Chapter 50
1425 Words
Chapter 50
Love or Job?
“Hoy Manong! Anong tinatanga-tanga mo diyan? Nasaan si brother, Alexis?”
Bumalik sa ulirat si Chris ng marinig ang boses ni Yangli at ng tapikin siya nito.
“H-Ha?” parang bangag na tanong pabalik ni Chris kay Yangli.
“Anong ha? Nahuli na ang iba sa mgaiyembro ng sindikato. Si brother Alexis kako nasaan na?” mataray na tanong ni Yangli sa kaniya.
Nang mahimasmasan si Chris ay agad siyang napamura.
“Oh s**t!” ani Chris at mabilis na pumasok sa loob ng kwarto kung nasaan nakahilata si Alexis.
“OMG! Anong nangyari sa kaniya?” nag-aalalang tanong ni Yangli at dinaluhan si Alexis.
'Di kalaunan ay nagkaroon na muli ng malay si Alexis at hinawakan ang balikat nito.
“What happened?" tanong nito at hinihilot ang kaniyang balikat.
"You were unconscious brother. Why did you passed out?" si Yangli at sumagot kay Alexis at sinuri ang binata kung mayroon pa ba itong ibang sugat o ano man.
“I'm fine, Yangli. Wait, did you capture the masked guy?” tanong ni Alexis kapagkuwan ng maalala ang mga nangyari kanina.
“What masked guy, brother? We don’t see any masked guy earlier. It must be the person who put you unconscious for a while.” Tugon pa rin ni Yangli.
Hindi alam ni Chris kung sasabihin niya ba agad kay Alexis ang tungkol sa natuklasan niya.
Should I tell him or don't tell him? Pakikipag argumento ni Chris sa kaniyang sarili.
“So he escaped?” nadidismayang tanong ni Alexis.
“Yes, brother, but I don’t know about Manong Chris. He was here first before me." Pagbibigay alam ni Yangli kay Alexis kaya nabaling ang tingin ng dalawa kay Chris.
“Oh? Bakit niyo ako tinitingnan ng ganiyan dalawa? Hindi ko nakita ang taong nakamaskara na tinutukoy mo, tol. Kakarating ko lang din ng dumating si Yang.” Pagkukunwaring saad ni Chris at umiwas ng tingin sa dalawa.
“Iyon naman pala eh. We will capture the masked man next time. Let's get out of here for now bago pa may dumating na mga back up ng sindikato." Ani Yang at naunang inalalayan si Alexis. Sumunod din naman si Chris at pagkatapos nilang alalayan si Alexis ay nilisan na nila ang lugar na iyon at bumalik sa opisina nila.
-----
Nakangiwing iniinda ni Lorie ang sakit sa tagiliran niya na natamaan ng bala kanina. Malapit na siyang panawan ng ulirat dahil sa dugong nawawala sa kaniya.
Patungo na siya sa head quarter nila Gustavo upang doon magpagamot. Hindi siya pwedeng umuwi ng diretso sa bahay nila ng kambal niya dahil tiyak ay mag-aalala ito sa kaniya.
Pinipilit ni Lorie na hindi siya panawan ng malay dahil malapit na siya sa head quarter. Tinitiis niya nalang ang sakit na nararamdaman sa mga oras na iyon.
Saktong nakaparada siya sa harap ng gusali ng sumidhi ang matinding sakit sa tagiliran niya. Nanlalabo na ang paningin ni Lorie at hirap na siyang bumaba. Bumibigat na rin ang paghinga niya at ano man na oras ay mawawalan na siya ng malay.
Pinilit pa rin ni Lorie ang sarili na lumabas ng kotse. Ngunit hindi niya na nagawa dahil nawalan na nga ng malay siya ng tuluyan.
Napabalikwas ng bangon si Rovie ng hindi na soya makahinga mula sa pagkakatulog niya. Kinapa niya ang kaniyang dibdib at pinakiramdaman ito.
Sobrang bilis ng t***k at hindi niya alam kung bakit bigla nalang siyang nakaramdam ng kaba.
Maayos lang kaya si Lorie ngayon? Tanong ni Rovie sa kaniyang sarili na hindi pa rin humuhupa ang kaba at bilis ng t***k ng puso niya.
“Sana maayos ka lang ngayon, Lorie. I don’t like what I'm feeling right now." Saad ni Rovie sa kawalan. Pinikit niya muli ang mata para magdasal ng taimtim.
Sisimulan na sana ni Rovie ang magdasal ng tumunog ang door bell nila kaya napamulat siya ulit. Mabilis na umalis si Rovie sa kama at lumabas sa kwarto niya para tingnan kung sino ang nagdo-door bell sa labas.
Bago muna lumapit si Rovie sa pintuan at pagbuksan ang kung sino mang tao ang nasa likod nito ay kinuha niya una ang baril niya at hinawakan ito ng mahigpit.
Ewan niya ba bakit siya kumuha ng baril. Her instinct told her so and she believes her instinct all the time.
"Who is it?" taning ni Rovie bago buksan ang pintuan.
"It's me," boses ni Chris ang narinig ni Rovie.
Bumuga muna ng hangin si Rovie bago niya buksan ang pinto. Nang mabuksan na ito ni Rovie ay bumungad nga sa kaniya si Chris na mukhang balisa. Hindi ito mapalagay at mapakali sa ayos nito.
“Anong ginagawa mo rito?” biglang nainis si Rovie ng makita ang binata.
Naiinis siya dahil hanggang sa makatulog at magising siya ay wala itong text o reply sa mensahe na sinend niya kanina rito.
“I'm sorry if I couldn’t respond to you earlier. I came here to apologize and to talk with you for something else.” Sagot ni Chris sa kaniya.
“Whatever it is, Sam, I'm not interested and I'm also not in the mood to talk with you or anybody else.” Diretsahang tugon ni Rovie sa binata at sinarado muli ang pinto
“This is about your sister.” Ani Chris na nagpabukas ulit kay Rovie sa pinto.
"What about my sister?"
"Can you just please let me in so we can talk properly?" pakiusap nito na nagpairap kay Rovie.
Bagamat pinagbuksan naman ito ng dalaga at pinapasok sa loob ng bahay nila.
“I'm only giving you an hour for us to talk and to tell me what you know about my sister."
Tumango si Chris sa sinabi ng dalaga. "Take your sit then." Pag giya ng dalaga kay Chris na umupo sa isa sa mga upuan nila sa living room.
"Now tell me what you know," Rovie said crossing her legs as she sat down in the opposite side of where Chris was seated. She hide her gun in her back after sitting not letting Chris saw it.
"I'm torn between my job and for love, Rovie. What should I choose?" pagsisimula ni Chris sa dapat na sasabihin niya sa dalaga.
Kumunot ang noo no Rovie at hindi niya maintindihan kung ano ang ibig sabihin nito.
”What are you talking about? What are you saying?" naguguluhang reaksyon ni Rovie na wala siya ni katiting na ideya kung ano ba ang sinasabi nito sa kaniya.
"The reason why I couldn't come earlier today because we have an operation. Yes, I do admit that I am an agent and we are not supposed to say or admit it but for you, I can make an exemption. I am an agent, Rovie and it is my job to haunt, and capture sydicates," Chris said trying his best to explain it to Rovie properly.
"And with my job, I am obligated to do my work and report every detail that I know after the operations. Earlier we had a big case and I saw your sister being part of the syndicate. I haven't told anyone yet about that and I came here straight away after our post meeting." Kuwento ni Chris.
"And what makes you think it's Lorie? What os your proof?"
"I don't need to show you any proof, Rovie and I know that you knew too. It was clear to me right now the reason why she and Gustavo's daughter were together last time. It's because she's part of their group. And I'm still thinking either to expose your sister or not, because I love you and I don't want to hurt you but I am also torn with my job. What will I do, Rovie?" naguguluhan at nahihirapang tanong ni Chris kay Rovie.
Biglang natouch si Rovie sa sinabi ng binata bagamat hindi niya alam kung binibitik lang ba siya nito sa pain.
"I don't know what you are saying. Stop making false accusations about my sister. Get out!" singhal ni Rovie sa binata at tinuron ang pintuan para paalisin ito.
"Are you really doing this to me, Rovie?" malungkot na untag ni Chris.
"Get out now." Matigas ang boses na tugon lang ni Rovie.
"Then you gave me no choice but to choose my job over love, Rovie. We could have made a great team if ever. I hope your sister is okay." Walang ganang saad ni Chris na bigla ring nagbago ang awra.
Tumayo na si Chris sa inupuan niya at nagbabalak ng umalis sa bahay nila Rovie.
- Writer
