“แท็ปยังโอเคอยู่หรือเปล่ากับเรื่องของ...เรา” สิ้นประโยคคำถามดังกล่าว ปาราวตีงุดใบหน้าชาลงไม่กล้าแม้จะสบสายตากับแฟนหนุ่ม ถูฝ่ามือสองข้างไปมาอย่างไร้สาเหตุ
“ถ้าแท็ปตอบว่าไม่ล่ะ ตี้จะทำยังไงต่อ” แค่คำว่า ‘ถ้า’ เท่านั้นคนฟังแอบสะอึกเลยทีเดียว
“คือตี้...ไม่รู้สิ ร้องไห้มั้ง”
“ร้องไห้เพราะเสียใจงั้นเหรอ” ชยันต์โน้มร่างเข้าใกล้พร้อมเน้นย้ำคำถาม “ถึงกับต้องร้องไห้เลยเหรอ เสียใจขนาดนั้นเลยเหรอ ถ้าเป็นงั้นจริงแท็ปควรดีใจนะ” สายตาขึงขัง น้ำเสียงเข้มเหมือนสอบสวนผู้ต้องหาเมื่อครู่อันตรธานไป...กลายเป็นชยันต์คนเดิมแล้ว
“โดนแฟนบอกเลิกจะนั่งหัวเราะหรือไงยะ นี่คิดจะแกล้งกันใช่มั้ย” ปาราวตีเบิกตาโพลง ส่งเสียงจิ๊จ๊ะไม่พอใจ “แท็ปบ้า ทำอย่างนี้ทำไม ตี้ใจคอไม่ดีเลยนะ” ชยันต์หัวเราะร่วนพลางเขย่าปลายคางแฟนสาวที่กำลังหน้าตึง
“ตอนนี้รู้แล้วหรือยังว่าเป็นฝ่ายโดนกระทำบ้างจะรู้สึกยังไง เซอร์ไพรส์คืออะไรที่ดีนะถ้าอ
