นาสูร

"นาสูร" ชื่อเหมือนยักษ์ในละครพื้นบ้าน แน่นอน ชื่อเหมือนแต่เขาต่างจากยักษ์พวกนั้นเยอะ เพราะเขามีตัวตนที่สัมผัสได้และ "กินดุ" ดุในที่นี้คือดุอะไรมาลุ้นไปด้วยกันค่ะ ส่วนผู้ที่ต้องตาของเขาก็คือ "พุดซ้อน" สัตวแพทย์สาวผู้ไร้เดียงสา แล้วจะเป็นยังไงเมื่อความรักมันเกิดขึ้นระหว่างยักษ์กับมนุษย์....

-------

“อ่ะ...อื้อ” เธอเบิกตากว้างในความมืดสลัวเมื่อรู้ว่าตอนนี้ตัวเองถูกคุกคามยามดึก

“ชูว์! ฉันเองเด็กน้อย” เขายกมือมาปิดปากเธอพร้อมบอกให้รู้ว่าคือเขา

“คุณนาสูร”

“ใช่ ฉันเอง ก็บอกแล้วไงว่าเจอกัน”

“ฟ้าอยู่”

“เธอไม่ตื่นหรอก” เขาบอกตอบกลับ

“แต่ไม่ได้นะคะ เราจะ...”

“ทำไมจะไม่ได้ ก็ฉันหิวมาหลายวันแล้วน้อง เธอก็รู้ว่าฉันต้องการเธอมากแค่ไหน” เขารีบบอกสวนกลับโดยที่เธอยังพูดไม่สุดประโยคความ

“พรุ่งนี้ฟ้าก็กลับแล้ว” เธอบอกพร้อมดันเขาไปนอนข้างๆ ตัวเองที่ยังมีพื้นที่ว่างอยู่

“ไม่มีพรุ่งนี้ทั้งนั้น ฉันต้องการวันนี้เด็กน้อย ขอเถอะนะ เพื่อนเธอไม่มีทางตื่นถ้าฉันไม่สั่งให้ตื่น เรามามีความสุขกันเถอะนะ ฉันรู้ว่าเธอเองก็โหยหาฉัน” มือใหญ่สอดเข้าไปในใต้ผ้าห่มแล้วบีบเคล้นเต้าของเธอ

“อ่ะ...อื้อ คะ...คุณนาสูร ยะ...อย่าทำแบบนี้ค่ะ น้องอาย ถึงฟ้าจะไม่ตื่น แต่ฟ้าก็นอนอยู่ข้างๆ นะคะ”

พึ่บ!

แล้วผ้าห่มที่เธอแบ่งกันกับเพื่อนห่มนั้นก็ถูกถลกดึงรั้งขึ้นไปคลุมหัวของฟ้าใสทันที

“คุณทำอะไร เดี๋ยวฟ้าก็หายใจไม่ออก” เธอถามเขาเมื่อเขาดึงผ้าห่มจากฝั่งของเธอไปคลุมหัวเพื่อน

“ก็เธออายเพื่อน ฉันเลยทำให้เธอหายอาย”

“ด้วยการเอาผ้าห่มคลุมเพื่อนน้องเนี่ยนะคะ ตายักษ์บ้ากาม” นี่เขาคิดได้ยังไงกันเอาผ้าห่มคลุมหัวเพื่อนเพื่อไม่ให้เธอมองเห็นเนี่ยนะ เขามันร้ายและเจ้าเล่ห์ที่สุด

หึหึ

“ก็เธอต้องการนี่ อีกอย่างเธอก็ไม่เห็นเพื่อนเธอแล้ว เราคลุมเธอไว้แล้วตอนนี้ มาเถอะเด็กดี ขย่มฉันนะน้อง เลิกอายแล้วจัดการผัวซะทูนหัว” แล้วเขาก็อุ้มเธอที่นอนข้างๆ ขึ้นมานอนคร่อมทับตัวเอง

“อ่ะ...คนเจ้าเล่ห์ แต่น้อง...” แล้วเขาก็พูดแทรกขึ้นมาก่อนที่เธอจะพูดจบเหมือนเดิม

“ฉันบอกแล้วไงว่าฉันหิวเธอมากทูนหัว เถอะนะ จัดการฉัน ถอดกางเกงฉันและชุดนอนของเธอทิ้งซะเด็กดี” เธอยอมแล้วความหื่นของนาสูร ฟ้าใสก็นอนหายใจอยู่ข้างๆ แต่เขาก็ยังไม่สนใจ แม้จะคลุมหัวคลุมร่างของเพื่อนไว้แล้ว แต่เธอก็รู้ดีว่าเพื่อนนอนอยู่ข้างๆ จะให้เธอมีเซ็กซ์กับเขาได้ยังไงกัน

“น้องอายอยู่ดี เพราะน้องรู้ว่าเพื่อนน้องนอนอยู่ข้างๆ”

“อย่าอายไปเลยนะ ผ่อนคลาย คิดถึงแต่ความต้องการของเราสิเด็กดี จัดการฉันอย่างที่ใจปรารถนา และฉันจะแอ่นเด้งกระแทกตอบรับอย่างที่เธอต้องการน้อง จัดการฉัน” มือใหญ่สอดเข้าไปในชายเสื้อนอนของเธอพร้อมลูบไล้มือสากกร้านไปมากับสีข้างนวลเนียนของพุดซ้อนอย่างปลุกเร่า

“อ่ะ...อื้อ น้อง...”

“ขย่มฉันเด็กดี ยักษ์ตนนี้มันเป็นของเธอแล้วตอนนี้” น้ำเสียงแหบพร่าทุ้มลึกพูดแทรกขึ้นโดยไม่รอให้เธอได้พูดจบความ....

ปล.นิยายเรื่องนี้ดำเนินด้วยเซ็กซ์เป็นหลักเช่นเดิมค่ะ ถ้าคิดว่าชอบและใช่ก็จัดการจิ้มโหลดได้เลยนะคะ อยากบอกว่ายักษ์ตนนนี้ไม่โหดเขาหวานมาก เขาเน้นแต่กามไม่เน้นกระชากตบตีลากถูค่ะ

คิดหื่นเชิญเสพ

ยักษ์(ณิการ์)