กำหราบรักยัยตัวแสบ

ตาแก่ลืมลูก

" นี้ยัยแอนแกไม่คิดจะกลับมาตอบแทนบุญคุณพ่อของแกบ้างเลยรึยังไง อย่างน้อยเขาก็ทำให้แกเกิดมา" เสียงแหลมของลูกสาวคนละแม่ของแอนนี่โทรมาด่าหญิงสาวที่แยกออกมาอยู่กับแม่ของเธอแต่ตอนนี้แม่ของเธอได้จากโลกใบนี้ไปแล้วแต่ว่าอยู่ๆวันหนึ่งก็มีคนโทรมาหาเธอบอกว่าเป็นพี่สาวของเธอที่เกิดจากพ่อเดียวกันกับเธอแล้วบอกว่าพ่อของเธอกำลังจะตายตามแม่ของแอนไป ตอนแรกเธอก็ไม่สนใจเพราะคิดว่าเป็นพวกว่างงานโทรมาป่วนแต่พอสืบไปสืบมาก็ได้ความว่าผู้หญิงที่โทรมาหาเธอชื่อว่าแซนลูกสาวคนละแม่แต่พ่อเดียวกันกับเธอแล้วเรื่องที่นางบอกว่าพ่อของแอนกำลังจะหมดบุญก็เป็นเรื่องจริงแต่เธอหาสนใจไม่เพราะที่ผ่านมาชีวิตของเธอกับแม่ที่แสนยากลำบากที่ต่างประเทศไม่เห็นมีใครสนใจเลยขนาดแม่เธอตายก็มีแค่เธอคนเดียวที่เป็นญาติของแม่และก็เผ่าแม่ทั้งน้ำตาเพียงลำพังแต่พอเธอเข้มแข็งยืนยัดด้วยตัวเองจนมีฐานะขึ้นมาเธอกับญาติขึ้นมาทันที

" นี้ขอโทษนะคุณแซนคือว่าฉันไม่รู้ว่าฉันไปเป็นญาติกับคุณตั้งแต่เมื่อไหร่แล้วอีกอย่างตาแก่นั้นฉันก็ไม่เคยเห็นหน้ามากี่ปีแล้ว อยู่ๆจะมาเป็นจะตายก็นึกถึงลูกที่ถูกถอดทิ้งมานานแรมปี ขอโทษนะมันไม่ดูตลกไปหน่อยเหรอ หึหึหึ อย่าโทรมากวนฉันอีกไม่อย่างนั้นฉันจะแจ้งความว่าคุณเป็นสต๊อกเกอร์ " ติ๊ด เมื่อแอนด่าแซนพี่สาวต่างมารดาจบนางกดตัดสายทันที พร้อมกับบล๊อกเบอร์โทรเพื่อไม่ให้เป็นการยุ่งงยากในการทำงานของเธอ

ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง

เสียงข้อความจากไลท์ก็เด้งขึ้นมาอย่างต่อเนื่องเหมือนว่าเธอเป็นหนี้รายวันอย่างนั้นแหละด้วยควมที่แอนเป็นคนบ้างานเธอนึกว่าลูกค้าสั่งออเดอร์มาเธอก็กดดูข้อความที่ส่งมาเป็นรูปที่พ่อของเธอกำลังนอนให้ออ๊กซิเจนอยู่ด้วยความที่เธอมีเลือดของเขาอยู่ครึ่งหนึ่งความรู้สึกจุกอยู่ที่อกก็รู้สึกขึ้นมาแปลกๆนี้แหละที่เขาเรียกว่าสายใยสายสะดือของลูก พ่อ แม่

" ตาแก่บ้าเอ้ยตอนสบายไม่นึกถึงฉันกับแม่หรอก พอจะตายขึ้นมากลับคิดถึงลูกนอกคอกอย่างฉัน อึก อึก อึก" เสียงสะอื้นของแอนสาวสวยสุดเซ๊กซี่และเก่ง อนาคตไกลอย่างเธอต้องมานั่งร้องไห้อย่างห้ามไม่ได้เมื่อเปิดดูโทรศัพท์เข้ามาดูและเห็นพ่อของเธอกำลังจะตาย

สนามบินสุวรรณภูมิ

" สวัสดีคะใช่คุณแอนนี่หรือเปล่าคะ" เสียงพนักงานโรงแรมของเพื่อนรักของเธอจ้างให้มารับที่สนามบิน แอนนี่เธอพยักหน้าให้ผู้หญิงที่มาในชุดสูทดูดี เมื่อหญิงสาวรู้ว่าคนที่เธอมารับเป็นใครถึงกัยิ้มหวานอย่างดีใจเพราะแอนนี่เป็นนางแบบและเป็นเจ้าของแบรนแฟชั่นที่กำลังเป็นที่นิยมอยู่ตอนนี้

บรื้น..บรื้น...บรื้น

" คุณแอนไม่ไปพักที่โรงแรมของเราจริงๆเหรอคะคุณมาร์กบอกเราให้ดูแลคุณแอนให้เป็นอย่างดีนะคะ" พนักงานที่เธอเพิ่งรู้ว่าเป็นแฟนคลับเธอแนะนำตัวให้แอนรู้จัก แอนที่เธอมาที่นี้เพราะเธอมาดูใจพ่อและก็มาพักผ่อนด้วยก็เลยไม่อยากรบกวนเวลาของพนักงานของเพื่อนรักของเธอ

" ไม่ดีกว่าจ๊ะ ขอบใจมากนะเปิ้ลนี้จ๊ะติปเดี๋ยวเรื่องนี้พี่คุยกับไอ้มาร์กเองขอบใจมากนะที่มาส่งและนี้ก็บัตรวีไอพีของช๊อปพี่ทั่วโลกจ๊ะเอาไปแบ่งกันนะ" แอนเอาบัตรให้เปิ้ลและติปหนักให้ทั้งสองคนที่มาส่งเธอที่คอนโดที่เธอแอบซื้อไว้ก่อนมาเมื่อเปิ้ลและอานนพนักงานได้ของกำนลที่หนักทั้งคู่ต่างก็ดีใจจนเนื้อเต้น ก่อนจะมาส่งที่คอโดตามที่แอนบอกไว้แล้วขับรถกลับไป

คอนโดหรูใจกลางเมือง

" สวัสดีคะไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงมาติดต่อเรื่องอะไรคะ" พนักงานตอนรับของคอนโดเดินเข้ามาหาแอนที่แต่งตัวธรรมดาแต่เป็นแบรนของตัวเองทั้งตัวเธอสวมใส่หมวกและแว่นดำเพื่อปกปิดใบหน้าของตัวเอง เธอไม่อยากเป็นข่าวว่ามาปรากฎตัวที่ไทย แอนยิ้มหวานให้พนักงานแล้วเอาโทรศัพท์ที่เธอติดต่อซื้อคอนโดให้พนักงานดู เมื่อพนักงานเห็นแบบนั้นก็รีบเอากุญแจแลคีการ์ดให้แอทันที ก่อนจะเอากระเป๋าเธอกับพนักงานเอาขึ้นไปส่งให้ถึงห้อง ทันทีเพราะคอนโดที่เธอซื้อราคาเกือบ20ล้านและเธอก็ซื้อเป็นเงินสดเลยทำให้พนักงานพาเธอมาที่ห้องแล้วอธิบายรายการต่างๆว่าอะไรอยู่ที่ไหนให้เธอเสร็จก็ออกไป แอนเมื่อเห็นว่าทุกคนออกไปแล้วมองดูวิวของเมืองหลวงที่ดูวุ่นวายอย่างกับว่าเมืองนี้ไม่เคยหลับไหลเลยแม้แต่วินาทีเดียว

" ฟู่...." แอนนี่ เธอเอาบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบแล้วก็มองตรงไปยังด้านหน้าอย่างใช่ความคิดว่าตาแก่กับลูกเมียของเขาต้องการอะไรจากเธอ เพราะ10วันพันปีไม่เคยคิดจะติดต่อเธอ เมื่อเธอคิดได้แบบนั้นความรู้สึกตะหงิดตะหงิดก็เกิดขึ้น

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

" ว่าไงไอ้มาร์ก ห้ามด่าอะไรทั้งนั้นฉันสำนึกไม่ทันไอ้เพื่อนบ้า" แอนนี่ที่นั่งคิดอะไรอยู่เรื่อยเปื่อยก็หลุดออกจากความคิดอย่างกระทันหัน เพราะเสียงโทรศัพท์ของเพื่อนรกดังมาขัดจังหวะซะก่อน

(นี้แกยัยตัวแสบฉันอุตส่าห์ให้คนดูแลแกอย่างดี แกนี้มันดื้อฉะมัดยัยบ้า แล้วนี้แกอยู่ที่ไหนไม่ทราบฉันจะตามไปเด็ดหัวแกยัยแสบ) มาร์กเป็นเพื่อนรักและก็เป็นผู้จัดการส่วนตัวของเธอ และก็เป็นญาติเพียงคนเดียวของเธอที่ต่างประเทศเมื่อแอนได้ยินเสียงเพื่อนด่าเธอก็รู้สึกชื่นใจขึ้นมาก่อนจะพูดออกมา

" คะคุณมาร์กฉันรู้ว่าแกเป็นห่วง แต่เรื่องนี้แกก็รู้ว่าฉันมาฉันไม่อยากเป็นที่จับตาของนักข่าวและก็ปาปารัชซี่ฉันอยากรู้ว่าตาแก่ต้องการอะไรจากฉันแล้วอีกอย่างพนักงานของแกก็มีหน้าที่สำคัญต้องทำไม่ใช่มาดูแลฉันยัยบ้า เอ้อแค่นี้แหละห้ามด่ามากเดี๋ยวฉันสำนึกไม่ทัน ดูแลผัวแกไปแค่นี้แหละรักนะจุ๊บๆ" แอนพูดจบเธอก็กดตัดสายทันที เพราะกลัวว่ายัยมาร์กจะด่ามากกว่านี้ มาร์กหรือว่ามาร์กกี้ สาวสวยสุดเซ๊กซี่ที่เป็นสาวสองแต่ตัดแปลงหมดแล้วแต่ด้วยความที่ทั้งสองช่วยกันสร้างชีวิตที่มีกันแค่สองคนมาอย่างยากลำบากทั้งคู่เลยรักกันมากและดูแลกันมาเป็นอย่างดี มาร์กก็เลยรู้สึกเป็นห่วงเพื่อนรนักอย่างแอนที่ไม่เคยกลับไทยเกือบ20ปี แต่อย่างว่าแหละแอนเธอเป้นผู้หญิงมั้นและก็เป้นคนดื้อ ใครห้ามอะไรนางไม่ได้หรอกนอกจากปล่อยให้นางทำเดี๋ยวนางเบื่อก็เองเรื่องนี้มาร์กรู้ดีกว่าใคร