กลับมาทางด้านตู้เซียงเหมย ทันทีที่กลับมาถึงบ้านเธอจึงเรียกพี่ชายมานั่งคุยด้วยกันก่อนจะหยิบนาฬิกาออกมาให้สิบเรือน
“ไม่มีแบบซ้ำกันเลยนะพี่ใหญ่พี่รอง ของดีทั้งนั้นเลย”
“พรุ่งนี้พี่กับเจ้ารองจะเข้าตลาดมืดเอง จริงสิวันนี้พี่แวะไปที่ร้านมานายช่างบอกว่าอีกสองวันน่าจะส่งมอบงานได้แล้ว อาเหมยแวะเข้าไปดูหน่อยนะเผื่อว่าอยากตกแต่งเพิ่มเติมยังไงอีกหรือเปล่า” ตู้เปียวซวนดูนาฬิกาทั้งสิบเรือนและพยักหน้า เขาไม่ได้อายที่ต้องเดินเข้าไปขายของในนั้น ในเมื่ออาชีพสุจริตเขาจะอายทำไม
“อาเหมยครั้งนี้ให้ใช้วิธีเดิมอีกไหม หรือว่ายังไง” ตู้เหรินหนานเอ่ยถามน้องสาว
“คงต้องใช้วิธีการขายแบบเดิม ฉันมองว่าหากเราไปหาร้านที่ขายนาฬิกาแล้วเสนอขายให้เชื่อเถอะว่าราคาเราได้แทบเสมอตัว นอกจากคนที่มองออกว่านาฬิกานั้นดีแค่ไหน” ตู้เซียงเหมยตอบกลับ
“พี่ใหญ่พี่รอง วันนี้ฉันคุยกับพ่อค้าเขาบอกว่าเขาสามารถหาของจำพวกข้าวสารอาหารแห้งมาให้
