"เป็นอะไร" หึ
"งอนอะไรอีก" ชิ
"ฟาง"
"เพราะคุณเลยทำหนูปวดปากอีกแล้ว"
"ก็เธอเจ็บจิ๋ม" ดู ดูสิ ดูน้ำเสียงของเขาดูสีหน้าของเขาไม่รู้สึกสะทกสะท้านอะไรเลยหรือไงไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะทำแบบนี้กับฉันเขายอมให้ฉันกินข้าวก็จริงแต่เขาก่อกวนฉันจนฉันกินข้าวไม่ได้สุดท้ายก็กดหัวฉันให้ลงไปนั่งคุกเข่าอยู่กลางหว่างขาเขาสิ่งที่ฉันได้กินไม่ใช่โจ๊กแล้วค่ะแต่เป็นน้ำโจ๊กของเขา
"งอแงเหรอ เธอรู้ไหมว่าคนอย่างฉันน่ะตรงไหนก็ได้นะฉันไม่ติด" ไม่อยากจะคุยว่าบนเครื่องบินก็เคยมาแล้ว!
"บ้ากามเหรอคะ"
"ก็อย่างที่เธอเห็น" ขณะที่กำลังเถียงกันอยู่ตอนนี้เราสองคนกำลังเดินมาหาโฟร์ที่ห้องของคุณเจได ทันทีที่มาถึงเราก็กดกริ่งหน้าห้องไม่นานประตูห้องพักของคุณเจไดก็เปิดออกแต่คนที่มาเปิดไม่ใช่โฟร์ ไม่ใช่คุณเจไดแต่กลับกลายเป็นคุณดันเต้แทน
"นาย!"
"มาทำอะไรกัน มั่วสุมอะไร" น้ำเสียงแตกต่างจากเมื่อครู่นี้มากนัก
"เปล่าครับ ผมมาชวนไอ
