เหวินหยวนต้าได้ยินคำของภรรยาจากที่ใบหน้ามักจะเย็นชายังปรากฏรอยยิ้มมุมปาก รวมถึงสองพี่น้องบ้านตู้อย่างตู้เปียวซวนและตู้เหรินหนาน แม้ว่าจะทำเหมือนไม่สนใจเพราะน้องสาวสุดที่รักสั่งไว้ เกิดวันไหนเธอมีเรื่องกระทบกระทั่งกับหญิงสาวในหมู่บ้านพี่ชายอย่างพวกเขาไม่ต้องเข้ามายุ่งหรือว่าช่วยเหลือ ครั้งนี้ทุกสองคนเพียงแค่มองและจับปลาจับกุ้งกันต่อ แต่หูนั้นคอยฟังอยู่ตลอด
“แก นังเซียงเหมยกล้าด่าว่าฉันเป็นขยะเหรอ” หญิงสาวชาวบ้านกระทืบเท้าชี้หน้าด้วยความไม่พอใจ
“อุ๊ย! ขยะพูดได้ ฉันด่าตรงไหนฉันชมเธอต่างหากล่ะ แต่เอ…เธอคือลูกสาวป้าหลันไม่ใช่เหรอ คนที่เคยประกาศปาว ๆ ว่าไม่ยอมแต่งงานกับคนจน อ้อ…ที่แท้ไม่แต่งคนจนแต่จะเป็นเมียน้อยคนอื่น”
ตู้เซียงเหมยลอยหน้าลอยตาตอบ เธอจำได้ว่าเมื่อตอนที่พี่รองอายุยี่สิบแม่เคยไปสู่ขอกับป้าหลันให้เธอมาเป็นสะใภ้ แต่โดนตอกหน้ามาว่าไม่อยากแต่งกับพี่รองเพราะบ้านตู้จน หลังจากนั้นไม่นา
