ตอนที่ 1
บทที่ 1
งานมงคลสมรสสุดหรูในรอบปีถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ เจ้าบ่าวคือทายาทคนเดียวที่เหลืออยู่ของตระกูล วรารงษ์รักษ์ นามว่าติญญานนท์ เขาเป็นลูกชายคนเดียวของคุณใหญ่ ซึ่งคุณใหญ่เป็นลูกชายคนโตของคุณหญิงศรีสุดา และได้เสียชีวิตไปตั้งแต่ติญญานนท์ยังจำความไม่ได้ ส่วนมารดาของติญญานนท์นามว่า อภิญญา หลังจากคุณใหญ่เสียชีวิตไปได้ไม่ถึงเดือน หล่อนก็แยกตัวไปมีสามีใหม่และไม่นานน้องชายต่างบิดาของเขา นามว่า เมธาพัฒน์ ก็ลืมตาขึ้นมาดูโลก
ปัจจุบันติญญานนท์อาศัยอยู่ในคฤหาสน์ “อิ่มรัก” กับคุณย่าของเขาสองคน.. แต่ไม่ใช่ซิ สามคนต่างหาก เพราะยังมีคุณอาของติญญานนท์อีกคนหนึ่งนามว่า สาวิตรี ซึ่งเป็นลูกสาวคนเล็กของคุณย่าของเขาที่หนีตามคนรักไป และพึ่งจะกลับมาอยู่บ้านเดียวกันอีกครั้ง
ติญญานนท์เป็นนักธุรกิจหนุ่มรูปหล่อ พ่อรวย สมบูรณ์แบบทุกอย่าง ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เป็นผู้ชายที่ผู้หญิงทั้งประเทศพยายามไขว้คว้ามาครอบครอง แต่ผู้หญิงที่โชคดีที่สุดนั้นก็คือ กรนารา วัชรินทร นางแบบลูกครึ่งไทย-อิตาลี หล่อนสวยงามราวกับนางฟ้ามาจุติ หล่อนทำให้ผู้ชายอย่างติญญานนท์ หลงรักทันทีที่ได้เพียงแค่พบเห็นหน้าครั้งเดียวเท่านั้น
ทั้งคู่คบกันได้ไม่นานก็ประกาศแต่งงานกันทันที ท่ามกลางความไม่พอใจของคุณหญิงศรีสุดา ซึ่งก็คือคุณย่าของเขาเป็นอย่างมาก แต่คุณหญิงก็ไม่สามารถห้ามปรามหลานชายได้ จึงจำเป็นต้องปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินไปตามความต้องการของหลานชาย ทั้งที่ตนไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง...
ในห้องแกรนบอลรูมสุดหรูร่างสูงสง่าของบุรุษที่กำลังจะได้เป็นเจ้าบ่าวกำลังยืนต้อนรับแขกเหรื่อที่พร้อมใจกัน เดินทางมาร่วมงานมงคลสมรสครั้งนี้ของเขาอย่างคับคั่ง พร้อมด้วยเจ้าสาวในชุดแต่งงานสีขาวแสนสวยที่ยืนยิ้มหวานอยู่ข้าง ๆ เจ้าบ่าวของตนเอง ทั้งคู่มีความสุขมากทีเดียว
บทมากรกำมือทั้งสองข้างของตนเองเข้าหากันแน่น ความหวาดกลัวที่ต้องทำผิด มันคอยเตือนสติอยู่ตลอดเวลา แต่หล่อนไม่มีทางเลือก ภาพของมารดากำลังนอนหายใจรวยระรินอยู่บนเตียงคนไข้ที่โรงพยาบาลผุดขึ้นมาในสมอง ถ้าหล่อนไม่มีเงินไปจ่ายค่ารักษาเมื่อไหร่ ชีวิตที่มีโอกาสรอดเพียงน้อยนิดของมารดาก็จะดับมอดไปจนหมดสิ้น
หญิงสาวสูดหายใจเข้าปอดช้า ๆ อย่างต้องการเรียกความมั่นใจ แม้มันจะไม่เคยมีเลยนับตั้งแต่ หล่อนรู้ว่าต้องทำลายชีวิตของคนสองคนอย่างนี้ บทมากรเดินเข้าไปหยุดตรงหน้าคู่บ่าวสาวที่ยืนยิ้มหวานต้อนรับแขกช้า ๆ
ภาพชายหนุ่มใบหน้าคมเข้มหล่อเหลาที่สุดเท่าที่หล่อนเคยประสพพบมาในชีวิต หน้าตาของเขาถอดมาจากเทพบุตรในฝันของสาว ๆ เลยก็ไม่ปาน โดยเฉพาะดวงตาคมเรียวยาวดุจดั่งพญาเหยี่ยวคู่นั้น ยามจ้องมองมาที่หล่อน มันทำให้หัวใจของหล่อนสั่นสะท้านมากขึ้นไปอีก เส้นผมสีดำรับกับคิ้วที่คมเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากได้รูปหนาสีแดงเข้ม ช่วงคางบึกบึนรับกับลำคอที่แข็งแกร่ง หญิงสาวนึกอยากหัวเราะตัวเองขึ้นมาเมื่อนึกถึงแววตาคู่นั้นที่มองหล่อน ยามที่รู้ว่าหล่อนมีจุดประสงค์อันใดที่มาในงานนี้
บทมากรเปลี่ยนสายตาจากเจ้าบ่าวไปยังเจ้าสาวแสนสวยที่ยืนยิ้มหวานอยู่ข้าง ๆ ใบหน้ารูปไข่ ขาวเนียน จมูกโด่ง ดวงตาสีเขียวมรกตแสนงดงาม แต่แฝงไปด้วยแววกังวลอย่างเห็นได้ชัด เส้นผมสีน้ำตาลทองถูกจัดแต่งไว้เป็นพุ่มอยู่บนศีรษะ หล่อนสวยจริง ๆ ช่างเหมาะสมกันเหลือเกิน
หญิงสาวหยุดชะงักอยู่กับที่นิ่งนาน ตอนนี้ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีกำลังตีกันยุ่งในจิตใจของหล่อน หล่อนไม่อยากทำ!!! หญิงสาวร่ำร้องอยู่ภายในใจ ถึงแม้หล่อนจะตะโกนบอกตัวเองยังไง แต่ความผิดชอบชั่วดีในใจของหล่อนที่มีอยู่มากมาย ก็ไม่อาจต้านทานความเจ็บปวดที่หล่อนอาจจะได้รับ หากหล่อนไม่ได้เงินค่าจ้างก้อนนี้ไป หล่อนคงต้องทำ!!! มันไม่มีทางเลือกอื่นเลย... สำหรับคนจนอย่างหล่อน...
เท้าที่หยุดนิ่งอยู่กับที่เนิ่นนาน ค่อย ๆ ก้าวเดินไปข้างหน้าช้า ๆ จุดหมายก็คือเจ้าบ่าวรูปหล่อกับเจ้าสาวแสนสวยสองคนนั่น พวกเขาคงจะเกลียดหล่อนไปจนวันตาย... หล่อนไม่อยากให้ดวงตาคมคู่นั้นของเขามองหล่อนอย่างเกลียดชังเลย ไม่อยากเลยจริง ๆ
“คุณติญญ์ ฉะ..ฉันท้องค่ะ”
น้ำเสียงที่หลุดรอดออกไปจากเรียวปากอิ่มสีชมพูระเรื่อ ทำให้ดวงตาทุกคู่จับจ้องมาที่หล่อน บทมากรหน้าซีดเผือด มือไม้สั่น เหงื่อจำนวนล้านกว่าเม็ดผุดขึ้นตามไรผม แต่หล่อนก็ต้องฝืน ต้องฝืนทำ ต้องฝืนพูดในสิ่งที่ตนเองไม่ต้องการออกไปอีกครั้ง
“ฉันท้องได้ 5 เดือนแล้วค่ะ คุณคือพ่อของเด็ก”
พูดออกไปแล้วก็แทบจะลมจับ เมื่อหูของหล่อนได้ยินเสียงเซ็งแซ่ของเหล่าผู้คนที่มาร่วมงานดังลั่นไปหมด บางก็ว่าหล่อนก็โกหก บางก็เชื่อว่าหล่อนพูดจริง แต่หล่อนจะสนใจอะไรได้เล่า เมื่อน้ำเสียงของผู้ชายที่หล่อนตั้งใจมาทำลายงานของเขาดังขึ้น แล้วมันก็ทำให้หล่อนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี
“ฉันจำไม่ได้หรอกนะว่าไปนอนกับเธอตอนไหน แต่ถ้าจำไม่ผิดทุกครั้งที่ฉันนอนกับผู้หญิงอย่างพวกเธอ ฉันก็จ่ายให้อย่างงามไม่ใช่เหรอ แล้วยังจะมาเรียกร้องอะไรจากฉันอีก”