เริงสวาทปรารถนา

ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า อพาร์ทเม้นท์ถูกๆแบบนี้ จะมีฝรั่งหล่อๆมาเช่าอยู่ด้วย แถมอยู่ห้องตรงข้ามกับเธอพอดีอีกต่างหาก นี่ถ้าวันดีคืนดี เธอถอดเสื้อผ้าแล้วลืมปิดหน้าต่าง แล้วเขาแอบมองอยู่ จะไม่เห็นหมดเหรอ แล้วอิตาฝรั่งนี้ ก็ชอบส่งสายตาแพรวพราวให้เธอตลอด ในยามที่บังเอิญเข้าอพาร์ทเม้นท์พร้อมกัน และเข้าห้องในเวลาไล่เลี่ยกัน “แพง อิตาฝรั่งนั่นมองแกอีกแล้ว ฉันว่าเขาต้องชอบแกแน่ๆเลย ไม่สนเหรอ” รัญญาก็ดูเหมือนว่า จะเชียร์ให้เธอเชื่อมสัมพันธไมตรีกับหนุ่มต่างชาติคนนี้เสียจริง คิดว่าคงเป็นไปได้ยาก เพราะเธอพูดภาษาอังกฤษไม่เก่ง ฟังน่ะพอฟังออกงูๆปลาๆ แต่จะให้สนทนาตอบโต้เป็นประโยคยาวๆ ใบ้มักรับประทานทุกที “ไม่อะ กลัวโดนหลอก” “แต่เขาหล่อมากเลยนะแก นี่ถ้าเขามองฉันแบบที่เขามองแกนะ ฉันทุบหัวลากเข้าห้องนานแล้ว” จอมทะลึ่งอย่างรัญญา ไม่ได้พูดเล่น แต่เอาจริง “แล้วพี่เติ้ล แกเอาเขาไปไว้ที่ไหน” “เลิกแล้ว” “ฮะ! จริงเหรอ” “อื้อ นั่นๆ เขาส่งซิกมาให้แกว่า ไอไลค์ยูด้วยแน่ะ” รัญญาไม่วายหันไปมอง “รีบขึ้นห้องเถอะ ฉันอยากอาบน้ำจะแย่แล้ว” อยากตบหัวยัยเพื่อนตัวแสบจริงๆ ยังมีหน้าไปโบกไม้โบกมือตอบกลับนายฝรั่งนั่นอีก มีลูกมีเมียหรือยังก็ไม่รู้ แต่เท่าที่เห็น ก็ยังไม่เคยเห็นเขา พาใครมาที่ห้องของเขาเลยสักครั้ง หรือบางทีเขาอาจพาใครมาที่ห้อง ในตอนที่เธอไม่เห็นก็ได้ กริ๊ก “อย่าลืมล็อกประตูดีๆล่ะยา” บอกคนที่เดินเข้ามาทีหลัง “จ้ะแม่” โดนเพิ่มอายุให้อีกแล้ว เธอไม่ได้แก่ขนาดนั้นนะ พะแพงค้อนควัก แล้วรีบเปลี่ยนชุดเข้าห้องน้ำไป แต่พออาบน้ำเสร็จ เดินออกมาจากห้องน้ำ รัญญาก็หายไปจากห้องเสียแล้ว “หายไปไหนนะ” พอเปิดผ้าม่านออกดู ‘ตายแล้ว ไปยืนคุยกับเขาหน้าห้องเลยเหรอ ใจกล้าเกินไปแล้ว’ แต่พะแพงไม่รู้หรอกว่า รัญญาใจกล้าก๋ากั่นกว่านี้หลายเท่านัก เพราะเธอมาขอพักกับเพื่อนแค่เดือนกว่าๆ ยังไม่เห็นด้านมืดของรัญญา แค่นี้ยังน้อยไป นานหลายนาที กว่ารัญญาจะกลับเข้ามาในห้อง “ยา แกไปคุยอะไรกับเขาเหรอ” “เขามาเคาะห้อง” “แล้วแกก็เปิดประตูออกไปหาเขานี่นะ” “ตกใจอะไร เขาแค่มาบอกว่า เพื่อนของเขาสนใจฉัน เห็นบอกว่าเย็นนี้ เพื่อนเขาจะมาพักด้วย แกจำฝรั่งตัวโตๆที่ดูผิวขาวกว่าเขาหน่อยไหม” “ไม่เคย” “เออจริงด้วยสิ แกจะทันเห็นได้ไงเนาะ ก็แกเพิ่งมาพักกับฉันได้เดือนกว่าเอง นี่ฉันอยากจะกรี๊ดมากๆเลย คืนนี้เพื่อนของเขา ฝากบอกเขามาว่า ขอเดทกับฉันด้วยแหละ” “แล้วแกก็ตกลงทันทีเลยสิ” “ฉันบอกแล้วไง ถ้ามีโอกาสฉันอยากลองของนอก เอ๊ย...คบคนต่างชาติดูบ้าง เผื่อมันจะดีกว่าพี่ไทยด้วยกัน” “งั้นเย็นนี้ฉันก็กินข้าวคนเดียวน่ะสิ” “ถ้าอยากมีเพื่อนกินก็ลองไปชวนเขาสิ นี่เขาถามฉันด้วยนะ ว่าแกมีแฟนหรือยัง” “แล้วแกตอบไปว่าไง” “ก็บอกไปว่า แกเพิ่งถูกผัวทิ้งน่ะสิ” ลืมไปเลยรัญญาเป็นคนพูดตรงไม่พอ พูดทะลึ่งไม่พอ ยังเป็นคนพูดขวานผ่าซาก ปากสุนัขไม่รับประทานอีกต่างหาก แต่รัญญาก็มีดีอยู่อย่างหนึ่งที่เห็นได้ชัดคือความใจกว้าง ใจดี และขี้ใจอ่อน “ที่จริงฉันน่าจะรู้นะ ว่าแกจะตอบไปว่าไง แต่ก็ดีแล้วล่ะ” “ใช่ดีแน่ๆ เพราะผู้ชายคนไหนก็ตาม หากมันจริงใจกับเรา มันก็ต้องยอมรับเราได้ในทุกสถานะ ไม่ว่าจะยากดีมีจน สูงต่ำดำขาว หรือสาวแก่แม่หม้าย อย่างฉันนี่ ก่อนจะคบกับผู้ชายคนไหน ฉันบอกหมดแหละ” “อืม จ้า ทุกวันนี้แกก็เลยยังเป็นสาวสวยเลือกได้ใช่มั้ย” “ช่าย แกก็เหมือนกัน มีผู้ชายหล่อๆมาให้เลือกถึงที่ ก็ลองคบๆดูสิ เผื่อบางทีเขาอาจจะเป็นเนื้อคู่ที่รอแกอยู่ก็ได้นะ” “ฉันไม่สวยหุ่นดีเหมือนแก แถมเป็นแม่หม้ายผัวทิ้ง ไม่กล้าคิดไรมากหรอก” “แต่เขาคิดกับแกนะ ฉันมองออก” “คิดแบบชั่วคราวนะสิ ไม่เอาหรอก” “คิดมากน่ะแก ถ้าอยากให้ตนเองมีความสุข ก็อย่าคิดเยอะเกินไป ดูอย่างฉันสิ มีผัวมาตั้งหลายคน ไม่เห็นต้องแคร์ใคร พ่อแม่อยู่สบาย ก็พอแล้วสำหรับฉัน” “แล้วนี่มีนัดกี่โมงล่ะ” “ทุ่มหนึ่ง” “ใกล้แล้วนี่ รีบไปอาบน้ำเถอะ” “อื้อ แล้วคืนนี้ฉันอาจกลับดึกหน่อยนะ” “จ้า”