เจ้านายขา...ว่าไงคะ?

บทที่ 3 เอาแต่คิดถึงเขา

"คุณเอสวยมาก ๆ ครับ สวยจนผมตะลึงเลย หุ่นก็ดีมาก ๆ เหมือนนางแบบเลยนะครับ แบบนี้ยิ่งทำให้ผมหวงคุณเอ"

ฉันนั่งตัวลอยให้เขารินเหล้าให้และยกขึ้นดื่มอีกหลายแก้ว ความจริงแก้วที่สามฉันก็ไม่รู้แล้วว่าผู้ชายคนนี้พูดอะไรเพราะมันคล้ายกับมีเสียงหึ่ง ๆ อยู่ที่หูของฉัน ฉันตาลายเพราะไม่ได้ใส่แว่นและฉันก็เมาจนเวียนหัวและอยากจะอ้วก

เมื่ออาการถึงขั้นใกล้วิกฤติฉันจึงหยุดดื่ม คู่เดทของฉันเป็นทนายความและเป็นนักธุรกิจด้วย โปรไฟล์ของเขาค่อนข้างดี ฉันคิดว่าวันนี้หากต้องมีอะไรกับเขาก็จะยินดี

เพราะฉันเตรียมตัวเอาไว้แล้วที่จะเสียซิงให้เขา เขาคือคนที่ฉันเลือก

ฉันปวดฉี่เลยขอตัวเดินทุลักทุเลไปห้องน้ำคนเดียว พอกลับมาจากห้องน้ำทำไมฉันถึงเห็นหน้าของเขาเป็นหน้าคนคุ้นเคยไปได้ ฉันบ้างานจริง ๆ แต่ไม่ใช่ว่าหน้าของเจ้านายจะตามมาหลอกหลอนฉันจนถึงตอนนี้

ไม่นะ

ฉันยกมือขึ้นจับหน้าของเขาเอาไว้ แล้วตบเบา ๆ

"คุณเหน่งทำไมหน้าถึงได้เหมือนเจ้านายขนาดนี้คะ นี่ฉันเพ้อไปเองหรือเปล่า"

ฉันบีบแก้มของเขาแล้วหัวเราะเบา ๆ แต่คุณเหน่งไม่หัวเราะ เขาถามฉันเสียงทุ้ม

"แล้วคุณคิดว่ายังไงล่ะ ผมคือเหน่งหรือว่าเจ้านายของคุณ ธันวา"

ฉันกลอกตาไปมา หัวเริ่มมึนแล้วละนะ รู้สึกว่าโลกกำลังหมุนจึงร้องขอน้ำเปล่าเย็น ๆ ก่อนที่จะคุยกับเขาต่อ

"น้ำค่ะ ขอน้ำหน่อยค่ะ ขอเย็น ๆ รู้สึกไม่ดีเลย"

"คุณไม่กินเหล้าไม่ใช่เหรอ"

เขาป้อนน้ำให้ฉัน ฉันจับมือของเขาเอาไว้รู้สึกว่ามือนี้เรียวและใหญ่ดีแฮะ ปกติฉันไม่เคยได้จับมือกับใครนักหรอก ค่อนข้างหวงเนื้อหวงตัวและมักจะใส่เสื้อสูทตัวใหญ่คลุมตัวเองเอาไว้เสมอ

หากวันนี้ไม่นึกครึ้มอยากแต่งสวยก็ไม่มีทางแต่งตัวแบบนี้เด็ดขาด แต่ว่าเหมือนฉันจะชอบแล้วสิ เมื่อฉันแต่งแบบนี้ใคร ๆ ก็จ้องมองฉันแทบไม่ละสายตา

ก็น่าตื่นเต้นและน่าสนใจดีแฮะ

จนกินน้ำจนหมดแก้ว และยังรู้สึกคอแห้งอีก

"คุณเหน่งขออีกแก้วค่ะ"

คราวนี้เขารินให้ฉันแค่ครึ่งแก้ว และป้อนฉันจนหมด

"พอได้แล้ว"

น้ำเสียงของเขาค่อนข้างห้วน หลังจากฉันกินน้ำแล้วยังคิดจะดื่มต่อ เขาดึงแก้วเหล้าออกจากมือของฉันไปวางไว้ที่ไหนก็ไม่รู้

จู่ ๆ เมื่อได้ยินเสียงของเขาก็ทำให้ฉันนึกถึงคุณธันวาเจ้านายของฉันอีกจนได้ เสียงทุ้ม ๆ นี้ทำให้ฉันเกิดความรู้สึกประหลาด เหมือนความร้อนกำลังแผ่ขยายออกจากข้างในและไหลเวียนไปทั่วร่างกายช้า ๆ มันทำให้ฉันเกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นมา

ความกล้าหาญ

ฉันเคยคิดอยากทำแบบนี้กับเจ้านายสักครั้ง เขาเป็นคนหน้าตาดี หล่อ เพอร์เฟค เก่ง ฉลาด แต่ข้อเสียคือเขาเจ้าชู้ไม่ต่างจากเจ้าสัวพ่อของเขาที่มีเมียน้อยเป็นสิบคน ทำให้ฉันไม่ชอบนิสัยข้อนี้ของเขานักและตัดใจไม่คิดชอบเขาอีก

แต่คู่เดทของฉันวันนี้ทำให้ฉันคิดถึงเขาจนได้

และแล้วฉันก็มองเห็นปากของเขาอย่างชัดเจน แว่นของฉันถูกคุณอลิสยึดไปแล้ว และทุกคนตอนนี้ต่างสนใจกับคู่ของตัวเองและเปิดเพลงคลอ ๆ เป็นเพลงที่โรแมนติกมากพวกเขาออกไปเต้นรำกัน ส่วนฉันไม่มีแรงแม้แต่จะยืน

ฉันพยายามหันไปมองทางอื่น แต่ริมฝีปากของเหน่งก็ดึงดูดฉันอีกครั้ง ฉันยกมือแตะ ๆ ริมฝีปากของเขาเบา ๆ แล้วลูบไล้ช้า ๆ

"ปากของคุณสวยจังเลยนะคะ เหมือนปากของเจ้านายเลย ยังมีเสียงของคุณอีกเซ็กซี่ชะมัด"

เขายกมุมปาก ฉันเห็นว่าเขายิ้ม

"เมาแล้วใช่หรือเปล่า"

ฉันส่ายหน้า

"ไม่เมาเลยค่ะ ยังไหว ฉันพูดจากความรู้สึก"

เขาคล้ายจะหัวเราะ

"ปกติเห็นเย็นชาและไม่พูดมากแบบนี้นี่ วันนี้แต่งตัวสวยทำให้คนมองและใจเต้นเหรอถึงได้กล้าหาญขนาดนี้"

ฉันรู้สึกผิดปกติ หรือว่าเป็นเพราะฉันเมาถึงได้รู้สึกว่าคุณเหน่งคล้ายกับเจ้านายจนไม่น่าเชื่อ ฉันมองหาอลิซอยากได้แว่นของตัวเองคืน แต่สายตาของฉันพร่าไปหมดไม่รู้แล้วว่าใครคือคุณอลิส

"หาใคร"

เสียงทุ้มคุ้นเคยถามขึ้นมาอีก

"อลิส อยากได้แว่นคืนค่ะ"

เขายิ้มหรือเปล่านะ ฉันไม่แน่ใจ

"ทำไมละ พอไม่มีแว่นแล้วกล้าไม่ใช่เหรอ"

เขาทำไมรู้ใจฉันขนาดนี้ ดวงตาที่พร่าเลือนทำให้ความกล้าเกิดขึ้นและร่วมกับฤทธิ์ของเหล้านี่ทำให้ฉันตัดสินใจแล้วว่าฉันรู้สึกถูกใจเขามาก

และฉันจะยอมเสียสาวให้เขา คราวนี้จะได้รู้แล้วว่าการเสียตัวเป็นยังไง

"เราออกไปกันดีหรือเปล่าครับ"

ฉันเองก็ตกใจไม่น้อย ถึงภาพลักษณ์ภายนอกของฉันจะเป็นสาวเฉิ่มที่ใคร ๆ คิดว่าเป็นประเภทป้าบ้างานคนหนึ่ง แต่ที่จริงฉันเป็นสาวที่ค่อนข้างอยากรู้อยากเห็นและก็เก็บกดเรื่องทางเพศมานานเลยละ

ฉันเคยแอบดูหนังโป๊บ่อย ๆ ไม่ว่าจะเป็นโป๊แบบขัดขืนแต่ครางเสียงดังแบบญี่ปุ่น หรือโป๊แบบใส ๆ เรียบร้อยแบบเกาหลี หรือโป๊แบบดุดันเผ็ดมันส์แบบฝรั่ง หรือโป๊แบบมีวิทยายุทธ์แบบจีนฉันก็ผ่านตามาหมดแล้ว

คราวนี้จะได้ลองทำจริงสักทีก็อดตื่นเต้นจนแทบจะสร่างเมาอยู่ไม่น้อย

คงเป็นเพราะว่าฉันเงียบมากเขาถึงได้ถามซ้ำ และคงกลัวว่าฉันจะตกใจเขาจึงรีบปฏิเสธ

"อย่าคิดมากนะครับ ผมแค่จะพาคุณไปสูดอากาศบริสุทธิ์ข้างนอกเผื่อจะดีขึ้น"

"อ้อ"

ฉันอยากจะบอกเขาว่าไม่ทันแล้ว ฉันคิดไปไกลจนถึงอยู่บนเตียงกับเขาแล้วละ แต่ผู้ชายคนนี้แสนดีเกินไป เขาเป็นสุภาพบุรุษพอที่จะไม่ล่วงเกินฉันถ้าหากว่าฉันไม่อ่อยเขาก่อน

แต่ว่าฉันไม่เคยอ่อยใครมาก่อน ฉันไม่แน่ใจว่าจะต้องทำขนาดไหน จากการศึกษามาฉันจะลองบอกเขาเบา ๆ ก็แล้วกัน

"ฉันอยากไปสูดอากาศที่บ้านคุณหรือโรงแรมดี ๆ สักที่ค่ะ"

ฉันยิ้มหวานให้เขา แค่นี้เขาเรียกว่าอ่อยเบา ๆ หรือเปล่านะ หรือว่ามันจะจงใจเกินไป แต่ฉันก็อาศัยว่าตัวเองกำลังเมาฉันกล้าหาญที่จะพูดออกไปแบบนั้น

เขาหัวเราะคล้ายขบขันแล้วใช้นิ้วดีดที่หน้าผากของฉัน

"เมาจริงด้วยแฮะ"

ฉันจับหน้าผากตัวเอง รู้สึกว่าเหน่งกำลังทำเหมือนสนิทกับฉันเลย คนที่ชอบทำแบบนี้กับฉันมีแต่เจ้านายคนเดียวนะ เอ๊ะ หรือว่ามันเป็นอาการที่ผู้ชายทุกคนต่างก็ชอบทำกัน

ฉันทำงานกับเจ้านายมาสามปีแล้วและที่ผ่านมาไม่เคยสนิทกับผู้ชายคนอื่นนอกจากเขา เลยไม่มั่นใจ

"ใช่ค่ะ ฉันเมา พาฉันไปนอนหน่อยนะคะ"

ฉันยิ้มหวานต่อ เอาละวิธีการอ่อยของฉันคงได้ผล สุดท้ายลงเอยที่เตียงสักที่ก็แล้วกัน ถึงเขาจะหล่อน้อยกว่าเจ้านายแต่ฉันก็ชอบเขาอยู่มาก

"ไปสิ"

เขาพูดแค่นี้ก็พยุงฉันออกมา แต่ฉันยังห่วงแว่นตาของฉันจึงมองหาอลิส

"แว่นตาค่ะ"

"ไม่ต้องห่วงผมเก็บไว้ให้แล้ว อย่าใส่เลยนะตอนนี้คุณสวยมาก"

เขากระซิบที่ข้างหูของฉันจนฉันรู้สึกจักจี้เพราะไอความร้อนที่ออกจากปากของเขานั่นแหละ ฉันพยักหน้าเขาเองก็ดื่มไปมากแต่กลับไม่เซเลยสักนิดเดียว

ฉันเองก็ลืมนึกไปเลยว่าหายกันออกมาสองคนไม่ได้บอกใคร เพื่อน ๆ จะเป็นห่วงหรือเปล่านะ แต่เมื่อมาถึงรถฉันก็ลืมไปแล้ว

"มายังไง"

เขาถามเสียงเบา ในตอนที่ฉันขึ้นรถก็ยังรู้สึกว่าคุ้นเคยกับเบาะนั่งอย่างประหลาด เขาเอื้อมมือมาคาดเข็มขัดนิรภัยให้ฉันในขณะที่ถามไปด้วย

"นั่งแท็กซี่มาค่ะ"

ฉันตอบเขาและเห็นใบหน้าของเขารางเลือน ให้ตายเถอะฉันเห็นใบหน้าของเจ้านายลอยมาอีกแล้ว ฉันพยายามขับไล่เขาออกจากสมองอย่างเต็มที่ วันนี้ทั้งวันตั้งแต่เมาเหล้าและถอดแว่นตาก็เอาแต่เห็นเขาอยู่ในความรางเลือน 

ชิ้ว ชิ้ว ออกไปนะ

ฉันไล่เขาไม่รู้ตั้งกี่ครั้งแล้ว เขาก็ยังไม่ยอมออกไป

ฉันทำเสียงชิ้ว ๆ ไปหลายครั้งจนเขาที่คาดเข็มขัดให้ฉันไม่ยอมขยับ ฉันจึงมองเขาตื่นตะลึง

"ไม่ได้ไล่คุณนะคะ ไล่ใครบางคนที่เอาแต่กวนอยู่ได้"

เสียงของฉันเบาหวิว เมื่อรับรู้ได้ถึงสัมผัสที่ระอยู่บนใบหน้า มันเป็นลมหายใจอุ่น ๆ และยังเจือด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์จาง ๆ หรือว่าเป็นสัมผัสจากจมูกโด่งที่แตะจมูกของฉัน

ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นกับฉันอีกแล้ว

"ร้อนจังเลยค่ะ"

ลมหายใจของฉันติดขัดเมื่อจู่ ๆ ริมฝีปากของเขาก็บดเบียดทาบทับลงมา ฉันตกตะลึงเพราะนี่คือครั้งแรกของฉันที่มีใครสักคนใช้ปากของเขาทาบทับอยู่บนปากของฉันแบบนี้

ฉันตัวแข็งค้างและรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมา

"เจ้านาย"

จู่ ๆ ฉันก็พูดคำนี้ออกมา ฉันยกมือหมายจะปิดปากพล่อย ๆ ของตัวเอง เมื่อออกมากับผู้ชายอีกคนที่ถูกใจในคืนดูตัวแต่ปากกลับไปเรียกหาใครอีกคน เขาหยุดชะงักไปเลยละเขาก็คงตกใจไม่น้อยแต่ฉันยังคิดเข้าข้างตัวเอง

หวังว่าเหน่งคงจะคิดว่าฉันบ้างานจนเก็บมาฝันหรอกนะ

ในขณะที่ฉันกลัวว่าเขาจะโกรธและรู้สึกผิด ฉันกลับได้ยินเขาหัวเราะ

"คิดว่าตัวเองอยู่กับใครกันละ ทำไมเอาแต่เรียกเจ้านายอยู่ได้ ในตอนนี้ไม่มีใครเป็นเจ้านายคุณสักหน่อย"

"ขอโทษค่ะ"

ฉันรีบบอกเขาไปอย่างรวดเร็ว เขาก้มต่ำลงมาอีก คราวนี้เขาตรึงแก้มของฉันเอาไว้ แล้วพูดเบา ๆ 

"คนทำผิดก็ต้องถูกลงโทษ ผมจะลงโทษคุณด้วยอะไรดีนะ"

"คือ"

ฉันอ้าปากคิดจะขอโทษเขาอีกครั้ง แต่คราวนี้เขาไม่เปิดโอกาสให้ฉันได้พูดอีกต่อไปแล้ว