บทที่7

1108 Words

"สาวน้อยผู้โชคร้ายสินะ"ชาคริตหลับตาลง ภายในวันนั้นหวนกลับเข้ามาในสมองของเขาอีกครั้งยามเมื่อเขาหลับตา มันยากมากที่จะทำให้เขาลืมเรื่องวันนั้นไปได้ "นายท่านจะทำอย่างไรกับเธอต่อไปดีครับ" "รอให้เธอหายดีก่อน ส่วนเรื่องอื่นฉันคิดเอาไว้แล้ว"เธอคือผู้มีพระคุณสำหรับครอบครัวของเขา ถ้าไม่ได้เธอเอาไว้เขาไม่อยากจะคิดเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับหลานสาวตัวน้อย ประเทศไทย ใบเฟิร์น กล้วยหอม นิน่า กำลังอยู่ในสภาวะร้อนรนนั่งไม่ติดพื้นเมื่อทั้งสามไม่สามารถติดต่อหาเพื่อสาวอย่างริต้าได้ราวกับว่าอีกฝ่ายหายเข้ากลีบเมฆไปเลย "พวกเราจะทำยังไงดี ไม่มีใครสามารถติดต่อริต้าได้เลย"ทั้งสามนั่งต้องโทรศัพท์มือถือของตนเองซึ่งวางอยู่บนโต๊ะตรงหน้า สีหน้าของทุกคนแสดงถึงความกังวล เป็นห่วงเพื่อนอย่างเห็นได้ชัดแม้จะพยายามติดต่อหาริต้ากี่สายแต่อีกฝ่ายก็หายเงียบไปไม่สามารถติดต่อได้ "นั่นสิเราจะทำอย่างไรดี อีกสองวันก็จะถึงกำหนดที่ริต้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD