ตอนที่ 23
“คุณภพขา พอเถอะค่ะ” เธอร้องห้ามเสียงกระเส่า
“ทำไมล่ะ...” กวินภพถามด้วยความงุนงง นิ้วมือยังคงค้างอยู่ในเรือนร่างหญิงสาว
“ณิชา ไม่ไหวแล้วค่ะ” เธอสารภาพไป เพราะความเสียวซ่านที่เชื่องช้าและเนิบนาบ อาจทำให้เธอขาดใจได้ กวินภพหัวเราะในลำคอ แผนการเอาคืนหญิงสาวจึงเริ่มขึ้น
“แต่ผมไหว ยังไงคืนนี้คุณก็ต้องอยู่ในเงื้อมมือสุดหล่ออย่างผม” ณัฐณิชา หน้าแดงก่ำ เธอไม่กล้าสบสายตากับสุดหล่อของเธอในตอนนี้แน่นอน เขาเล้าโลมเธอไม่มีหยุด ร่างเธอเกร็งสะท้านไปแล้วรอบหนึ่งและกำลังจะเกร็งอีกรอบ เขาหัวเราะชอบใจที่ได้เห็นเธอทรมานบนความเสียวซ่าน สะโพกสวยส่ายไปมาอย่างบ้าคลั่ง บางคราเธอก็กดสะโพกให้แนบชิดริมฝีปาก เขาก็ตามใจเธอมิได้ขาดจนกระทั่งเธอหมดแรงไปแล้วรอบที่สาม เขาถึงจะหยุด ด้วยกลัวว่าหญิงสาวจะอ่อนระทวยจนไม่มีแรงรับอารมณ์ของเขาเสียก่อน
“พอแล้วค่ะ..สุดหล่อของเมีย” ณัฐณิชา เหนื่อยจนนอนหอบอ่อนระทวย กวินภ
