หลายสัปดาห์ผ่านไปชีวิตของลูกปลายังดำเนินไปอย่างเป็นปกติ เธอยังคงทำหน้าที่ได้ดีในทุกๆวันคอยดูแลเอาใจใส่คนในบ้าน ทำของอร่อยให้แถมยังคอยดูแลภานุเป็นอย่างดีจนชายหนุ่มติดหนึบไปไหนไม่รอด
(ตกลงขับรถได้หรือยัง)
ภานุเอ่ยถามลูกปลาในเวลาเที่ยงวัน เขาซื้อรถให้เธอได้สองสัปดาห์แล้วแต่หญิงสาวไม่ยอมขับไปไหนจนเขาต้องบังคับให้เธอลองขับบ้าง
"ลูกปลาขับได้แล้วค่ะ พี่มนตรีสอนค่ะ"
(ฝึกบ่อยๆเดี๋ยวก็ชินเองแหละ)
"ลูกปลาขับออกไปตลาดด้วยค่ะ ไปทำบุญที่วัดมาด้วยตอนเช้า"
หญิงสาวเอ่ยออกไปเสียงใส และวันนี้เธอขับรถไปทำบุญด้วยตัวเองเพราะเป็นวันเกิดของเธอ ตอนแรกจะรบกวนชายหนุ่มไปส่งแต่เขาต้องเคลียร์งานเยอะมากไม่มีเวลาว่างเลย
(ดีแล้ว งั้นฉันทำงานก่อนนะยังไงเย็นนี้เจอกัน)
"ค่ะ"
ลูกปลากดวางโทรศัพท์ก่อนจะนั่งทำขนมเค้กต่อ วันนี้เธอทำเค้กมะพร้าวให้คนในบ้านทานกัน แต่ไม่มีใครรู้หรอกว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเธอ คุณหญิงก็ออกไป
