ไม่นานนักชินวุธก็มาถึงร้านอาหารของเจ้าป่าช้าตอนห้าทุ่ม เขามองป้ายเหนือประตูร้านและแสงไฟข้างในก็มั่นใจว่าร้านเปิดแล้วแน่นอนจึงลงจากรถแล้วเดินเข้าไปข้างในร้านที่ตอนนี้มีลูกค้านั่งอยู่แล้วหลายโต๊ะ และบริกรก็กำลังยกถาดอาหารเพื่อนำเสิร์ฟลูกค้า
"สวัสดีครับ" บริกรทักทายแล้วเลิกคิ้วนิดหน่อยกับลูกค้ารอบดึกที่เคยมาครั้งหนึ่ง
"สวัสดีครับ" ชินวุธทักทายกลับแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะว่างตัวหนึ่ง สักครู่บริกรก็เดินมาหาที่โต๊ะ
"รับอะไรดีครับ"
"ผมขอกุ้งทอดซอสครีมมะนาวกับชาเย็น"
"ได้ครับ รอสักครู่นะครับ" บริกรรับคำแล้วเดินไปที่เคาน์เตอร์สั่งอาหาร
ระหว่างรออาหารที่สั่งชินวุธก็มองไปรอบร้านด้วยความสนใจ การตกแต่งยังติดลบแบบคนตกศิลปะตามเคย แต่ลูกค้าที่นั่งกันหลายโต๊ะนี่เขาไม่แน่ใจว่าคนหรือผี เพราะดูแล้วทุกโต๊ะจะมีอาหารเหมือนร้านทั่วไป เครื่องดื่มก็เหมือนเครื่องดื่มปกติ แล้วถ้าลูกค้าเป็นผี จะเอาอะไรจ่ายค่าอาหารล
