ตอนที่12 ชายในฝันมีตัวตน ในที่สุดฉันก็พบเขา
ผ่านไปเพียงแค่หนึ่งชั่วโมง…
อิริน่าก็กลับเข้ามาในโรงแรมด้วยสภาพร่างกายที่ขะมุกขะมอม เนื้อตัวเต็มไปด้วยคราบน้ำสีแดง สภาพของหญิงสาวที่เห็นเหมือนกับเธอไปโดนฝูงสุนัขหิวโหยฟัดมาสักสิบตัว เธอเลือกที่จะเข้าทางประตูหลังของโรงแรมซึ่งเชื่อมกับประตูห้องครัวออกมายังจุดทิ้งขยะ และเป็นโชคดีของเธอที่คุณสตีเฟ่นพ่อครัวยังง่วนกับงานที่ค้างอยู่ของเขา
“คุณสตีเฟ่นคะ ฉันมีเรื่องรบกวนให้คุณช่วยหน่อย”
หญิงสาวแง้มประตูห้องครัวซึ่งเปิดออกไปยังจุดทิ้งขยะด้านหลังของโรงแรม
“อิรินา พระเจ้าช่วย! เธอไปทำอะไรมาถึงได้มีสภาพแบบนี้ บาดเจ็บตรงไหนเหรอเปล่า”
สตีเฟ่นทำหน้าตกใจเมื่อเห็นเสื้อผ้าของหญิงสาวเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบสีแดง ผมเผ้าของเธอก็ยุ่งเหยิงยืนหน้าตาตื่นอยู่หน้าประตู และด้วยอาชีพอย่างเขาที่คลุกคลีอยู่กับการทำอาหารมองปราบเดียวก็รู้ว่าหยาดสีแดงที่เห็นเป็นคราบโลหิต
“ใครท
