Alas dos na ng hapon ay hindi pa rin tumatawag si Ms. Sylvia at hindi pa rin siya kumakain ng tanghalian. Naiinip siyang tumayo at hinila ang dala dalang maleta. Nakita niya ang sign papuntang cafeteria ng building kaya mabilis niyang tinungo iyon.
Hindi na niya talaga mapigilan ang gutom. Gusto sana niyang ibalik ang mga dala sa kotse pero mas minabuti niyang hintayin ang advice ni Sylvia dahil ipina-priority niya na sa building na iyon unang maghanap para hindi na kumontra ang Mama niya.
But to her dismay, lumipas na muli ang tatlong oras ay hindi pa rin ito tumatawag. She started to worry. Her phone rang and excitedly answered it only to realized it was her mother.
“Anak, kumusta? Are you okay with your place?”
“Ho? Ah..O..okay naman…Ma. Actually, maganda pala ‘yong condo at..at re
