"มึงอ้อนอย่างนี้แล้วให้กูทำยังไงล่ะลิน"
เสียงทุ้มอ่อนลงกว่าครึ่งยามที่กล่าวประโยคนั้น ลำแขนแกร่งช้อนเข้าใต้รักแร้ของร่างขาว ก่อนจะประคองให้ปาลินยืนเข่าขึ้น
ระวังอย่างยิ่งไม่ให้กระทบกระเทือนไปถึงโพรงสีหวานที่ยังคงมีตัวตนของครามเสียบคาอยู่ กายแข็งแรงประกบกอดแนบชิดอย่างที่อีกฝ่ายร้องขอ ขณะที่ใบหน้าคมคลอเคลียอยู่ใกล้ๆ
ชุนกดจมูกลงบนแก้มนิ่มหนักๆ ไปหนึ่งครั้ง ก่อนจะเริ่มดูดรั้งริมฝีปากสวยของคนที่เพิ่งไปเที่ยวเล่นสรวงสวรรค์เป็นครั้งที่สองด้วยหัวใจที่อ่อนยวบ
“ชุน…”
“กะเอาให้กูตายตรงนี้เลยเหรอ” ปลายจมูกโด่งกดลงบนจมูกรั้น ยิ่งเจ้าของร่างอวบขาวคลอเคลียกลับมา จากที่ตั้งใจจะแกล้งให้งอแงก็จำต้องพับเก็บแผนการณ์ไปทันควัน
“อ่ะ อ๊า เดี๋ยวคราม” ทว่าขณะที่กำลังใจเหลวอยู่นั้นจู่ๆ ทั้งร่างของปาลินก็โยกคลอนอย่างหนัก ความหวามไหวที่เพิ่งถึงจุดแตกหักไปเริ่มท่วมท้นขึ้นมาอีกครั้ง
ช่องทางร้อนที่เคลือบไปด้วยน้ำห
