Chapter 47
1039 Words
Chapter 47
Giving up on Love
Rovie didn't know what to say after what Chris said to her. Did he just confess to her and tell her he loves her? Does he really mean it?
Natatameme lang si Rovie at hindi alam kung ano ba ang irereact niya sa sinabi nito.
“Is this still part of your plans and motives? You’re willing to go that far for your mission? Stop pretending. Stop all this pretentions and lies. I’m done playing your gam, agent Sam.” diretsahang sinabi ni Rovie sa binata.
How good it feels to hear him saying he loves her but she won’t fall for it. She will also protect her sister and her heart for the possible pain he can inflict to them. Enemy of her sister is also her enemy. It's just a shame that they will have to end what they have, if there is.
“Can’t you give me a chance to undo my purpose? Can’t you give us a try?” pagsusumamo at pakikiusap ni Chris kay Rovie.
Mabilis na umiling si Rovie at hindi na tinapunan ng tingin ang binata tyaka ito iniwan sa labas dahil pumasok na siya sa loob ng coffee shop para magtrabaho.
Naiwan namang bigo si Chris at nilingon si Rovie. Umaasa siyang lilingunin siya muli nito pero hindi iyon ginawa ng dalaga. Bigong umalis si Chris sa lugar na iyon at nagpunta sa isang lugar kung saan niya pwedeng ilabas ang hinanakit niya.
Sa kabilang banda naman ay parang binibiyak ang puso ni Rovie. Gusto niyang pagbigyan ang binata pero hindi niya rin kaya na isakripisyo ang kaligtasan ng kapatid niya.
Pagkapasok sa loob ng staff room ay agad na nilapitan si Rovie ng kapatid at para bang nakuha na nito kung ano ang nangyari kaya mabilis siyang niyakap nito.
“He told me he loves me, sis.” Napapahikbing saad ni Rovie at umiyak sa balikat ng kapatid niya.
“Tahan na, Rovie. We will figure this out together, okay?” pagcomfort sa kaniya ni Lorie at hinahaplos ang likod niya.
Mahinang napapahikbi at napaiyak si Rovie sa balikat ng kapatid upang maibsan ang lungkot nanararamdaman.
Nang tumahan na siya ay nagpasalamat siya sa kapatid at nagbihis ng damit pangtrabaho. Hindi niya man alam kung ano ang ibig sabihin ni Lorie sa “we will figure out” na sinabi nito, magtitiwala at magrerely siya sa kapatid niya sa kung ano man ang maging desisyon nito.
-----
Mabilis na pinuntahan nina Alexis at Yangli si Chris sa isang bar upang sunduin ito. Nabigla nalang silang dalawa nang tinawagan sila ng manager ng bar dahil nga raw sa nagwawala na ang kaibigan nila.
Pagkarating sa naturang bar ay nagulat silang dalawa nang makita ang kaibigan na sabog at nagwawala pa rin.
He look so shitty and wasted in his state right now. They didn’t saw him being like that ever, only now that it happens.
Kaya nagulat talaga sila ng makita ang ayos nito at kung paano ito magwala sa loob ng bar. Lasing na lasing na ito ngunit patuloy pa rin sa pag-inom.
Unang lumapit si Alexis kay Chris at inagaw ang bote ng alak na hawak nito.
“Tama na iyan, Chris. Uuwi kana.” Ani Alexis sa kaibigan na inilayo ang bote ng alam mula sa kaibigan.
“G-Gusto ko pa *hick* uminom.”Lasing at hindi na magkamayaw na tugon ni Chris at pilit na kinukuha pabalik ang alak na nasa kay Alexis na ngayon.
“Umayos ka nga, Manong. Sobrang lasing mo na oh! Uuwi na tayo at magpapahinga kana.” Ani naman ni Yangli at lumapit na rin para awatin din ito at tulungan si Alexis sa pag-alalay.
“P-pabayaan niyo na l-lang ako! *hick* K-Kaya ko sarili ko.” Tugon ni Chris aa kanilang dalawa at doon lang nila napagtanto na umiiyak pala ang kaibigan. Napansin lang nila itong umiiyak ng pumiyok at nabasag ang boses nito.
Ngayon ay humihikbi na ito at nanlalantang napaupo pabalik sa couch na naroon. Hindi nila alam kung ani ang problema kaya hinayaan nalang nila nanumiyak ng umiyak ang kaibigan.
Kung nasa normal lang na ayos si Chris ay tiyak na matatawa si Yanglinsa itsura nito ngayon. Pero hindi niya ginawa dahil alam niyang may seryosong pinagdadaanan ito at hindi nga lang nila alam kung ano.
“What’s your problem, man?” Alexis asked Chris and sat beside him.
Natatawa ngunit naluluha pa rin si Chris ng sagutin ang kaibigan.
“Minsan na nga lang tayo magmahal, bigo pa.” Iyon lang ang sinabi ni Chris at umiyak na naman ito sabay tawa.
Nagmumukha na itong baliw at katawa-tawa dahil sa ayos nito at ginagawa nito.
Hindi maintindihan ni Yangli kung bakit nagkaganoon si Chris at mas lalong hindi niya maintindihan ang sinabi nito.
Sinenyasan ni Yangli si Alexis bagamat wala itong sinabi kundi sinensyasan siya pabalik na pabayaan nalang muna ito. Napasimangot si Yang at tumabi na rin ng upo kay Chris na may kasamang pagmamaktol.
Wala talaga diyang maaasahan sa mga lalaki kung hindi ang pagiging protective lang ng mga ito. Kung sa mga sekreto ay hindi niya nagagawang alamin mula sa mag ito kung ano.
Parang hindi kaibigan ah! Hmp! Untag ni Yangli sa kaniyang isipan.
Minsan talaga unfair ang mga lalaki. Kapag talaga pagdating sa mga seryosong bagay at mga sekreto mahirap silang paaminin. Pero samantalang kapag ang babae ang may sekreto ay kailangan nilang sabihin agad kundi magtatampo at magagalit ang mga ito.
“I’m giving up on love. I don’t want it anymore.” Biglang nagsalita si Chris na ikinagulat ni Yangli.
Nakakunot ang noong tiningnan niya ang kaibigan at inaanalisa ang mga sinabi nito.
Doon lang napagtanto ni Yangli kung bakit nagkakaganoon ang kaibigan. In love pala ito at naging broken hearted. Pero ang tanong ni Yanglibay kanino ito broken hearted at bakit?
Wala talaga siyang alam sa mga nangyayari at wala siyang ideya kung sino ang babaeng nagpatumba sa kaibigan nila at winasak ang puso nito.
Pero kung sino man ito ay tiyak na makakasundo niya dahil ito ang unang taong iniyakan ng kaibigan sa pagkakaalam niya.
Yangli was so eager to know who the person was and she will befriend her for sure.
- Writer
