เขาอยู่ในชุดสูทสีดำและดวงตาสีเทาที่ดูเย็นชา เขาเป็นผู้ชายที่หล่อมากในมุมมองของผู้หญิง แต่เธอรู้ว่ารูปลักษณ์ภายนอกสามารถหลอกลวงคนอื่นได้
ออร่าแห่งความมืดอันตรายที่ชายคนนี้กำลังแบกอยู่ ช่างน่ากลัวเหลือเกิน เธอกำลังวิเคราะห์ผู้ชายตรงหน้า
‘เขาไม่ใช่คนที่เธอควรเป็นศัตรูด้วย’
เหงื่อซึมออกมาบนหน้าผากของเธอจนชื้น เธอเผลอขบกัดริมฝีปากด้วยความตึงเครียดและความหวาดกลัว
เธอรู้ว่าเขาเป็นคนที่จะตัดสินชะตากรรมของเธอ ซึ่งเธอไม่รู้ว่าเธอไปทำอะไรให้เขาไว้ ถึงได้ต้องมารับชะตากรรมแบบนี้ แต่คำพูดของคนพวกนี้ก่อนหน้าที่ได้ยิน มันเป็นเรื่องแด๊ดของเธอ
คริสเตียนมองดูหญิงสาวที่ดูอ่อนแอและเนื้อตัวสั่นเทา ราวกับใบไม้ในสายลมตรงหน้า สายสืบของเขาเหมือนสายตาจะทำงานผิดพลาดไปมาก เขาสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยบนสีผิวของเธอ ตรงจุดที่เหงื่อไหลซึมออกมาจากหน้าผาก รวมถึงบริเวณรอบริมฝีปากที่ถูกปิดไว้ก่อนหน้านี้ มันก็มีสีที่แตกต่างออกไป
แว่นตาของเธอดูใหญ่เกินที่จะพอดีกับใบหน้ารูปไข่เล็กๆ อีกทั้งเหล็กดัดฟันในปากก็หลุดออกมาเล็กน้อย เมื่อเธอพยายามควบคุมความวิตกกังวลและความหวาดกลัวของเธอ เธอจะกัดริมฝีปากล่างโดยไม่รู้ตัว เผยให้เห็นซี่ฟันสีขาวสะอาดที่เรียงรายอย่างเป็นระเบียบ
“นอกจากฟรังโก้ ที่เหลือออกไปให้หมด!”
คริสเตียนสั่งลูกน้องด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
ขณะที่หญิงสาวสะดุ้ง คงเพราะคำสั่งแปลกๆ นั่น เขาจึงพบว่าปฏิกิริยาตอนที่ตกใจของเธอมันดูน่ารัก
และทันทีที่เขาออกคำสั่ง บอดี้การ์ดทั้งหมดก็แยกย้ายกันออกจากโกดังไปอย่างเงียบๆ ทั้งที่ยังงง ๆ
“ไปเอาถังใส่น้ำมาฟรังโก้” คริสเตียนเอ่ยปากบอกมือขวาของเขา ฟรังโก้ก็พยักหน้ารับ ก่อนจะเดินออกไปทางถังน้ำ พลางคิดไปว่า
‘ตอนนี้เจ้านายของเขากำลังจะทำอะไร จะเอาน้ำมาทำไม?’
เท่าที่ฟรังโก้รู้ คาร่าเธอเป็นน้องสาวของแดน แล้วทำไมถึงมองไม่เห็นความเหมือนกันของพี่น้องเลย เพราะผู้หญิงคนนี้ดูขี้เหร่มาก ต่างจากแดนที่หน้าตาพอใช้ได้
และทันทีที่คาร่าได้ยินเขาพูดเรื่องถังน้ำ เธอก็เบิกตากว้าง พร้อมริมฝีปากล่างก็สั่นระรัวด้วยความตื่นกลัว
‘เขาจะทรมานฉันใช่ไหม’ เธอคิดเช่นนั้น พลางจ้องมองไปที่เขา
ผ่านไปสักพัก คริสเตียนมองไปที่คาร่า เขาเห็นหยาดน้ำตาของเธอที่ไหลรินออกมาอาบสองแก้ม แต่เขาก็ไม่ได้เอ่ยพูดอะไร
เธออาศัยอยู่ท่ามกลางสิ่งที่อาร์มานโดสร้างขึ้นมาตลอดหลายปี ถ้าเป็นคนอื่นคงกินเธอทั้งเป็นไปแล้วที่เห็นเธออ่อนแอแบบนี้ ทำไมเธอถึงได้อ่อนปวกเปียกถึงเพียงนี้ คริสเตียนคิด
‘อย่าแสดงความอ่อนแอของคุณ ให้ฝ่ายศัตรูเห็น ไม่ว่าคุณจะกลัวแค่ไหนก็ตาม จงแสดงตัวอย่างคนที่อยู่เหนือกว่าคนอื่นเสมอ แล้วคุณจะเป็นใหญ่’
แต่เธอดูอ่อนแอเกินไปสำหรับชีวิตนี้ ไม่น่าแปลกที่แดนจะต้องการให้คริสเตียนปกป้องน้องสาวของเขา
ไม่นานนักฟรังโก้ก็ถือถังน้ำเดินเข้ามาตามที่ได้รับคำสั่ง
“เจ้านาย” ฟรังโก้พูดขณะยืนอยู่ตรงนั้นพร้อมกับถังน้ำ
“เอาน้ำราดหัวเธอ”
คริสเตียนพูดโดยไม่แสดงอารมณ์ใดๆ บนใบหน้า ทำให้ฟรังโก้สับสนกับคำสั่ง แต่ไม่กล้ารอช้า เขารีบเทน้ำใส่ศีรษะของหญิงสาวทันที
หญิงสาวสะดุ้งด้วยความตกใจ แล้วไอออกมาอย่างรุนแรง ขณะที่คริสเตียนมองดูหญิงสาว ที่กำลังพยายามเช็ดหน้าเช็ดตาออกอย่างลืมตัว เขารออย่างอดทนเพื่อให้เธอมีเวลาได้จัดการกับตัวเอง ตามที่เขาคาดว่าน้ำจะช่วยล้างคราบดำด่างออกจากใบหน้าเธอ
แว่นตาอันน่าเกลียดร่วงหล่นบนพื้น พร้อมกับไฝที่หลุดออกมา ก่อนเธอจะเงยหน้าขึ้นมองไปที่คริสเตียน
“Fucking Hell!” ฟรังโก้อุทานด้วยความตกใจ พลางเดินถอยหลังไปสองสามก้าวอย่างลืมตัว เพราะคาร่าดูเปลี่ยนเป็นคนละคนกับตอนที่เขาเห็นก่อนหน้าอย่างไม่น่าเชื่อ
เธอสวยมากเมื่อเครื่องสำอางถูกชะล้าง จนฟรังโก้ไม่แปลกใจเลยที่เจ้านายอยากให้เขาเอาน้ำราดหัวเธอ ฟรังโก้คิด
คาร่าในตอนนี้ยิ่งหวาดกลัวมากกว่าเดิม เพราะรู้ว่าผู้ชายตรงหน้า ได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเธอแล้ว
“แก้มัดให้เธอซะ” คริสเตียนพูดขณะมองดูหญิงสาวที่หายใจหายคอไม่สะดวก คงเพราะอึดอัดจากการถูกผูกติดอยู่กับเก้าอี้ตัวนั้น
คริสเตียนเป็นผู้ชายในวัยที่มีความต้องการเรื่องบนเตียงสูง เขาสังเกตเห็นเสื้อชั้นในของเธอ เพราะเสื้อตัวนอกมันบางมาก ในยามที่โดนน้ำ มันจึงเผยให้เห็นผิวเนื้อนวลใสที่ซ่อนอยู่ภายใน
เธอมีเอวคอดกิ่ว เรียวขาสวย และบั้นท้ายที่กลมกลึง กำลังพอดีเข้ากับหุ่นของเธอ
ดูเหมือนว่าเธอจะยั่วเขาโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ และ Fuck! เขามีความรู้สึกที่อยากจะทำบางอย่างกับเธอเข้าเสียแล้ว ทว่าคริสเตียนต้องรีบสลัดความคิด เมื่อใบหน้าของแดนแวบเข้ามาในหัว เขาจะทรยศต่อความไว้ใจของแดนไม่ได้
นี่แค่เธอโดนน้ำไปนิดเดียว ยังไม่ได้ทำความสะอาดไปทั้งตัวเลยนะ เขาคิดภาพตอนที่เธออาบน้ำใส่ชุดสวยไม่ออกเลย ว่าเธอจะสวยมากกว่านี้อีกแค่ไหน
ยิ่งถ้าเธอได้อยู่ในชุดเสื้อผ้าชั้นดีแบรนด์หรู ที่เขาให้คนเตรียมไว้ให้เธอ และได้แต่งหน้าที่แท้จริงด้วยแล้ว เธอจะต้องงดงามราวกับเจ้าหญิงแน่ๆ คริสเตียนคิดอย่างสนุก
ทันทีที่เธอถูกแก้มัด คาร่าก็คิดที่จะวิ่งหนี ทว่าคริสเตียนอ่านความคิดเธอออก ก่อนที่เธอจะก้าวขา เขาก็จับรวบตัวเธอไว้โดยการโอบรอบเอว จากนั้นจึงดึงเธอเข้าไปหาตัวอย่างแนบแน่น จนเธอไม่สามารถขยับเขยื้อนได้
“อย่าแม้แต่จะคิดวิ่งหนีฉันเลยกระต่ายตัวน้อย ฉันพบเธอแล้ว ตอนนี้เธอเป็นของฉัน เป็นของคริสเตียน ฮิลล์!”
ชายหนุ่มกระซิบข้างหูเธอ