บทที่4.ลิเลีย ดีกาแมร์ ลิเลีย ดีกาแมร์ยกเชิดหน้าขึ้น แย้มเผยอเรียวปากอิ่มนิดๆ ทำหน้ายิ่งยโสให้ตากล้องกดรัวชัตเตอร์รัวๆ ขณะที่เธอกำลังถ่ายแบบขึ้นปกหนักสือแม็กกาซีนแฟชั่นเจ้าหนึ่ง สาวทรงสะคราญไม่หวงตัวได้งานชิ้นนี้มาเพราะสนิทสนมส่วนตัวกับเจ้าของแม็กกาซีนฉบับนี้ ลิเลียไม่เคยสนใจวิธีการ สนใจแค่ว่าสิ่งไหนสร้างชื่อเสียงให้ตัวเองได้ เพราะมันสามารถทำให้เจ้าหล่อนถีบตัวเอง จากนางแบบโนเนมจนขึ้นมายืนอยู่แถวหน้าของวงการนางแบบแฟชั่น เป็นนางแบบชื่อดังค่าตัวแพงระยับ สร้างรายได้มหาศาลให้เธอเป็นกอบเป็นกำ “หาผ้าซับหน้าให้หน่อยสิ ลิเลียร้อนจะตาย เหมือนยืนอยู่กลางทะเลทรายไซบีเรียเลยค่ะ” ริมฝีปากสีสดขยับก่นว่าไม่ออมเสียง หน้าเนียนเรียบหงิกงอ บ่งบอกความไม่พอใจอย่างยิ่ง ร่างโปร่งระหงเดินฉับๆ ตรงไปทรุดนั่งบนเก้าอี้ประจำตัว ยกพัดอันเล็กๆ ในมือขยับโบยโบกพัดลมเย็นๆ ให้ตัวเอง บ่นว่างึมงำไม่หยุดปาก จนสาวประเพศสองที่เ