Sweet Tongue (Bad Boy Series 1)

Chapter 1

Chapter 1

"Tawagan mo ako mamayang pauwi ka, anak," ani papa saka ako pinagbuksan ng pinto. Kinakabahan naman akong bumaba sa kotse habang nakatitig sa malaking gusali sa aking harap.

"Are you, okay, hija?"

"P...po?"

"Are you feeling well? Huwag ka na munang pumasok kung masama ang pakiramdam mo." Maybe he felt how thrilled I am today.

Umiling ako saka pilit na ngumiti. Last night, I only slept for 3 hours thinking about the dangerous man who tortured me with a kiss.

"I'm fine, pa. Sige na po, papasok na ako. Ingat ka pa," paalam ko saka kumaway sa kanya.

"Mag-iingat ka rin, hija. Call me if you need me. Wala namang gaanong pasyente sa clinic sa mga ganitong araw," mungkahi niya saka umalis na.

I feel weird today. Am I anxious about him? No. Why would I?

Naglakad ako patungo sa gusali at nang makapasok ako ay nadatnan kong nakaupo sa tabi ng biometric fingerprint scanner ang lalaki na siyang dapat kong iwasan simula ngayong araw at siyang dahilan kaya inagahan kong pumasok ngayon.

Mabilis akong nag-register at bahagya akong nataranta nang tumayo siya at sinabayan ako sa paglalakad patungo sa elevator.

Nang bumukas iyon ay mabilis akong pumasok at ginawa ko ang makakaya ko nang sa ganoon ay hindi niya ako maabutan ngunit huli na nang naabutan niya iyon bago pa ito sumara.

Kinakabahan ako sapagkat kaming dalawa lamang ang sakay ng elevator at ang awkward sa pakiramdam dahil may salamin pa sa harap kaya kitang-kita ko ang paninitig niya sa akin.

"Good morning, Lanielle..." Hindi ko malaman kung bakit nagsitayuan ang balahibo ko sa katawan. There's something in his voice that makes me feel strange.

"Good morning too, Mr. Corpuz. And oh, please don't call me by my first name. We're not close. Just Ms. Castañeda," masungit kong sabi.

I took a step forward so that his manly scent won't invade my whole but still, it is on the air I breathe.

Humakbang din siya palapit sa likod ko at kitang-kita kong deretso sa aking labi ang paningin niya mula sa repleksiyong nakikita ko sa salamin.

"Now we're close enough."

Tumikhim ako saka pinagsalubong ang aking kilay. Pilosopong bad boy.

I hate the way his eyes dance with the light and dart on me. They are deep and dark while his nose is on its perfect point.

His hair is brushed up and it added intensity to his bad boy appearance.

I took a glimpse of his chest and I feel irritated because his two buttons are open, exposing his hairy chest. Dàmn.

Tumikhim ako. "Are you aware of this company's dress code, Mr. Corpuz?

"Yes, I am, Lanielle. What is your problem?"

"I said, call me Ms. Castañeda, Mr. Corpuz. We're not friends."

"I have no plans of befriending you, baby," bulong niya at pakiramdam ko ay uminit ang aking pisngi sa narinig.

As much as I want to remain silent the way I used to, now I cannot be silenced anymore.

"I'm not a toddler for you to call me baby, Mr. Corpuz," mataman kong mungkahi.

"Oh, please… just call me Noven and I'll call you Lanielle or just baby because I want to," he smiled playfully.

"Epal," iritadong mungkahi ko sa mababang boses.

"Oh, c'mon, Lanielle, we've been together for 3 long years but still, you're acting like you do not know me at all."

"Excuse me, Mr. Corpuz, there was never an us and there will never be an us," mariing mungkahi ko.

He chuckled seductively.

"Of all women I have been with, you're the only exemption who seems to have a strong feeling of hatred towards me. I wonder why..."

He licked his lips using his expert tongue as if thinking about something nasty.

"You're really something, Lanielle."

Iniwas ko ang paningin ko mula sa kanyang repleksiyon sapagkat hindi ko gusto ang dating ng kanyang pagkakasabi sa pangalan ko.

Is he trying to flirt with me?

Tumunog ang elevator hudyat na nasa tamang palapag na kami. Laking pasasalamat ko nang bumukas iyon at nakahinga ako nang maluwang dahil kahit papaano ay malulubayan na ako ng playboy at badboy na ito.

Ngunit nagsisisi akong pumasok ng maaga sapagkat kaming dalawa pa lamang ang staff na nasa aming department.

Inayos ko ang mga nakatambak na papel sa ibabaw ng mesa ko at pagkatapos ay umupo na ako saka binuksan ang computer sa harap ko.

Sa harap ng cubicle ko ay ang cubicle ni Mr. Corpuz na siyang pinagmamasdan pala ang bawat galaw ko.

Tumikhim ako ngunit nanatili ang paningin niya sa akin.

He's really good at making people fall for him and make them feel uncomfortable at the same time.

"Let's begin our work, Mr. Corpuz, so that we can finish everything on time."

"Don't tell me what to do, Lanielle. I'll do what I want because I'm the boss in this department."

Bahagya akong nainis sa sinabi niya. "You're still my co-worker, Mr. Corpuz. At least show some decency and professionalism. You should act like a role model here."

Napatingin ako sa kanya nang hawakan niya ang butones ng kanyang polo at dahan-dahang tinanggal ang mga iyon mula sa pagkakabutones.

"M...Mr. Corpuz, w-what are you doing?" Kinakabahang tanong ko. The smirk on his face is devious.

"Hmmm, you want me to model, right?"

"H-hey! You know, that's not what I mean! Hell, why would I ask you to strip in front if me? Gross. Mahiya ka nga, Mr. Corpuz. You ain't attractive and hot."

"Just admit it, Lanielle. I can sense how you badly want to taste my tongue," saad nito. Ngayon ay bukas na ang suot niyang white long sleeves na nakatupi pa hanggang sa kanyang siko.

Natampal ko ang noo ko nang ibalandra niya sa harap ko ang kanyang mabuhok na dibdib.

I remained seated in front of the computer and tried so hard to ignore the bad boy trying to flirt with me by showing off his hard and hairy chest.

Ilang sandali pa ay narinig ko ang papalapit na yabag ng mga officemate namin kaya nataranta ako baka makita nila ang malaswang itsura ni Noven.

"Ibutones mo 'yan!" nanggigigil na bulalas ko.

Tumaas ang gilid ng kanyang labi at sa tingin ko ay alam na niya ang aking nasa isipan.

"No."

Bumukas ang pinto ng opisina at kagaya ng inaasahan ko ay nagulat sila dahil hubad ang pang-itaas na damit ng lalaking sira ulo na kunwari ay nagpupunas ng pawis ng kanyang katawan.

Matapos nilang titigan ang katawan ni Noven ay dumapo naman sa akin ang kanilang paningin.

I want to say that there's nothing happened between us pero mas magmumukha akong defensive.

Puno ng pagnanasa ang tingin ng mga babae naming officemate kay Noven ngunit ang tingin nila sa akin ay may halong pangmamaliit.

I know what they are thinking. Akala siguro nila ay may nangyari sa pagitan namin ni Noven kani-kanina lang.

Maya-maya pa ay pumasok ang dalawang lalaki na mga kaibigan ni Noven na mula pa sa kabilang department.

Mula sa gilid ng mata ko ay natawa ang dalawang kaibigan niya sa nadatnan.

"Ang aga mo naman yatang nag exercise, bro. Bakit dito pa?" rinig kong sabi ng lalaking mapanga at mukhang pinaka mature ang itsura sa kanilang tatlo.

"Gano'n talaga, tol. Pinapainit kasi ako ng isa diyan kanina," sagot ni Noven kaya napalingon ako sa grupo nila ng kaibigan niya.

Mas nagulat ako nang makitang napatingin sa akin ang mga kaibigan niya at tila alam nila ang sinasabi ng sira ulong lalaki na iyon.

The one with light features but has broad shoulders and rock-like body smiled at me.

I hesitantly smiled back because I don't know if he's mocking me or he's just being nice.

Isinuot naman ni Noven ang kanyang polo at ngayon ay masama na ang kanyang tingin sa kaibigan niyang ngumiti sa akin. "Your eyes, Steve. It's roaming around my possession," said Noven with a hoarse voice.

The one he called Steve chuckled and uttered something, "Napakaseloso mo, Noven. Hindi pa naman mukhang sa'yo."

What does he mean?

"Tsk, you know me, Steve. My property remains my property without even my name there."

Natawa naman ang kaibigan nilang nakikinig sa kanila saka pumagitna at parehong tinapik ang balikat ng dalawa.

"Chill, Noven. Inaasar ka lang nitong si Steve."

"Magsilayas na nga kayong dalawa rito sa department namin. Iniistorbo niyo ako," pagtataboy ni Noven.

"Teka naman, tol. May sasabihin pa kami."

"At ano na namang chismis iyan, Walter? Kung babae iyan ay hindi ako interesado," bulalas ni Noven kaya pareho siyang binatukan ng mga kaibigan niyang tinawag niyang Walter at Steve.

Himala yatang nawalan siya ng interes sa mga babae. Napaka imposible naman.

"Gago! Alam naming hindi ka interesado dahil interesadong-interesado ka!"

"Syempre, tapos na kami no'ng pinakilala niyong Yesha kaya iba naman sana," confident pang mungkahi ni Noven.

Sabay-sabay silang natawa.

"Gago, si Karylle iyon,"

"Awit, oo nga pala," nagkamot pa siya ng batok.

Sinasabi ko na nga ba, certified bad boy at play boy talaga. Sa dami ng babae niya, hindi na niya malaman kung sinu-sino sila. Disgusting.

I wonder if how many women have tasted his tongue. Thinking about it makes me want to slap and hate myself for letting him kiss me yesterday. Wala man lang akong nagawa noong tinuka na niya ang labi ko.

Matapos ang ilang minuto ay pumatak na sa alas otso ang orasan kaya nagsimula na kami sa kanya-kanya naming trabaho.

Hindi ako maka-concentrate sapagkat ramdam kong may nagmamasid sa bawat galaw ko.

Pagpatak ng alas onse ng umaga ay nakita kong tumayo si Noven saka nilapitan ang water dispenser sa gilid ng opisina. May sarili kaming coffee vending machine at water dispenser dito nang sa ganoon ay hindi na kami mahirapan pang bumaba patungo sa canteen.

Nauuhaw rin ako kaya tumayo ako saka nilapitan ang water dispenser. Nasa gilid na ang magaling na lalaki.

Kinuha ko ang baso kong may nakalagay pa na pangalan ko sa ilalim saka nagsalin ng tubig.

Habang nakaharap ako sa water dispenser at hinihintay na mapuno ang baso ko ay nagulat ako nang maramdaman ang matigas na katawan sa aking likuran.

Hindi ko na kailangan pang lingunin kung sino iyon dahil iisa lang naman ang balasubas sa loob ng opisinang ito.

"Mr. Corpuz, back off," nagtitimpi kong sabi.

Ngunit imbes na humiwalay siya ay lalo pa niyang idinikit ang kanyang matigas na katawan sa aking likuran.

Inabot niyang muli ang kanyang baso na ginamit niya kanina at sa paraang iyon ay tila nakayakap na siya sa akin.

Pakiramdam ko ay namumula na ang mukha ko hindi dahil sa kilig kundi dahil sa pagkainis.

I'm a silent person but in dealing with him, he always brings out the worst in me.

Kinuha ko ang isang basong tubig ko saka nakipagtagisan ng tingin sa kanya at mariing nagsalita, "You're hàrassing me, Mr. Corpuz. Hindi ka ba talaga marunong rumespeto ng babae? Because seriously, you're disgusting."

Sumeryoso ang kanyang mukha saka unti-unting umatras at binigyan ng espasyo ang aming pagitan.

"Why do you hate me so much since the very start? Did I disrespect you then? Did I hold your but* or breas* once? Did I hurt you intentionally? Did I throw you nasty words?" tila nanunumbat ang dating ng kanyang mga sinasabi.

Hindi ako nagsalita.

"Lanielle, I'm asking why do you fu*king hate me!" Napataas na ang kanyang boses. "I know I'm a jerk but never did I hurt you before. And you still hate me? Fu*k, Lanielle! I sometimes want to molest you just to fu*king give justice to your hatred towards me."

"Why do you care if I hate you? Why are you affected, Mr. Corpuz? Did I break your ego or somethin'?"

Nagtiim-bagang siya at nakita ko ang paggalaw ng kanyang panga.

Ngayon ay tinitigan ko siya diretso sa kanyang mga mata.

"Are you affected, Mr. Corpuz?" pag-uulit ko.

"Fu*k, yes!" he answered as if defeated about something.

End of chapter 1.