Chapter 5
1377 Words
*** Carlo's Life ***
Carlo POV ...
"Wait lang guys!!! Wait lang." Awat ni Cassandra at dali daling pumunta sa refrigerator at kumuha ng junk foods and drinks.
"Good! may pagkain tayo." Masayang sabi ni Xander.
At nagsi upuan na kami at lahat napatingin saakin para mag handa sa mga sasabihin ko tungkol sa buhay ko.
"Okey start!!" Excited na sabi ni Jake.
"I'm Carlo John Soo. I'm a fire user. Prince of kendra kingdom Im only there son." Sabi ko pero napahinto nang masalita si Cassandra.
"Wait? Prince ka?" Kunot noong sabi ni Cassandra.
"Prince kaming lahat. So ipagpatuloy mo na ang kwento mo Carlo."
Napa nganga naman si Cassandra.
"Magkwento ka simula sa simula." Sabi ni Christ.
Ang mga taong ito parang di nila alam ang buhay ko. Napabuntong hininga nalang ako.
Flashback...
Sa kingdom of Kindra...
Isang araw nasa palasyo ako. Parate akong nag ste-stay sa library. Mahilig ako sa mga libro at halos lahat ng libro nabasa ko na. Nang isang araw...
"Hello, son." Bati ni Papa saakin. He's King Carl and my mother is Queen Luna. At nakakalongkot kasi limang taon nun nang namatay si mama di ko tanggap yun.
"Hello pa." Sabi ko naman. At napansin ko ang isang babae sa likod niya.
"And who are you?" Malamig na sabi ko.
"Son, she's your new mother. Sabi ni papa. Napatayo ako dahil sa mga nangyayari.
"What?! No way di ko ipagpapalit si Mama." Sigaw ko.
"Son, move on it's been 5 years ng wala ang Mama mo. Please, tanggapin mo ang bago mong mama" sabi ni Dad pero ako umiling iling ako habang nakatingin sa babaeng katabi ng Ama ko.
"I said AYOKO!!" Sigaw ko at tumakbo ako palabas ng palasyo. Sa ayaw ko sa lahat ay yung ipagpapalit ang mama ko.
Napunta ako sa training room ko. At dun nilabas ang galit ko mabuti di nasunog ang training room sa ginawa ko.
At boung araw di ko sila pinansin. Di ba nila maintindihan ang side ko? Na ayokong ipagpalit ang Ina ko.
Sa kwarto ko...
"Son." Pumasok si Papa di ko sya pinansin I hate the two of them. Si Dad at ang babae niyang bago.
"What are you doing here?" Malamig na sabi ko.
"Son, sana maintindihan mo. Ang sitwasyon ko...." mahinang sabi niya pero di ko rin siya pinatapos.
"Sana rin maintindihan niyo rin ako." Galit na sabi ko.
"Son." Ang hirap mawalan ng ina. Tapos papalitan agad ano yan parang laruan pag wala na hahanap na ng iba?
"Sana matanggap mo sya." Sabi ni Dad bago umalis sa kwarto ko.
"Mama kailangan ko bang tanggapin ang bagong Mama ko?" Sabi ko alam ko na nasa paligid lang sya. Alam ko dahil yun ang kinukuwento niya noon pa na ang mga kaluluwa ay nakabantay lang o nakamasid lang sa atin parati.
Hanggang sa makatulog na ako...
Nasa isang dream land ako. At nakita ko si mama.
"Mama!!!" Sigaw ko at niyakap sya niyakap din nya ako. Masaya ako dahil nakita ko siya kahit dito lamang sa panaginip ko.
" Anak, Carlo, sana matanggap mo sa puso mo na kailangan mo ng bagong mama. Okey lang naman saakin basta maging masaya muli ang Ama mo." Sabi ni mama.
"P-pero..." di ko matapos ang sasabihin ko dahil nagsalita siya.
"Son, Please for me tanggapin mo sya bilang bago mong ina. Kailangan mo yan." Sabi ni mama. Napatango nalang ako.
At ngumiti sya at tumango bago ako hinalikan sa noo ko...
Nagising ako at naging mabait ako sa bago kong Mama. Naging Mama din siya saakin. Di ko man lang tiningnan ang kabaitan nya.
"Prince Carlo...." Di ko siya pinatapos at tiningnan siya.
"Just call me... Son." Sabi ko napangiti naman sya. At niyakap ako.
"Salamat dahil tinanggap mo ko ng tuluyan sa buhay mo. Salamat mahal na mahal ko kayo ng Ama mo. Carlo, Anak." Napangiti nalang ako at niyakap din siya.
Isang araw biglang sinugod ang kaharian namin. At ang naalala ko nalang ay bigla nalang ako niyakap ng bagong Mama ko ng napatingin ako sa kanya may dugo sa baba nya. Sinalo niya ang pana na tatama saakin.
Sa galit ko inatake ko ng apoy ang mga kalaban ko at ubos agad silang lahat.
Tumutulo na ang luha ko habang nakatingin sa ikalawang ina ko na nahihirapan na dahil sa tama ng pana sa kanya. Napailing iling ako at niyakap siya.
"Mama, wag mo naman akong iwan!!" Iyak ko.
Hinawakan niya ang pisnge ko.
"Son, salamat kasi binigyan mo ko ng chance para maging ina mo. Salamat." Sabi ni mama at napapikit sya
"N-no!!! No!! Not again." Di na ko tumigil sa pagiyak.
"Anak." Tawag saakin ni Papa at niyakap ako.
"Papa, iniwan nanaman ako." Iyak ako ng iyak nun habang yakap ako ng aking Ama. At ganun din siya nawalan din siya ng mahal sa buhay kagaya ko.
"Shhh.... Anak patawarin mo ko di ko nailigtas ang mama mo." Sabi nya umiling nalang ako walang kasalanan si papa kundi ang mga kalaban ang may kasalanan magbabayad sila!!
End of Flashback....
"S-sniff nakakalungkot naman ng story mo. Huhuhu." Iyak ni Cass. Pinatahan naman siya ni Christ.
"Pwede yun nalang." Sabi ko nalang. Ayoko sanang balikan ang buhay ko noon pero dahil sa mga kaibigan ko sila ikukuwento ko nalang.
Biglang tumayo sila at sabay nagsalita...
"No!! Tapusin mo." Sabi nila.
-_____- kitams
"Simula nun cold and heartless nako lahat ng laban di ako sumuko parati akong nananalo.
Pinapasok ako Ni Papa dito sa akademyang ito. At first day of school lumapit ang tatlong loko loko, habang nagpapahinga ako at ayun nangulit ng nangulit di ko alam kung bakit nasali ako sa kanila." Sabi ko sabay turo sa tatlo at nakaturo na sa mga sarili nila.
"The end." Sabi ko.
Nakita ko naman si Cass na nagpipigil ng tawa kakaiba talaga itong babaeng ito. Kanina umiiyak ngayon tatawa nanaman.
"Tumawa ka na baka sa ibang parte sa katawan mo yan lalabas " sabi ko.
"Hahahhahahahhahaha!!!! Nakakatawa ang tawag mo sa tatlo hahahha Loko loko!!! Hahahahha." Sya.
"Tawa pa more." Sabi ni Jake.
"Okey mukhang natagalan tayo so... Bukas si Jake nanaman." Sabi ni Christian.
"Yes!! Bukas pa ako!!" Sabi nya. Napailing iling nalang kami.
"Okey, bumalik na kayo sa mga kwarto niyo. Di ko pa pala na sulatan ang bio ko na binigay ni dean. Sige na shoo shoo." Pag papa alis saamin ni Cass.
"Okey see you tomorrow." Sabi ni Xander.
Ngumiti lang si Cass. At bigla siyang napatingin at lumapit saakin.
"Carlo, don't worry lahat ng pangyayari ay may dahilan. At don't worry kasali nako sa parte ng buhay mo. Kaibigan mo na rin ako. Okey ba!" Sabi niya na kinangiti ko at pinat ang ulo niya.
"Okey." Sabi ko at nagpaalam na kami sa kanya. Masaya ako dahil may isang panibagong kaibigan nanaman ako at natatakot ako na isang araw unti unti silang mawawala saakin.
(Yona POV...)
Nang nakaalis na sila agad akong naglinis ng iniwanan nila. At pagkatapos nun umupo nako sa desk ko.
"So... Sisimulan ko na." Sabi ko at inihanda ang ballpen.
Welcome to the Antasya Academy (School of Magic)
Name: Yona Cassandra Perez
Age: 16 years old
Sex: Female
Birthday: August 22, ****
Address: Crimson Village
Father's Name: None
Mother's Name: None
Guardian: Mrs. Jonalyn Hannah Perez
And Blablabla....
At natapos na!! At lumabas ako ng dorm pumunta ako sa office ni Dean at may kausap siya.
"Oh Ms. Perez .... Pakilagay nalang diyan." Sabi niya at inilagay ko naman sa sinasabi niya. At nagpaalam nako.
Naaalala ko kung sino ba talaga ako. Naguguluhan ako. Sana mahanap ko kung saan ang Kou Kingdom. Kasi nandun ang parents ko. At may Kuya daw ako excited nakong makita sila.
Naglalakad ako ng bigla akong nadapa may ugat pala sa puno dito. Masakit ha.
Ouch may sugat ako at may kalakihan din iyon at mahapdi.
At may nakita akong taong lalapit saakin at sya yung lalaki nakita ko kanina nung tinulungan nya akong Ibaba sa puno.
"Mukhang may sugat ka." Sabi niya at lumuhod.
At pinagaling nya ito.
"May healing powers ka, Kuya? Ang astig!!" Sabi ko napangiti naman sya. Mabait naman sya eh.
"Hehehe ganun? Ayan tapos na." Sabi nya
"Ah Kuya anong name niyo po?" Tanong ko.
"Yono. Just call me Kuya. And you?." Tanong niya at ngumiti.
"Everyone call me Cass s***h Cassandra for long name." Nakangiti kong sabi. Bakit ang gaan ng pakiramdam ko sa kanya. Ibang iba sa lahat ng nakakasalamuha ko. Parang may something saakin na parang maka pag kakatiwalaan siya.
"Nice name. Sandra tawag ko sayo" sabi nya.
"Okey po. Sige Kuya thank you po talaga una nako!!" Nakangiti kong sabi.
At nag babye na siya ang lapit talaga ng loob ko sa kanya.
*****
CUT
'Wag kang susuko, sikapin mo kung ano ang gusto mong makuha.'
-LMCD
- Writer
