Chapter 3

1465 Words
Napabalikwas ako ng bangon dahil na rin sa malakas na alarm ng aking phone. Napahawak ako sa aking ulo at napabuntong hininga ako. Akala ko kung ano na! Sinet ko pala ito ng maaga para makapagluto ako ng breakfast para sa amin ng aking Daddy Grandpa! Pinatay ko ang alarm at tinignan ko ang orasan which is 5AM ng umaga. I stretch out my arms at bumaba na ako sa aking kama. Kahit nandito ako sa province, ang sarap ng tulog ko sa unang gabi ko rito. Kung si Lolo ba naman ang panaginip ko, sino ba ang hindi? Pumasok ako sa sariling bathroom ng aking kwarto at naghugas ako ng mukha at nag-toothbrush na rin. Pagkatapos ko, nagbihis ako ng pambahay at walang ingay akong bumaba ng bahay. Natigilan ako dahil may ilaw na sa kusina at nang pumunta ako roon, natigilan ako nang makita ang aking Lolo na nagluluto na ng breakfast. Luh! Inagahan ko pa naman pero mas maaga pa rin pala siyang nagigising. “Good morning, Grandpa…” bati ko sa kanya nang lumapit ako sa kanya. Tumingin namamn siya sa akin at ngumiti siya. “Oh, apo, bakit ang aga mo namang nagising? Wala ka namang pasok.” natatawa niyang sabi nang makita niya ako. “Kaya ako gumising ng maaga para magluto hg breakfast. Pero mas maaga ka pang gumising Lolo. Grabe naman! It’s only 5AM in the morning!” di-makapaniwala kong sabi sa kanya. Ganito ba talaga sa probinsya? Paagahan ng gising? Ni hindi ko pa nga narinig na tumilaok ang manok, eh! “Nakasanayan ko na rin kasi. Body clock ba ang tawag doon?” tumango ako. “Parang automatic na nagigising ang katawan ko in a certain time. Huwag ka ng mag-abala pa sa breakfast at ako na ang gagawa. Ano ka ba naman, Desira, narito ka para magbakasyon at mag-enjoy. Hindi yo’ng pagsisilbihan mo ako.” “Ihhhh! Gusto ko kayong lutuan, eh. Ayoko na may ibang babae na nagluluto na para sa inyo habang nandito ako.” natigilan naman siya at nagtataka na tumingin sa akin. “Matagal na rin tayong hindi magkasama, Lolo, kaya hayaan mo na ko.” umiling siya. “Ikaw talaga… Oh, sige na, pero ako ang nakatuka sa breakfast, okay? Ayoko na ini-stress mo ang sarili mo. I really want you to enjoy your vacation.” tumango ako at niyakap ko naman siya tapos ay nagpasalamat. Gumawa ako ng aking kape habang naghahain siya sa mesa. Masaya kaming kumain ng breakfast at nang matapos kami, ako na ang naghugas. “|Gusto mo bang sumama sa akin na libutin ang farm?” tanong niya. “Oo naman, Lo! Ang sabi ni Papa bumili na naman daw kayo ng lupa. Mas malaki na ang farm niyo ngayon. Talagang haciendero ka na, ah.” tumawa naman siya at hinalikan niya lang ang aking ulo. Matapos ang aking ginagawa, mabilis lang aking nalgi at nagbihis. Nagsuot lang ako ng mahabang tshirt, leggings at tsinelas lang sa aking mga paa. Wala akong pakialam kahit maputikan sila, hindi naman ako maarte. Sumakay kami sa kanyang malaking 4x4 truck. Pinagbuksan niya pa nga ako ng pinto at pinaupo sa front seat. Lumabas na kami sa gate ng bahay at nag-drive na siya sa sementadong daan ng farm. Nakatingin lang naman ako sa labas at mukhang marami na ring nagbago rito mula nong last na pumunta ako. Matagal na rin kasi at madalas si Daddy Grandpa ang pumupunta sa aming bahay kung may occasion man kaya matagal na akong hindi nakakapunta rito. “Lolo, lumaki pa ang farm niyo. Tsaka may magandang daan na rin. May nakatira ba dito sa loob ng farm o kayo lang?” “Nakatira ang lahat sa labas kaya nag-iisa lang ang bahay ko rito. Gusto ko kasi lahat ng lupa ay mapakinabangan man lang para mas marami pang tao na magkatrabaho. May manggahan na rin ako ngayon. Ipapakita ko sa’yo mamaya. Sa ngayon iche-check ko lang ang mga taniman ng gulay at palay.” “Kahit anong gawin niyo, Lolo, okay lang sa akin. Tulungan ko pa kayong mag-ani kung gusto niyo.” nakangiti kong sabi at bahagya naman siyang tumawa. “Huwag niyo na po akong pagbawalan, alangan naman na tumambay lang ako sa bahay at namamasyal lang. Syempre tutulong ako sa inyo, sabihan pa ko na spoiled akong apo.” “Gusto nga kitan i-spoil pero ayaw mo naman ng mga material na bagay. Napalaki ka ng mga magulang mo ng mabuti, Des. sigurado ako pag nagkaasawa ka at nagkaanak, magiging mabuti rin sila dahil ikaw ang kanilang ina.” uminit naman ang aking mukha sa kanyang sinabi. Syempre naman magiging mabait ang mga anak ko kung siya ang ama, diba? Naku! Huwag muna akong mag-isip ng ganyan dahil lalo lang akong kinikilig. Hinay-hinay lang self at makukuha ko rin siya! Nakarating kami sa taniman at may mga tao na nagsisimula na ng kanilang trabaho. Bumaba kaming dalawa at binati ko ang mga naroon. Pinakilala ako ng aking Lolo at matamis naman akong ngumiti sa kanila. Dapat magustuhan nila ako dahil tauhan sila ni Lolo. Ayoko naman na may masabi silang masama sa akin at baka makaapekto pa ito sa kanya. Sumunod lang ako sa aking Grandpa habang nakikipag-usap siya. Ako naman kinukumusta rin ang mga tao na naroon at minsan tumutulong rin. “Wahhhh! Ang laki namang pakwan nito!” tuwa kong sabi nang ipakita ito ng isang babae na may edad na. “Ako na ang magbubuhat, Manang, hindi ba kayo nabibigatan?” sabi ko sa kanya at tumawa naman siya. “Sanay na ako, hija, kunin mo na yan at kainin niyo ni Sir Amoz.” nagpasalamat naman ako at kinuha ko ito. “Hindi ko akalain na mabait ka at masayahin pala. Ibang-iba ka sa mga kabataan na nagpupunta rito sa probinsya na ang aarte.” napatawa naman ako. “May pumupunta po rito, Manang? Ano namang ginagawa nila?” “Ayun, umaakyat sa bundok. Ano ba ang tawag nila doon?” napangiti naman ako. “Hiking po, Manang.” sagot ko naman. “Oo nga pala, natatandaan ko na maganda ang mag-hiking roon. Makapunta nga rin minsan.” “Mag-iingat ka, hija. Pag pumunta ka roon, sabihin mo sa akin at pababaunan kita ng masarap na pagkain.” “Talaga po? Salamat, Manang!” tumawa lang naman siya. Nag-usap pa kami habang tinutulungan ko siyang mag-harvest. Nagpaalam na ako sa kanya nang tawagin na ako ng aking Lolo. Buhat ang pakwan na kinuha ni Lolo sa akin, sumakay ulit kami sa kanyang sasakyan. “Lolo! Hindi na ako makapaghintay na kainin ang watermelon! Sabi ni Manang, matamis daw tsaka juicy. Ang sabi niya rin nagtitinda sila sa tabing daan. Pwede ba akong tumulong minsan?” “Oo naman! Mukhang okay na okay kayo, ah. Masungit ‘yon minsan lalo na sa mga ka-edad mo. Alam mo naman ang mga kabataan ngayon, marami ng nagbago dahil sa social media na yan.” “Wala ba siyang anak o apo, Lolo?” tanong ko at umiling siya. “May mga anak na, pero sakit sa ulo niya ang kanyang mga apo na hingi ng hingi ng pera. Nasa lungsod kasi ang iba at nag-aaral doon.” “Hindi ba sila umuwi? Sabagay, kung nasanay ka na talaga sa lungsod, siguradong mabo-bore ka rito. Lalo na at mahina ang signal. Lahat na lang kasi sa phone na lang nakatingin. Mabuti na lang at nakalayo ako sa gano’n, masyado na rin kasing toxic lalo na at madaling manghusga ang mga tao ngayon.” “Mabuti at hindi nahawaan ang mabait kong apo.” sabay haplos niya sa aking ulo at napatawa naman ako. Marami kaming ginawa ng araw na ‘yon. Nagtanghalian pa kami kasama ang mga magsasaka at sobrang sarap ng pagkain kahit simple lang. Huli naming pinuntahan ang manggahan kung saan nag-uwi kami ng isang basket na mangga. Nang makauwi na nga kami sa bahay, doon ko na naramdaman ang matinding pagod. Pumanhik na ako sa aking kwarto at pumasok sa bathroom para linisin ang buo kong katawan. May putik pa sa aking mga paa na aking nilinisan ng mabuti. Nakatapis lang ako ng tuwalya na hawak ko nang lumabas ako ng banyo. Saktong may kumatok sa pinto, bumukas ito at pumasok si Lolo. natigilan siya nang makita niya ako at sinadya kong bitawan ang tuwalya kaya ito nalaglag. “Ay, Lolo!” sigaw ko at pinulot ko kaagad ang towel na tinakip sa hubad kong katawan. Agad naman siyang tumalikod. “Pasensya na, Desira. Sana hindi agad ako pumasok. Sige, magbihis ka na lang muna.” pagkasabi nito, mabilis siyang lumabas at bagsak niyang sinara ang pinto. Napangisi naman ako dahil kitang-kita ko ang lust sa kanyang mukha nang makita niya ako! Nakaka-excite naman talaga!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD