หากแต่สำนึกชั่วดีในใจ... เพลิงก็ทำได้เพียงส่งสายตาทอดมองมาอย่างห่วงใย จำต้องก่อกำแพงขวางกั้นความต้องการในใจ กระทั่งถึงวันที่เมฆเรียนจบแล้วตัดสินใจเข้ามาใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพฯ
“อูย... แน่นเหลือเกินพี่เพลิง... พี่เข้ามาลึกมาก”
เมฆตัวแอ่นตัวงอ
“ของพี่ใหญ่ไปเกินไปจริงๆ เมื่อเทียบกับของเอ็ง... แต่ในที่สุดมันก็เข้ากันได้นี่นา... และก็เข้ากันได้ดีเสียด้วยสิ... ใช่ไหมวะ?”
เพลิงหัวเราะเบาๆ ด้วยความชอบใจ แกล้งสั่นส่ายแท่งเอ็น เสียบแล้วงัดให้ผงึกผงกอยู่ในโพรงสวาทคับแน่นจนเมฆต้องแอ่นสะโพกรับ
“เซ็กส์จัดแบบ แล้วน้องชายพี่เพลิงก็ทั้งใหญ่ทั้งยาว... ชิ๊… สาวน้อยสาวใหญ่แถวนี้คงพากันหลงใหลพี่กันทั้งเมือง”
น้องเมียตัดพ้อ เพลิงยิ้มได้ใจกับน้ำเสียงที่บอกความหึงหวงในตัวเขาออกมาชัด
“พี่ไม่สนใจใครทั้งนั้น... เอ็งเชื่อหรือเปล่าว่าตั้งแต่พี่สาวเอ็งตายจากไป... พี่ก็ยังไม่มีใคร วันๆ เอาแต่รอว่าเมื่อไรเอ็งจะคิดถ
