หลังจากเข้ามาในตัวบ้านแล้วฉันก็เอากระเป๋าเสื้อผ้าไปเก็บ คุณภูมินทร์ให้ฉันนอนห้องข้างๆเขา ฉันกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดสบายๆแล้วก็กำลังจะเดินออกห้องก็เจอคุณภูมินทร์กอดอกยืนมือฉันอยู่ตรงประตู
"คุณภูมินทร์ มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ"
เขามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะยกยิ้มมุมปาก
"ยะ อย่าบอกนะ ว่า เห็น"
"อือ เห็นตั้งแต่ถอดชุด แล้วก็ใส่ชุดเสร็จเลย"
ฉันอ้าปากค้างทำตาโตสุดๆ เขายังมองฉันไม่หยุดแถมยังยิ้มแบบคนหื่นกามอีก โอ๊ยยย ฉันลืมล็อคประตูได้ยังไง ฮือๆๆ
" คนบ้าไม่มีมารยาทที่สุด"
เขายักไหล่เล็กน้อยก่อนจะมองมาตรงหน้าอกฉันจนฉันต้องยกมือปิดเอาไว้เขายิ้มขำๆก่อนะจะชี้ไปยังหน้าอกของฉัน
"แบนก็แบนไม่ได้มีอารมณ์เลยสักนิด หึ"
" อ่ะ คุณภูมินทร์คนบ้า"
เขาส่ายหน้าหัวเราะขำๆแล้วเดินออกไปทันที ฉันดีดดิ้นอยู่ในห้องอย่าหงุดหงิดโมโหจริงๆแต่ทำอะไรไม่ได้ โอ๊ยยย อายอ่ะ
"สมชายวันนี้มีงานอะไรบ้าง"
ฉันเดิ
