ตอนที่ 5 เลี้ยงต้อย 2

1982 Words

“พูดอะไรไร้สาระ กลับบ้าน!” ฉันถูกพี่ทองดึงแขนเลยพยายามสะบัดทิ้ง แต่เพราะสติไม่เต็มร้อยและตัวของฉันเองก็เล็กกว่าเขามาก รองเท้าส้นสูงทำให้สาวน้อยสูงร้อยหกสิบเจ็ดเซนติเมตรสูงขึ้นมากก็จริง แต่ก็ไม่ทำให้ฉันชนะผู้ชายที่สูงเกือบร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตรได้แต่อย่างใด “ถ้าไม่กลับบ้านดี ๆ พี่จะอุ้มกลับ แล้วอย่าคิดนะว่าพี่ไม่กล้า!” พี่ทองหน้าดุเหมือนตอนที่ฉันยังเด็ก ๆ แล้วแอบปีนต้นมะม่วงข้างบ้าน ฉันเลยไม่กล้าเถียงและได้แต่ก้มหน้าก้มตาเดินตาม น้ำตาเจ้ากรรมก็พลันไหลหยดแหมะในจังหวะหันไปโบกมือลาและสวัสดีพี่ ๆ ทุกคนในโต๊ะ ฉันเพิ่งรู้ว่าเวลาเมาแล้วตัวเองบ่อน้ำตาตื้นมาก “ดื่มเข้าไปเยอะ ๆ จะได้หายบ้า” พี่ทองยื่นขวดน้ำให้ฉัน ก่อนจะจัดการคาดเข็มขัดให้ด้วย หน้าเขาแดงจัดเพราะความโกรธ ฉันรู้ว่าฉันเผลอพูดจาไม่ดี แต่เขาก็ไม่ควรถือสาคนเมานี่นา “คลุมไว้ โป๊หมดแล้ว!” เขาคว้าเอาสูทด้านหลังมาคลุมท่อนขาฉัน ก่อนจะบ่นพึ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD