Deniz...
Odadan çıktığımda Sinem karşımda duruyordu. Hala kızgınlığım geçmediği için konuşmak istemedim. Yanından geçmek istediğimde kolumdan tutup beni durdurdu. Göz göze geldiğimizde üzgün olduğunu görsem de bu hiç bir şeyi unutturmuyordu.
-Deniz lütfen konuşalım.
-Yorgunum Sinem. Gidip dinlenmek istiyorum. Çünkü amirime sevdiğim kadının hatasını nasıl anlatacağım onu düşünüyorum. O kızı nasıl kurtaracağız onu da düşünüyorum.
Söylediklerim onu üzdüğünü biliyorum, ama ben ondan daha çok üzülüyorum. Gözleri dolmuştu.
-Benim de yardım etmeme izin ver. Hatamı telafi edeyim.
Kolumu çekerken "Git ve dinlen. Bu operasyonda bulunmayacaksın."dedim. Beklemeyi bırakıp yürüdüm. Şu an yıkıldığını biliyorum ,ama bunu yapmak zorundayım. Güvenimi yerle bitmişti. En önemlisi bana güvenmeyip,beni kü
