แค้นที่ 14 รู้สึกดี แววตาหลากหลายอารมณ์ของศิลาในตอนนี้ ไม่มีใครสามารถล่วงรู้ได้เลยว่าในใจเขากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ ร่างสูงหยุดห่างจากประตูห้องขังเดียวห้องหนึ่งเพียงแค่ช่วงตัวเท่านั้น เรียกได้ว่าเพียงเอื้อมไปเปิดเขาก็สามารถเข้าไปด้านในได้แล้ว ทว่ามือที่หมายจะผลักประตูเข้าไปนั้นกลับชะงักราวกับไม่แน่ใจอะไรบางอย่าง "เหอะ...ขี้เกียจเห็นหน้าว่ะ" เขาบอกตัวเองแบบนั้นเหมือนสามวันที่เหล่าผ่านมา ใช่! เขาไม่ได้เข้าไปหาเขาอีกเลยนับตั้งแต่วันนั้น วันที่ส่งเขาลงนรก คิดถึงตรงนี้ลมหายใจหนักๆ ของศิลาก็ดังขึ้น พร้อมกับร่างสูงของที่ผละเดินไปราวกับไม่สนใจ ศิลายังคงเดินตรวจตราเหล่านักโทษใต้การปกครองของเขาตามปกติ ทว่าเมื่อร่างสูงเดินมาถึงยังแดนนักโทษชาย ขายาวๆ ของเขาก็เหมือนจะแข็งตัวก้าวไม่ออกขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล แววตาและท่าทีกักขฬะของแต่ละคนทำเอาภายในใจของศิลากระตุกขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ จู่ๆ ภาพในมโ