สิ่งที่ชาวนารอคอยในช่วงวสันตฤดูก็คือฝน หลังจากที่สระและคลองไส้ไก่ขุดเสร็จได้สองวันทั่วทั้งตำบลหงเหลิงก็มีสายฝนโปรยปรายลงมา ฝนตกตลอดสามวันสามคืนทำให้น้ำเต็มสระและคลองไส้ไก่ แต่น้ำในแม่น้ำซีฮันยังไม่ถึงกับล้น แค่พอปริ่มๆ
“โอ้โห! พี่ใหญ่ ดูนั่นสิเจ้าคะ น้ำเต็มไปหมดเลยเจ้าค่ะ” หวงซิงเหยียนอุทานอย่างตื่นเต้น
หวงฮุ่ยเหยากวาดสายตามองไปจนทั่วผืนนา บัดนี้ที่นาทั้งสองร้อยหมู่นั้นมีน้ำเต็มไปหมดรวมทั้งในสระทั้งหกและคลองไส้ไก่ด้วย
“แต่ท่านซินแสเทวดาทำนายว่า หลังจากที่ฝนตกครั้งนี้แล้วฝนจะทิ้งช่วงไปหลายเดือน ข้าเห็นพวกชาวบ้านพากันดีใจที่เมื่อสองสามก่อนฝนตกต่อเนื่องแล้วอดสงสารไม่ได้ บางคนอาจจะยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต่อไปอีกหลายเดือนฝนจะไม่ตกอีกแล้ว ข้าวในนาก็จะแห้งตาย” เสียงแหบๆของบุรุษวัยชราที่ดังขึ้นทางด้านหลังทำให้หวงฮุ่ยเหยาและน้องทั้งสองต้องหันไปมอง
“โอ๊ะ! ท่านลุงผู้ใหญ่นั่นเอง”
“เฮ้อ! หวงฮุ่ยเหยา
