Chapter 11
เด็กดี (1)
ฉันเดินมาที่ห้องน้ำพลางค้ำมือบริเวณโซฯอ้างล้างหน้า ขณะที่สายตาก็กดจ้องมองตัวเองผ่านกระจกบานใหญ่ด้วยความรู้สึกหลากหลายที่กำลังถาโถม
ไหนจะเรื่องที่นายนั่นบอกว่าเคนหนีไปแล้ว ไหนจะเรื่องที่ฉันต้องชดใช้ทุกอย่างแทน แล้วไหนจะสถานะที่เขาบอกกับเพื่อนไปอีก ตอนนี้ฉันแทบอยากหายไปให้รู้แล้วรู้รอดเพราะทุกอย่างมาถาโถมและตีพันกันยุ่งเหยิงไปหมด
“ตกส้วมตายไปแล้วรึไง” ฉันรีบหันขวับไปยังต้นเสียงก็พบว่าเป็นนายพายุที่ถือวิสาสะเดินเข้ามาในห้องน้ำหญิง
ไม่ใช่เพียงเท่านั้น เขาจะปิดประตูและจัดการล็อกกลอน ทำให้ฉันรีบถอยกรูดหนีจนแผ่นหลังชิดติดกับกำแพง แต่ทว่าเขากลับถามทาบทับใช้วงแขนตรึงรัดไม่ให้ฉันขยับไปไหนได้
“นี่มันห้องน้ำหญิงนะ”
“ก็เห็นว่ามาตั้งนานแล้วเลยมาตาม”
“ก้ออกไปสิ ฉันกำลังจะออกไปพอดี” ฉันเบี่ยงหน้าหนีเมื่อคนตัวโตโน้มใบหน้าต่ำลงมาจนรู้สึกถึงลมหายใจ
“ทำไม เขินจนไม่กล้าสู้หน้าฉัน
