ชีวิตต้องมาเป็นแบบนี้

1532 Words

“เออ... พี่ลืมบอกไป นี่โทรศัพท์เครื่องใหม่ ในเครื่องนี้มีเบอร์ที่บริษัทเราต้องประสานงานเอาไว้ทั้งหมด คุยแต่เรื่องงานเท่านั้น แล้วถ้าเห็นเป็นสายบอส ห้ามไม่ให้มีมิสคอลนะคะ” มุกดาพูด พร้อมทำมือเหมือนมีดบาดคอ “ค่ะ จิลจะท่องให้ขึ้นใจเลย” มุกดาได้ยินคำตอบก็หัวเราะชอบใจ “เอกสารกองนี้ เดี๋ยวน้องจิลจะต้องคีย์เข้าไปในคอมให้หมดเลยนะ ทำได้ใช่ไหม” “ค่ะ จิลทำได้” “เก่งมาก ดีใจจังที่จิลมา เห็นเอกสารบนโต๊ะพี่ไหม” ปองรักนึกตามแล้วพยักหน้า “ของจิลเนี่ยไม่ได้ครึ่งของพี่ที่กำลังทำอยู่นะ แต่ถ้าจิลเก่งแล้ว พี่จะทยอยเพิ่มให้ ตามสบายนะ ไม่เข้าใจให้เดินไปถามพี่หรือยกหู โอเค๊...” มุกดายิ้มอย่างยินดี อย่างน้อยปองรักมาฝึกงาน ก็ทำให้เธอสามารถเบาแรงลงไปได้บ้าง “ค่ะ ขอบคุณพี่มากนะคะ” ปองรักตั้งอกตั้งใจทำงาน แต่ก็ยกหน้ามองดูนาฬิกาว่าเมื่อไหร่จะถึง 9.50 น. เธอนั่งใจเต้นโครมคราม แต่พอเลยเวลาไปแล้ว เขาก็ยังไม่โผล่ห

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD