JEREMIAH
I LET out a deep and heavy sight before I touch the handle of my room's door. I want to make sure that Cresha is resting.
Gusto ko man na tabihan siya para mas mapanatag ang pakiramdam ko ay hindi ko ginawa dahil alam kong natakot ko siya.
I let out a small smile to my lips the moment I saw her sleeping. I don’t know if she’s sleeping peacefully or not but I hope she is…
I gently touch her hair and caress it. I gently lean on her and plant a soft kiss on her hair. I don’t want to wake her up.
Ayokong makita ang mata niyang puno ng takot at pangamba. Ayokong makita na lumuluha siya dahil sa akin. Hindi ko kaya dahil baka sarili ko ay taniman ko ng bala kapag natuloy na makita ko siyang umiiyak dahil sa akin.
“I’m sorry…” bulong ko habang patuloy pa rin sa paghimas ng buhok ni
