THE MAFIA LADY

Chapter 7

Irish POV

"Kilala mo, naman ako Aisa wala pa ako ni isang gusto na hindi makuha.

Kaya kailangan mong talasan ang mga paningin at pandinig nyo!" seryosong sabi ko sa kanang kamay ko.

"Masusunod Boss," tungon nito sa akin.

Dalawang babae ang tauhan ko the rest lalaki na ang lahat.

"Balak ko papasok ako sa lungga ni Keny pero hindi pa ngayon dahil hindi pa lubusan gumaling ang pusong nasugatan ng hayop na iyon," mahabang salaysay ko dito.

"Nga pala, Boss may lalaki pala nagtanong tungkol sa' yo, hindi ko sinagot ang mga tanong nya. Gusto ko ikaw mismo ang kausap nya," untag nito sa akin.

"Huh? Sino naman ang lalaking tinutukoy mo?" tanong ko dito.

"Ayon sa aking pagka alam isa syang CEO ng kumpanya. Balak nya raw magsanib pwersa sa' yo?" wika nito sa akin.

Hindi ko kilala ang lalaki dahil pagdating sa lalaki hindi na ako interesado dahil puro manloloka sila.

Lahat sila paasa gaya ng nobyo ko noon.

Mga hayop sila at walang ambag sa lipunan ang dapat sa kanila mawala sa mundo.

"Aisa, iwan mo mu na ako kailangan ko magpahinga saglit," anya ko sa tauhan ko.

"Sige po, kapag kailangan mo, ako tawagin mo na lang ako. Nasa labas lang po ako kasama ang iba," sagot nito sa akin.

Humiga ako sa malambot kong kama hindi pa rin nawala sa isip ko ang pagkawala nang dalawa kong magulang. Hindi ko maisawan mapa luha dahil yung lang ang meron ako bakit kinuha pa sa akin. Hindi na ba ako pwedeng sumaya.

Naka idlip ako saglit narinig ko na may tumatawag sa pangalan ko pero hindi ko makita ang mukha tila madilim ito.

"Sino ka, bakit alam mo, ang pangalan ko!" matigas na boses ko dito.

Samantala ngumiti lang ito sa akin.

Sabay tawa ng malakas nainis ako sa lalaki dahil kahit anong tanong ko dito ayaw talaga sumagot.

Nagising ako sa mga putok ng baril. Agad ako bumangon sabay kuha ng baril ko.

"Damn! Baka may kalaban sa labas," bulong ng aking isipan.

Dahan-dahan ako sumilip sa labas.

Nakita ko hindi naman kumilos ang mga tauhan ko.

"Ano nangyari dito!" seryosong tanong ko sa tauhan ko.

"Boss, nagtry lang po, ako kung gumana ba ang baril ko dahil noong naikwentro namin ang tauhan ni Kenny hindi ito pumutok paumanhin kung ginulay kita!" turan nito sa akin.

"Sa susunod hindi dito dahil natutulog ako," sabi ko dito.

"Masusunod Boss hindi na po' ito ma uulit!" muling paumanhin nito sa akin.

"Dapat lang, Airon dahil kapag nagalit ako sa' yo, ko itutok ang baril na hawak mo!" banta ko dito.

Kilala ako ng mga tauhan ko kahit babae ako hindi ako mahina tulad ng ibang babae.

Upo ako sa sofa kasama ang mga tauhan ko.

"Yaya, ipagtimpla mo ako ng kape?" utos ko sa kasambahay ko.

Hindi sila umalis kahit alam nila ang aking pagkatao. Bagkus sinoportahan nila ako.

"Sige po, Ma'am," sang-ayon nito sa akin.

Ma'am ang tawag nila sa akin ang mga iba naman Boss. Minsan nalito na ako sa kanila.

Bukas na ang pasok ni Aisa sa kumpanya ni Kenny sya muna ang mauna pumasok.

Susunod ako may mga araw naman ako na pwedeng mag-apply sa kumpanya nito.

May sarili naman kami kumpanya napatakbo ko naman ng maayos kahit wala ako.

"Aisa kumpleto na ang requirements mo bukas maaga ka pumasok sa kumpanya ni Kenny.

Kung may kahina-hinala tawagan mo agad ako," mahabang salaysay ko dito.

"Opo, ako pa, sabihan nyo, na lang aoo kung may mission tayo," saad nito sa akin.

"Sige tatawagan kita, Aisa?" untag ko dito.

Dati malambing pa ako makipag usap sa mga tauhan ko.

Pero ngayon seryoso na at walang halong biro.

Sumagi sa isip ko ang lalaking nagtanong sa akin.

Ano kaya ang kailangan nya sa akin.

"Ma'am, ito na po ' ajng iyong kape?" wika ng kasambahay sa akin.

"Salamat, " saad ko dito.

Habang humihigop ako ng kape bigla tumunog ang cellphone ko.

Agad ko ito hinugot mula sa bulsa ko.

Nakita ko pangalan ni Mang Kanoy ito.

"Hello!" seryosong bungad ko kula sa kabilang linya.

"Senorita, kamusta po, kayo? Ilang araw na po ako tumatawag sa' yo, pero hindi po kayo sumasagot," wika nito sa kabilang linya.

"Sorry, Mang naka off po ang cellphone ko," anya ko sa kabilang linya.

"Ganun, pala akala ko kung ano na ang nangyari sa' yo, Senorita," saad nito halatang nag-alala ito sa akin.

"Ayos lang po, ako ano pala ang sadya nyo," saad ko dito.

"Senorita, may mga lalaking nagpunta dito.

Hinahanap ka may kailangan raw sa' yo ito nga nag-iwan ng calling card sabi nya ibibigay ko raw sa' yo, kapag pupunta ka dito."

"Sige Mang Kanoy, mamayang gabi pupunta ako sa' yo, wag mo lang sabihin sa iba mong kasama na pupunta ako dyan," untag ko dito.

"Sige po, Senorita mag-ingay po, kayo dahil pakiramdam ko nasa paligid lang ang kalaban nyo?" wika nito sa akin.

Hindi talaga titigil ang mga hayop na iyon. Ngunit hindi ako magpapatalo sa kanila. Buhay ang kunuha nila sa akin buhay rin ang kapalit.

Pagkatapos namin mag-usap ni Mang Kanoy sa kabilang linya nagpaalam na ako dito.

"Yen, samahan mo ako pupunta sa bahay ni Mang Kanoy mamaya," saad ko sa tauhan ko.

"Sige po, Boss?" yukong tungon nito sa akin.

Iniwan ko ang tauhan ko sa sala pumasok ulit ako sa kwarto ko upang magbihis ng damit.

Isang simpleng damit ang sinuot ko at naglagay rin ako ng uling sa aking mukha.

Upang hindi ako makilala ng mga kalaban ko. Ayaw ko na madamay ang mga tao nasa paligid ko.

Tumingin ako sa malaking salamin. Napangiwi na lang ako nang makita ko ang sarili ko sa salamin.

"Ang pangit ko naman," reklamo ko sa aking sarili.

Kumuha ako ng sumbrero sabay suot ko.

Nilagay ko ang baril sa likod ko upang hindi akita ng tao.

Malaki naman ang damit ko kaya hindi halata ito.

"Let's go, Yen?" aya ko dito.

"Ayos Boss hindi kita nakilala," anya nito sa akin.

Hindi ko ito sinagot bagkus sumakay ako sa motor ko.

Pagsakay ni Yen agad ko pina-andar palabas ng bahay ko.

Mabilis ang takbo ng motor kulang na lang liparin ko ang daan upang maka rating lang ito.

Lumipas dalawangput sigundo nakarading kami sa bahay ni Mang Kanoy.

Agad naman kami sinalubong ni Mang Kanoy.

Ngunit hindi nya ako kilala dahil sa itsura ko.

"Nasaan si Senorita?" tanong nito sa amin.

Ngumiti naman si Yen sa turan ng matanda sa amin.

"Mang Kanoy, ako po ito sorry kung hindi ako nagpakialal agad sa' yo?" wika ko dito.

"Naku, ikaw pala iyan Senorita, akala ko hindi ka kasama," saad nito.

Nagbalat uling po, ako upang hindi ako makilala nang mga kalaban ko.

Mahirap na pati kayo madamay pa dahil kialala naman natin si Kenny walang pinipili ng tao," pahayag ko dito.

"Tara sa loob tayo baka may ibang maka kita pa sa atin dito,"

Sumunod ako sa loob ng bahay nito kahit simple lang ang bahay na ito ayos lang.

Sinabi ko na sa kanila na maglipat na sila ng bahay dahil may binili akong bahay para sa kanila.

Sila pa rin ang nagpalakad ng farm ni Daddy wala akong oras kinausap ko si Mang Kanong na sya muna pasamantala humawak ng farm.

Pumayag naman ang matanda sa alok ko dahil malaki ang bayad ko sa kanila.

"Senorita, ito ala ang calling card na binigay sa akin ng lalaki.

Sabi nya kung pwede raw kahit ngayon mismo tatawag ka. Nagtaka nga ako tila imteresado ito sa farm pag-aari ng iyong ama.

Panay ang tanong nya tungkol sa' yo, pero hindi ko sinagot ang lahat ng tanong nya mahirap na baka hindi sya mabuting tao at may balak sya sa'yo," mahabang salaysay nito sa akin."

Tama naman si Mang Kanoy dahil mahirap na magtiwala sa panahon ngayon.

Kinuha ko ito sabay lagay sa bulsa ko.

Inabutan ko rin sila ng pera upang may pang gastos sila dito.

"Para saan ito Senorita?" tanong ng matanda sa akin.

"Para sa inyo, iyan Mang Kanoy. Baka matagal pa ako bumalik dito marami pa akong linisin na kalat dahil ayaw na ayaw ko dumaan sa daan na may basura.

Kilala mo naman ako hindi ako titigil hanggay hindi ko mapahihiganti ang magulang ko!" matatag na sabi ko dito.

" Senorita, nag-alala ako para sa' yo, ayaw ko pati ikaw mawala ikaw na lang natira sa pamilya mo?" mahinang sabi nito.

Parang pangalawang ama ko na si Mang Kanoy.

May anak itong lalaki ngunit nasa Maynila ito upang mag-aral.

"Mang Kanoy, magtiwala kayo sa akin kaya ko ang sarili ko.

Babalik ako ng buhay pangako," wika ko dito.

Naghanda ng kape at nilagang saging. Ganito dito sa farm marami kasi tanim ng punong saging si Mang Kanoy hindi lang iyon. Nagtatanim rin sila ng punong mangga.

Minsan dito ako madalas magsanay dahil malawak ang plaza.

Dito rin si Daddy nagsasanay ng kanyang tauhan kaya bihasa sila makipag laban.

"Naku, dapat hindi na kayo nag-abala sa amin saglit lang naman ako dito," mahinang boses ko.

"Wag mo na kami tanggihan matagal ka,babalik dito.

Kaya kumain ka nang marami. Alam mo ba, ito ang paborito mo kainin dito sa farm," sabi nito.

Kumuha ako ng kutsara sabay subo sa bibig ko.

Hindi pa rin nagbabago masarap pa rin ito.

Maya-maya nagpaalam na kami sa mag-asawa. Dahil panigurado hinahanap na ako ng tauhan ko. Mamaya na lang ako tatawag sa lalaki.

"Boss, ako na po ang magmaneho pauwi ng bahay?" wika ni Yen sa akin.

"Sige medyo na pagod ako nabusog ka ba?" tanong ko dito."

"Opo, ang sarap pa rin magluto ang asawa ni Mang Kanoy.

Ngayon lang ulit ako nakakain ng ganun ka sarap," sabi nito sa akin.

"Yes, tama ka, alam mo ba, napa mahal ako sa mag-asawa na iyon.

Kasama ko sila dati minsan nga nagseselos na ang anak nito kapag sya ang palagi kong kasama kaya umuwas na lang ako," saad ko dito.

Habang nasa daan kami biglang may naka sunod na sasakyan sa likod namin.

"Boss, may sasakyan naka sunod sa atin. Kanina ko pa nahalata pero hindi lang ako nagsabi sa' yo," wika nito sa akin."

"Sige lang, wag ka titigil dahil iba ang pakiramdo ko," sagot ko dito.

Nilabas ko ang baril ko mula sa likod sabay kasa dito.

Mabilis ang takbo ng motor at naiwan ang sasakyan.

Sino kaya ang hinayupak na nakasunod sa likod namin.

Hindi nagtagal nasa tapat na kami ng mansyon ko.

"Yen, alamin mo kung sino ang sumunod sa atin kanina.

Oras na malaman mo kung sino patahimikin mo!"utos ko dito.

"Masusunod Boss," anya nito sabay alis sa harap ko.

Tinapon ko ang sumbrero sa sofa.

Ang boring ng buhay ko, kailangan ko uminom upang maka limot kahit ngayon gabi lang.

Nagtungo ako sa mini bar dito sa loob ng bahay ko. Wala pa kahit sino maka punta dito. Ako mismo ang naglilinis dito kahit si Yen at Aisa hindi pa sila nakapasok.

Tanging kwarto ko lang sila sila pwede pumasok maliban sa mga lalaking tauhan ko.

Pinindot ko ang numero ng lock ng pintuan ng mini bar ko.

Pagpasok ko kusa naman ito sumara.

Kumuha ako ng matapang na alak.

Puro paborito ko ang nandito.

Nagtungo ako sa ref sabay kuha ng alak at binuksan ko ito sabay tungga.

"Ahh, ang sarap," mahinang sabi ko dito.

Umupo ako sa sofa sabay taas ng aking paa sa maliit na mesa.

Niyugyog ko ang laman ng alak

Siguro habang buhay na lang ako mag-isa sa buhay.

Tinatanggap ko naman kung ano ang kapalaran ko.

Hindi ko namalayan naubos ko na ang alak.

Medyo nalasing na ako pero kaya ko naman lumabas ng mini bar.

"Boss, kaya mo pa ba, tulungan na kita upang maka rating ka sa kwarto mo," wika ni Yen sa akin.

"No! Kaya ko ang sarili ko, bumalik ka na sa pwesto mo," sabi nito sa akin.

Yumuko lang ito sa akin.

Iniwan ko ito dahil naka ramdam na ako ng antok.

Pagdating sa kwarto agad ako himiga kalaunan naka tulog ako.

Nagising ako sa masamang panaginib.

Bakit sa tuwing matutulog ako puso masamang panaginip ang napapanaginipan ko.

Inunat ko mu na ang aking braso.

Bago ako bumangon sa kama ko.

Tiningnan ko ang relo ko madaling araw pa pala ito. Akala ko tinanggali na naman ako ng gising dahil kapag galing ako sa galaan tinanghali na ako ng gising.

Alas tres pa lang ito ng madaling araw.

Lumabas ako sa kwarto ko upang kumuha ng tubig bigla ako nauhaw. Dumagdag pa ang sakit ng ulo.

Paglabas ko may nakita akong umakyat sa mataas na tarangkahan ng bahay ko.

"Damn! Panigurado magnanakaw ito dahil hindi alam ng kalaban ko kung saan ang bahay kong ito.

"Yen, may tao sa banda roon kailangan mahuli natin sya?" sabi ko dito.

"Masusunod Boss!" Dahan-dahan kami lumabas hindi man lang nakita ng mga tauhan ko ang lalaking nagtangkang pumasok dito.

Madilim ang bandang pinuntahan namin.

Ang tanga ng mga lalaki dalawa lang talaga sila pumasok hindi nila alam ang dami namin dito. Ngayon humanda ka dahil hindi na kayo maka labas ng buhay.

Nagsenyas ako kay Yen agad naman ito tumungon.

Nilapitan ko ang isa sabay suntok sa sa mukha ng lalaki. Sa robrang lakas halos ma tumba ang lalaki.

Gumanti sana ito ngunit hindi nya ako natamaan. Kaya muli ako tumalon sabay sipa sa lalaki at tuluyan ito naka tulog sa aking ginawa.

Wala ka pala sa sipa ko nagpunta ka lang dito upang maghanap ng sakit ng katawan.