ยามเหมาหลี่ถิงตื่นนอนจะลุกไปทำอาหารเช้าแต่ติดที่หลี่หยางนอนกอดเมียแนบอกไม่ปล่อย "ท่านพี่ตื่นแล้วหรือเจ้าคะ" หลี่ถิงถามสามีเธอขยับตัวซุกอ้อมกอดสามีหาความอบอุ่น หลี่หยางตอบ "อือน้องนอนต่อเถอะวันนี้ต้องพาชาวบ้านขึ้นเขาอีกนอนเอาแรงต่ออีกหน่อยเถอะ" หลี่ถิงจึงตอบว่าสามีด้วยอู้อี้ว่า "ทีเมื่อคืนไม่เห็นปล่อยให้น้องนอนบ้างละเจ้าคะน้องขอจนหลับไปเอง" หลี่หยางหัวเราะหึ "ก็ให้นอนตอนเช้านี้ไงเดี๋ยวพี่ไปทำเองกับข้าวตอนเช้าเอง" พูดจบก็ก้มลงหอมแก้มภรรยา หลี่ถิงกอดสามีไม่ปล่อย "ไม่ต้องหรอกเจ้าค่ะวันนี้เรากินโจ๊กหมูเด้งก็ได้น้องอยากนอนกอดท่านพี่อีกหน่อย" ว่าแล้วก็กอดสามีนอนต่อ หลี่หยางขยับอ้อมแขนกระชับกอดเมียด้วยความรักและนอนต่อกับเมียอีกหน่อย ยามเฉินหลี่ถิงกินข้าวกับสามีและลูกเสร็จก็เตรียมของจะขึ้นเขาพร้อมชาวบ้านเธอไม่ลืมกับข้าวเตรียมไว้ให้ลูกกับสามีให้เรียบร้อยก่อนออกจากบ้าน หลี่หยางกับลูกเดินอ