พระเจ้าให้ตายเถอะ!
ฉันคิดพร้อมกับหันไปมองใบหน้าคมเข้มของพี่อาทิตย์ ตอนนี้เหมือนเขาจะมีลำแสงออกจากตัวสมชื่อของเขา รอยยิ้มที่เขามองมาที่ฉันทำให้ฉันแสบตา มันสว่างจ้าไปหมด
และหลังจากมองเขา ฉันไม่รู้ตัวว่าทำไมจึงหันไปมองหน้าเจ้านายได้
แน่นอนว่าฉันคิดไม่ผิด คนขี้หวงแบบเขาต้องไม่สบอารมณ์เป็นแน่
บรรยากาศรอบตัวชักแปลก ๆ เมื่อผู้ชายสองคนต่างจ้องหน้ากันอยู่ และแล้วเสียงหัวเราะของคุณบุหงาก็ดังขึ้นทำลายบรรยากาศที่แสนกระอักกระอ่วนนี้ทันที
"ต๊าย หลานน้านี่มันใจร้อนจริง ๆ ความจริงน้าก็คิดเรื่องนี้อยู่แล้วเพียงแต่ว่าที่ผ่านมาน้าไม่เคยบังคับใจเอพริลเลยสักครั้ง เขาเป็นเด็กดี เรื่องนี้คงถามน้าไม่ได้แล้วล่ะ เอพริลว่าไงจ้ะ เราเองก็ไม่มีใครนี่จะรับหลานชายคนนี้ของฉันไว้พิจารณาหรือเปล่า"
คุณนายบุหงาย่อมรู้ดีแก่ใจว่าหากคุณนายยกฉันให้คุณอาทิตย์จริง ๆ ฉันไม่มีทางปฏิเสธแน่นอน สำหรับคุณนายแล้วฉันคือคนที่หัวอ่อนแล
