เดือนสี่ คือช่วงเวลาที่ชาวบ้านในตำบลหงเหลิงต่างรอคอย วสันตฤดูคือฤดูกาลเพาะปลูก โดยเฉพาะข้าว ซึ่งเป็นอาหารหลักของผู้คนทั่วแผ่นดินใหญ่ เวลานี้ผู้คนต่างตระเตรียมพันธุ์ข้าวที่จะใช้หว่านในที่นาของตน หากบ้านไหนไม่มีก็ต้องหาซื้อ ซึ่งเมล็ดข้าวพันธุ์ดีนั้นมีขายอยู่ที่ร้านขายเมล็ดพันธุ์พืชนั่นเอง
หวงฮุ่ยเหยาและสมาชิกอีกสามคนในครอบครัวเดินสำรวจราคาเมล็ดข้าวพันธุ์ซึ่งมีขายอยู่สองร้านเพื่อเปรียบเทียบราคา
“เมล็ดพันธุ์ข้าวทั้งสองร้านราคาเท่ากัน ข้าวเจ้าหนึ่งโต่ว ราคาหนึ่งร้อยอีแปะ ข้าวเหนียวหนึ่งโต่ว ราคาหนึ่งร้อยสิบอีแปะ” หวงฮุ่ยเหยาเปรย
“แล้วที่นาฝั่งริมแม่น้ำซีฮันสองร้อยหมู่ต้องใช้เมล็ดพันธุ์ข้าวกี่โต่ว กี่ตั้นกัน?” เหมยเหม่ยจิ้งหันหน้ามาหารือกับสตรีที่งดงามดั่งจันทราที่เดินช้าๆตามมาด้านหลัง
หวงฮุ่ยเหยาชะงักและหยุดเดิน หัวคิ้วของนางมุ่นเข้าหากัน
“ข้าว่า เราลองถามหลงจู๊ร้านขายเมล็ดพันธุ์ดูดีไหม
