ประกาศิตจอมเผด็จการ

โดนัลด์ เลิฟ

Millennium Love Stadium ศูนย์กีฬาครบวงจรถูกเปิดฉากขึ้นครั้งแรกในเมืองซานฟรานซิสโก มลรัฐแคลิฟอร์เนีย กลายเป็นศูนย์กีฬาแห่งศตวรรษที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในอเมริกา และถือเป็นธุรกิจแนวใหม่ที่เรียกเสียงฮือฮายาวนานต่อเนื่องข้ามปีตั้งแต่ปีที่แล้ว กระทั่งถึงวันนี้...

กระแสตอบรับดังกล่าวทำให้ โดนัลด์ เลิฟ ถูกจับตามองมากขึ้น จากเดิมที่รู้จักกันเป็นอย่างดีในตำแหน่งประธานสโมสร LBN Club เจ้าของทีมบาสเกตบอลที่โด่งดังที่สุดในอเมริกา ผู้ที่ทุ่มเม็ดเงินมหาศาลไปกับการซื้อนักบาสเกตบอลระดับพระกาฬมาร่วมทีมสร้างความแข็งแกร่ง แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็มีรายได้จากการให้นักกีฬาในทีมไปถ่ายโฆษณาหลายพันล้านดอลลาร์ต่อปี

โดนัลด์ เลิฟ จึงถูกขนานนามว่าเป็นมาเฟียแห่งวงการกีฬา ทุกคนที่เขาหมายตาเอาไว้ต้องได้มาร่วมทีมกับเขา สายตาแหลมคมกับการตัดสินใจที่เฉียบขาด บวกกับภาพลักษณ์ที่ดีเยี่ยมทำให้เขาสามารถโดดเด่นอยู่ในวงการนี้ได้ยาวนานต่อเนื่อง

ไม่เพียงแค่สมรภูมิกีฬาที่เขาเป็นเบอร์หนึ่ง ทว่าในสมรภูมิรักเขาก็โด่งดังเรื่องการใช้ผู้หญิงเปลืองยิ่งกว่าทิชชู่ ไม่เคยจริงจัง ไม่เคยผูกมัดตัวเองกับใคร หากแต่เขาไม่เคยเอาเปรียบผู้หญิงคนไหน พวกหล่อนยินดีรับข้อเสนอที่เขาหยิบยื่นให้ และจบกันไปด้วยดีทุกรายหลังก้าวลงจากเตียง

โดนัลด์เป็นผู้ชายที่นิยมการดื่มไวน์เป็นที่สุด ไม่ว่าจะเป็นไวน์ชั้นดี ไวน์ดัง หรือแม้กระทั่งไวน์ที่มีราคาแพงที่สุดในโลกล้วนมาอยู่ในคอลเล็กชั่นสะสมของเขา ซึ่งเขามักหยิบขึ้นมาดื่มเวลามีแมตช์การแข่งขันสำคัญๆ ที่เขาต้องเฉลิมฉลอง หรืออยู่กับอิสตรีที่รู้ใจ

ในห้องกระจกแปดเหลี่ยมบนโดมหอคอยกลางสโมสรของอาณาจักรยิ่งใหญ่กินพื้นที่หลายร้อยเอเคอร์ ความสูงของมันทำให้ห้องนี้สามารถมองทัศนียภาพรอบสโมสรได้ครบทุกองศา แต่ไม่มีใครสามารถมองเห็นคนด้านในห้องได้ ยิ่งไปกว่านั้นที่นี่ยังมีระบบการรักษาความปลอดภัยที่ดีเยี่ยม บุคคลสามารถผ่านเข้าออกโดยการสแกนลายนิ้วมือที่ถูกบันทึกไว้ในระบบเท่านั้น ขณะที่ลิฟต์แก้วก็ถูกฝังไว้ที่ชั้นใต้ดินเชื่อมต่อกับลานจอดรถส่วนตัวของ โดนัลด์ เลิฟ จึงไม่ง่ายที่จะตามหาตัวเจ้าพ่อวงการกีฬาคนนี้เจอ หากเขาไม่ต้องการพบหรือไม่ได้นัดแนะเอาไว้ก่อน

ประธานหนุ่มไฟแรงยกขาขึ้นพาดโต๊ะกระจกตรงหน้าอย่างสบายใจ ในมือมีแก้วไวน์ชั้นดีอยู่ค่อนแก้ว ส่วนอีกครึ่งที่เหลือเพิ่งถูกเจ้าของสาดมันลงคอไปเมื่อสักครู่ Château Cheval Blanc 1947 Double Magnum ชื่อของมันบ่งบอกราคาได้เป็นอย่างดี และยังบอกระดับของผู้ที่เป็นเจ้าของได้อย่างดีเยี่ยมเช่นกัน ไวน์ที่ได้รับการยกย่องให้เป็นไวน์แห่งประวัติศาสตร์ Bordeaux ราคาของมันเทียบได้กับคฤหาสน์หรูๆ หนึ่งหลังเลยทีเดียว

โดนัลด์ เลิฟ ชื่นชอบการดื่มไวน์พอๆ กับชื่นชอบเกมกีฬา แต่จะดีที่สุดถ้ามีไวน์ดีๆ สตรีแสนสวย และเกมกีฬามันๆ อยู่ตรงหน้า เขาจึงเลือกทำธุรกิจในด้านนี้แทนที่จะจับธุรกิจตัวอื่นที่สร้างเม็ดเงินได้มากกว่าด้วยมันสมองระดับเขา

“ไงพวก ดื่มก่อนเลยหรือไง ฉลองเกมแมตช์นี้ล่วงหน้างั้นเหรอ” คนที่เข้ามาใหม่ยกมือขึ้นตบไหล่เจ้าของห้องทักทาย เจ้าของมือหนาปลดกระดุมสูท ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งด้วยทีท่าสบายโดยไม่รอให้เจ้าของห้องเอ่ยอนุญาต

โดนัลด์ เลิฟ ยกมือที่ถือแก้วชูทักทายเพื่อนไม่ได้ตอบคำถาม ส่งสัญญาณให้คนสนิทเตรียมแก้วให้แขก

“ก็นายมาเลตตั้งสองชั่วโมงนี่หว่า ไปติดเกาะกับสาวที่ไหนมาล่ะ” เจ้าของห้องต่อว่าไม่จริงจังนัก รู้กันว่าเกาะที่พูดถึงคงแปลความหมายเป็นเกาะอกมากกว่าเกาะจริงๆ

“อย่ามาทำเป็นรู้ทันน่า ผู้ชายเพอร์เฟกต์อย่างฉันมันก็ต้องมีบ้าง นานๆ จะได้โฉบมาฝั่งอเมริกาสักที” ชายหนุ่มบอกพร้อมกับยื่นมือไปรับแก้วไวน์ที่ โดนัลด์ เลิฟ ยื่นให้

“ว่าแต่นายเคลียร์คิวได้หรือยัง จะเดินทางพร้อมฉันไหม” หนุ่มหล่อถามขึ้นอีกครั้ง

“จบการแข่งขันแมตช์นี้ฉันก็สามารถเดินทางได้ไม่มีอะไรน่าห่วง แต่คงไม่ได้ไปพร้อมกับนาย” โดนัลด์ เลิฟ ยิ้มให้เพื่อนหนุ่มอย่างรู้กัน แค่มองตาพวกเขาก็รู้ใจกัน การเดินทางหลายชั่วโมงต้องมีการผ่อนคลายบ้าง แม้กระทั่งเตียงบนเครื่องบินก็ต้องร้อนฉ่าไม่แพ้ภาคพื้นดิน

“แล้วนายจะไปวันไหน ฉันจะได้เตรียมเรือไว้ให้” เรือที่ชายหนุ่มกำลังพูดถึงก็คือเรือเดินสมุทรสุดหรูกินพื้นที่น้ำหลายพันลูกบาศก์เมตร เพราะคนที่กำลังพูดอยู่กับ โดนัลด์ เลิฟ เป็นเจ้าของเรือเดินสมุทรที่ใหญ่ที่สุดในแถบยุโรปและอเมริกาเหนือ

ผลพวงจากความชอบเหมือนกันกับเพื่อนและชื่นชอบกีฬาทางน้ำ โดนัลด์เองก็มีเรือยอชต์ของตัวเองอยู่หลายลำ หากแต่ไม่สามารถเทียบกับเรือเดินสมุทรของผู้เป็นเพื่อนได้เลย

โดนัลด์ เลิฟ ยิ้มมุมปากเล็กน้อย เพื่อนของเขาคนนี้รู้ใจเขาเป็นที่สุด เขายกแก้วไวน์ชูขึ้น เสี้ยววินาทีเสียงแก้วสองใบก็กระทบกันดังกริ๊ง

“สุดสัปดาห์นี้ขอเหมือนเดิม ไวน์ชั้นดี สตรีแสนสวย แล้วก็บรรยากาศเงียบสงบห้ามใครรบกวน ฉันต้องการจะพักผ่อนจริงๆ”

“จัดให้”

สองหนุ่มหันหน้าออกไปมองด้านนอกกระจก มองเกมการแข่งขันคู่สำคัญระดับโลกที่กำลังเกิดขึ้นที่ Millennium Love Stadium ผ่านจอทีวีขนาดยักษ์ซึ่งถูกถ่ายทอดส่งตรงมายังห้องทำงานของชายหนุ่ม

“เป็นต่อขนาดนี้คงไม่พลาด” ชายหนุ่มเจ้าของอาณาจักรเรือสำราญพูดขึ้น “ฉลองก่อนก็ไม่แปลก แต่ลงทุนเปิดไวน์ขวดนี้นายมั่นใจมากใช่ไหม” ชายหนุ่มเหลือบไปมองขวดไวน์ยี่ห้อดังก่อนจะหันมามองหน้าเพื่อนและเย้าอย่างสนุก

ในขณะที่สายตาเจ้าของอาณาจักรยังจ้องมองเกมกีฬาเบื้องหน้า เสียงของนักพากย์ในสนามดังผ่านลำโพงในห้องกระหึ่ม เสมือนหนึ่งนั่งอยู่ติดขอบสนาม

“ลูกกลมๆ ให้ความมั่นใจไม่ได้หรอกจนกว่าจะจบการแข่งขัน แต่ความสนุกของมันอยู่ที่การได้ลุ้นทุกวินาทีต่างหากละ” แววตาของคนพูดบ่งบอกถึงความสุขในงานที่เขาทำ เขารักทุกอย่างที่เป็นเกม เขารักความท้าทาย และเกลียดสิ่งที่มาได้ง่ายๆ โดยที่ไม่ได้ใช้ความพยายามเป็นที่สุด

“ไม่เหมือนเกี้ยวสาวขึ้นเตียงใช่ไหม ได้แบบไม่ต้องลุ้น เพียงแค่นายกระดิกนิ้ว”

“นายก็รู้ว่าแบบนั้นก็ไม่สนุกสำหรับฉันเหมือนกัน ผู้หญิงพวกนั้นมีไว้แค่แก้เบื่อ แก้เซ็ง และแก้เหงา หรือมานั่งเป็นเพื่อนดูเกมกีฬาก็แค่นั้น”

ชายหนุ่มไหวไหล่ตอบอย่างไม่ใส่ใจมากนัก กระดกแก้วในมือสาดน้ำสีแดงอำพันลงคอ หันไปพยักหน้าส่งสัญญาณให้ชายหนุ่มที่ยืนอำนวยความสะดวกอยู่ข้างๆ เติมไวน์ให้อีกแก้ว

สองหนุ่มนั่งดูเกมกีฬาด้วยกัน สถานที่แห่งนี้มักเป็นที่พบปะนัดรวมเพื่อนฝูง ห้องรับรองกระจกทรงแปดเหลี่ยมมีเครื่องอำนวยความสะดวกแบบครบครัน มันใหญ่พอๆ กับคฤหาสน์หรูหราของมหาเศรษฐีสักหลัง หากแต่หลังนี้มันถูกสร้างขึ้นเป็นโพเดียมหอคอยที่ถูกออกแบบมาเป็นพิเศษ

หลังจากปิดเกมการแข่งขัน ซึ่งเกมก็เป็นไปอย่างที่เจ้าของสนามคาดการณ์เอาไว้ ทีมของเขาชนะคู่แข่งด้วยสกอร์นำสูงลิ่ว ชายหนุ่มยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจพร้อมกับยกแก้วไวน์ขึ้นดื่ม