย่าบอกนะว่าพวกพี่กลุ่มน้ะ "

" ผมเสียงเวลากับพวกคุณนานแล้ววนะครับ จะทำไม่ทำ ถ้าไม่ทำผมจะเพิ่มเป็น 2 เท่า "

ดู ดูมันไม่สนใจในสิ่งที่ฉันพูดเลย ยังมีหน้าจะมาสั่งเพิ่มอีก

" แต่พี่คะ "

" 1 " ไม่สนใจฉัน ได้เล่นงี้ใช่ไหม งั้นฉะนจะไม่สนใจเหมือนกัน

" 2 " ฉันจะไม่ทำ เพราะมันไม่ยุติธรรมกับเพื่อนที่มาตรงเวลา และตอนนี้ฉันก็ยืนมองพี่คนนั้นอย่างท้าทาย

" แอมป์ มาทำเถอะน๊า แกจะทำให้เพื่อนคนอื่นเค้าเดือนร้อนนะ "

" ไม่ฉันจะไม่...."

" ถ้าผมนับถึงสามพวกคุณทุกคนยังไม่ทำ ผมจะให้ทำ 200 ครั้งนะครับ " ฉันยังพูดไม่จบอีตารุ่นพี่คนนั้นก็พูดขึ้นมาซะก่อน

" แอมป์ "

" หึ้ย ก็ได้ๆ " สุดท้ายฉันก็ต้องทำ เห็นแก่เพื่อนหรอกน้เ ไม่ได้กลัวไอตานั้นสักหน่อย

" 1..2..3..4..5...10 "

" ไม่พร้อมกันเอาใหม่ "

" 1...2...10 "

" ไม่พร้อมเอาใหม่ " แล้วมันก็เป็นอยู่อย่างนี้ซ้ำๆ ไม่ถึงร้อยซะทีเริ่มเหนื่อยแล้วนะโว้ย

" 1...2...5...10 "

" 98...99...100 " สุดท้ายพวกเราก็ทำจนครบ100ครั้ง แต่ถ้าเอาจริงๆ แม่งเกิน 100 ครั้งอ้ะ ก็พวกพี่เค้าบอกไม่พร้อมๆ ทั้งๆที่ฉันว่ามันก็

พร้อมแล้วน้ะ บอกก่อนตอนนี้โคตรจะเมื่อยขา

" ใครสั่งให้พวกคุณนั่ง ลุกขึ้นยืน " โอ้ย ไอพวกพี่บ้า คนเค้าเมื่อยจะตายแล้วแรงจะยืนยังไม่ไหวยังจะไม่ให้นั่งอีก

" นั่งได้ " พี่เค้าต้องแกล้งฉันแน่ๆ พอฉันลุกขึ้นยืนบอกให้นั่งเฉยเลย เดี๋ยวๆ

" ต่อไปนี้หวังว่าพวกคุณจะไม่มาสายอีกนะครับ "

" ..... " เหมือนพูดกับอากาศธาตุไม่มีเสียงใดตอบกลับไปเลย

" ผมถามก็ตอบ "

" ครับ/คะ " บ้าอำนาจชะมัด

" เอาละครับ พวกผมจะแนะนำตัวกันให้พวกคุณได้รู้จัก "

" อยากรู้จักตายแหละชิ..... โอ้ยๆๆ อะไรอ้ะเนย " ฉันว่าฉันก็นั่งเฉยดีแช้วน้ะ แค่พูดขึ้นมานิดเดัยวเองไอเนยก็หยิกฉันเฉยเลย

" ก็ดูพูดดิ นั่งเงียบๆไปเลย " นี่สงสัยกลัวขนาดหนัก

" ผมชื่อทอย "

" ผมชื่อแทน "

" ผมชื่อนนท์ "

" และผมชื่อกันต์พวกผมคือพี่ระเบียบหรือที่พวกคุณเรียกว่าพี่ว๊าก " พวกพี่เค้าแนะนำตัวกันจนหมดทุกคน คืออยากจะถามมากว่าการได้เป็นพี่ว๊ากนี้คัดเลือกมาจากหน้าตารึไงว้ะ ทุกคนนี้แบบสุดแสนจะบรรยาย

" และที่สำคัญพวกผมคือรุ่นพี่ของพวกคุณ พวกคุณเป็นรุ่นน้องก็ควรจะเคารพรุ่นพี่ " เริ่มจะโยงแหละ

" วันนี้ผมเจอรุ่นน้องบางคนที่ไม่ให้ความเคารพรุ่นพี่ แต่ผมจะไม่บอกหรอกนะครับว่าเป็นใคร " จ้าไม่บอกว่าเป็นใครแต่สายตานี้แบบมองมาที่ฉันทำไม

" แต่ไม่เป็นไรครับ ผมจะให้โอกาสคนพวกนั้น ตั้งแต่วินาทีนี้ไปผมขอให้พวกคุณทุกคนเคารพรุ่นพี่ไม่ว่าคุณจะชอบหรือไม่ชอบรุ่นพี่คนนั้นก็ตามผมไม่สนใจแต่คุณต้องเคารพพวกเค้าเพราะพวกเค้าเป็นรุ่นพี่คุณ " มองมองอีกแล้ว มองแบบนั้นเดินมาชี้ตัวฉันเถอะ ว่าเป็นฉันที่ไม่เคารพรุ่นพี่

" และผมหวังว่าสิ่งที่ผมพูด พวกคุณจะทำตาม และผมก็ยังหวังอีกว่าผมจะไม่เจอพวกที่ไม่เคารพรุ่นพี่ " ย้ำได้ย้ำดี ให้ฉันคัดเป็นตัวหนังสือเลยไหมล้ะว่าให้เคารพนุ่นพี่แล้วแปะติดไว้บนหัวเตียง

" เอาละครับพวกคุณรู้จักพวกผมแล้ว ผมก็อยากจะให้พวกคุณจำให้ได้ด้วย เพราะจะเจอกับพวกผมอีกนาน " ถามฉันไหมว่าฉันอยากเจอรึเปล่า

" เดี๋ยวผมจะให้พวกคุณไปรับป้ายชื่อที่ฝ่ายนันทนาการและเขียนชื่อตัวเองลงไป ผมให้เวลา 20 นาที ใครช้าก็จะโดนทำโทษ " 20 นาทีมันเร็วไปไหมว้ะ คนเกือบ 500 คงไม่ทันแน่ๆอ้ะ

" แยกย้ายกันไปได้แล้วครับ และขอเป็นระเบียบด้วย " พอจบคำสั่งทุกคนก็ต่างเรียบวิ่งไปหาพี่ๆฝ่ายนันทนาการทันที แล้วฉันละยังนั่งอยู่ที่เดิมเลยจ้า ส่วนเมย์และก็เนยเหรอนู้นมันไปนู้นแล้ว รอฉันกันจัง

" ไม่รอกันเลยน้ะ " พอเดินไปถึงแถวฉันก็พูดขึ้นทันที ถามว่าโกรธไหมก็ไม่น้ะแต่เคียงๆนิดหน่อย

" ก็ฉันกลัวว่าจะโดนจับช้านิ ขอโทษน้ะ " เมย์พูดขึ้นส่วนเนยเหรอส่งสายตาอ้อนวอนมาเลยจ้ะ แล้วแบบนี้ฉันจะโกรธลงไหมล้ะ

" พอเลย เลิกส่งสายตาอ้อนๆได้แหละ ทำแบบนี้ใครจะไปโกรธลง " แล้วพวกมันก็ยิ้มมาให้ฉันจากนั้นก็ตั้งหน้าตั้งตาต่อแถวมาก

นี่พวกเพื่อนเค้าเขียนหรือปนะดิษฐ์ตัวอักษรกันเนี๊ย นานมาก จะหมดเวลาแล้วมั้งเนี้ย เพื่อนก็ทะยอยกันไปนั่งกันแล้ว ไอเมย์กับเนยก็พึ่งจะเดินไปเมื่อกึ้ตอนแรกพวกมันจะรอแต่ฉันบอกให้ไปนั่งได้เลย

" เร็วๆหน่อยได้ไหมอ้ะ " ฉันบอกเพื่อนที่อยู่ข้างหน้า ซึ่งที่ต่อแถวนี้ก็เหลือประมาณ 8 คนได้มั้ง ฉันอยู่คนที่ 8 อ้ะ คนสุดท้ายเลยจ้า ตอนแรกก็อยู่หน้าดีแหละทำไปทำมามาอยู้หลังสุดได้ไงก็ไม่รู้

" 10....9....8.... " ชิปแหละแม่งพวกพี่ว๊ากเริ่มนับถอยหลังแล้ว

" เร็วๆหน่อย พี่เค้าเริ่มนับแล้ว " คือตอนนี้เหลือกันอยู่แค่สามคนแล้ว จะไม่เดือนร้อนเลยถ้าอีนี่ไม่ใช่คนสุดท้าย

" อ้ะ เราไปก่อนน้ะ " เยส!!! ในที่สุดก็ถึงฉัน

" 6....5... " โอ้ยอยากจะบ้า จะนับเร็วไปไหน มือนี่ก็น้ะ พอรีบๆแบบนี้มือมันก็เขียนไม่ไปเลย

" 4...3... " เสร็จแล้วโว้ย คืออีกสองวิ ฉันว่าจากตรงนี้ถึงตรงนั้นฉันวิ่งทันแน่นอน ไม่รู้อะไรซะแล้วนี้แอมป์นักวิ่งโรงเรียนเลยนะโว้ย วิ่งหนีอาจารย์ตอนจะโดนเรียกอ้ะ วิ่งอย่างเร็ว 555 เค้าเลยจับให้ไปเป็นนักวิ่งโรงเรียนซะเลย สองวินี้ทันแน่นอนบอกเลย ไม่ได้กินไอแอมป์หรอก

หมับ

" 2... 1... หมดเวลา "