“ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น” เขาโคลงศีรษะ
“แต่พนักงานในวันนี้มาจากสำนักงานใหญ่ซึ่งปกติจะคุ้นหน้าคุ้นตาผมมาก”
อคินยังไม่ทันจะพูดอะไรต่อก็ถูกเชิญให้ขึ้นไปกล่าวเปิดงานอย่างเป็นทางการ กาสะลองมองชายหนุ่มเดินเฉียดไหล่เธอขึ้นไปบนเวที ท่วงท่าการวางตัวที่พอเหมาะและท่าทางเต็มไปด้วยความมั่นใจของเขา ทำให้หญิงสาวรู้ดีว่าคงมีสาวๆ หลายคนหลงใหล ยิ่งหล่อเหลาและมีความสามารถขนาดเป็นผู้บริหารระดับสูงได้ ก็ยิ่งเป็นผู้ชายที่เรียกได้เต็มปากเต็มคำว่า ‘สมบูรณ์แบบ’ ซึ่งตรงข้ามกับเธอทุกอย่าง
กาสะลองขยับแว่นตาชิดใบหน้า หลังจากประธานกล่าวเปิดงานแล้วก็เป็นกิจกรรมเล็กๆ น้อยๆ ให้เด็กๆ ได้ร่วมสนุก ตามมาด้วยการรับประทานอาหารเที่ยงร่วมกัน หญิงสาวจัดการจัดขนมเป็นชุดๆ เรียบร้อยแล้ว เห็นเด็กๆ เล่มเกมกันเสร็จแล้วเช่นกัน เธอยิ้มให้กับผลงานที่เสร็จตามความตั้งใจแล้วมองหาเด็กสาวที่มาด้วยกัน
“ฟ้าใสไปไหนแล้วนะ”
