chapter 2 wedding
1115 Words
Andrea
isang semple white dress ang sout ko, nag tataka ako kung bakit, gabe amg kasal kabilugan pa ng buwan kung kailan sinusumpong ako ng sakit ko na hanggang ngayon hiwaga parin para saakin, nang yari ito mula ng mawala ang memory ko, wala din sinasabe sila mama tongkol sa sakit ko, basta nakikita ko sarili ko nakakadena kinabukasan,
dahil sa gusto ko malaman kung anu ng yayari saakin, nag video ako ng sarili nag set up ako ng mga camera sa paligid,
doon ko nakita ang sarili ko na kulay puti ang buhok sumasayaw sa sinag ng buwan, pulang mga mata, hindi ko alam kung bakit naka paterapa sila mama,
mula noon ako mismo ng kakadina ng sarili ko, sabe ni mama nanakit daw ako pag hindi lumuhod or nag patirapa sa lupa ang lahat ng nilalang na nasa paligid,
Luna napakaganda mo para kang dyosa! magiliw na saad ni menalie
ngumiti lang ako dito, wala naman ako magagawa sa gusto nila pakasal ako sa mayabang nayon, mas gusto ko siya pag pula ang mga mata niya mabait at malambing,
tumayo ako at nag lakad kame palabas pababa ng kwarto,
dahan dahan ako nga lakad palabas ng mansion, sinusundan ko ang white petals, nilagyan ako ng isang kurunang gawa sa bulaklak sa ulo,
dahan dahan ako nag lalakad, hindi ko malaman bakit naka Jean's lang ang mga lalaki walang damit pang etaas hindi pa uso dito ang mag damit,
napatingala ako sa buwan, kinakabahan akong, nag kalad palapit kay Ezekiel,
parang hindi ito kasalan, may pakurda na gawa sa bulaklak sa pinaka altar,
*******"
Ezekiel
kiss her, Kiss her Ezekiel!" boses na paulit ulit na sumisigaw sa isip ko, ang inner wolf ko na si nagnar
my luna, my mate, oh i feel heat, ako ang angkin sakanya Ezekiel sa ayaw at gusto mo!, wika pa nito,
nakakireta talaga ang kakulitan ng inner wolf ko, lahat ng tao dito ay lubo ako ang hari ng mga lobo,
napakaganda talaga ng mate ko,", sa isip ko habang tiningnan papalapit saakin ang aking Luna,
Ezekiel i want to mark her! ani ni Ragnar
kanina pa nag wawala sa loob ko gusto nang lumabas,
★*************
Andrea
mate! ito ang aking beta his name Harvey!, walang emosyon pakilala nito sa isang lalaki,
Luna kinagagalak kitang makilala!" magalang na wika nito
Ah Ezekiel pwede ba umpisahan na natin nagmamadali kasi ako masama kasi ang pakiramdam ko! kinakabahan pakiusap ko,
tumingala ako sa buwan,
anak huwag kang mag alala nandito kame, wika ni mama,
salamat mama! pilit ang ngiti na wika ko
naagaw ng pansin ko ang katabi ni Ezekiel nakatalikod kasi ito,
hindi kona ito pinansin,
sa ngalan ng dyosa ng buwan, pinag tipon tipon tayo ngayon para saksihan ang pag iisang dibdib ng ating nag iisang hari, si king Andrew Ezekiel Anderson at ang kanyang mate, Luna Andrea Lopez,
hindi ko na na intindihan ang mga sinabe ng may edad na lalaki, nakita ko ang pag puti ng dulo ng buhok ko,
Ezekiel pwede ba pakibilisan! bolong ko,
humuhod ito at nag salita, natigil din ang sa seremonyas ang matanda
i'm Andrew Ezekiel Anderson take Andrea to be my wedded wife, wika nito sabay sout ng black diamond ring sa palasing singan ko,
may inabot saakin ni Zenobia na black ring's
I'm Andrea Take you As my king husband! wika ko,
tumayo ito at ginawaran ako ng mabilis na halik sa labi,
t-tapos naba? hingal na tanung ko
namula na ang mata ko
your eyes turned red, wika nito
Salamat sa inyong lahat sa mainit na pag tanggap sa akin bilang inyong luna! wika ko
sorry Ezekiel kailangan ko na talaga pumasok sa kwarto, wika ko pero malayo pala ang mansion,
naging puti na ang dulo ng buhok ko,
mama kuya, sorry!!! wika ko Sabay takbo sa kakahuyan,
Luna, sabay sabay na tawag nila,
hayaan nyo siya huwag kayo susunod! narinig kong wika ni mama,
tumakbo ako ng tumakbo, hanggang sa marating ko ang pinaka mataas na bahagi ng gubat, tumingala ako sa buwan nag umpisang sumayaw sa ilalim ng buwan,"
★*********
Ezekiel
agad ako nag palit anyo ganon din ang lahat ng mga pack ko, ganon din ang kapated at ina ng asawa ko,
nag takbohan kame pasunod kay Andrea,
matagpuan namen ito sa pinaka mataas na pahage ng gubat, kulay puti ang buhok nito pulang mga mata, sumasayaw ito kahit walang musika,
luna! tawag ng Harvey, agad kame nito sinugod, napaka bilis nitong kumilos, sa isang kumpas lang ng kamay nito nag siliparan na kame,
mga tampalasan! galit na wika nito
mag siluhod kayo! wika ng biyanan ko,
pero hindi kame nakinig
luna ako to ang iyong mate! wika ko
sa isang iglap nasa harapan kona ito, sinuntok ako nito tumaba ako sa puno, sa lakas ng pag tilapon ko sa puno nabali ito,
nag sisugod ang mga pack ko, pero mabilis lang ang mga ito nag sisitilapon,
mga mababang nilalang, wala kayo galang!" wika nito
nag sibalik na ang karamihan sa pagiging tao,
mapansin ko na hindi nito ginagalaw ang biyanan ko at kapated ng asawa ko,
mag patirapa kayo! malakas na wika ni Anthony, kuya ni Andrea
kahit nagugulohan nag si sunod ang mga pack ko,
tumigil ito sa pag sugod, naglakad papalapit saakin na nakatayo, agad ako lumuhod, at sinubsob ang ulo sa lupa,
nag umpisa itong sumayaw, may lumalabas dito ang Puting liwanag, habang sumasayaw sa sinag ng buwan,
ang Puting liwanag na nagmumula dito ay kumalat sa paligid, unti unting gumagaling ang aming sugat, nakaramdam kame ng pag dagdag ng aming lakas,
nagkatinginan kame,
alpha may alam kaba kung anung nilalang ang luna? tanung ni harvey sa isip ko,
wala akong alam, ngayon ko lang siya nakitang ganyan, kasing lakas ko siya kung gamitin ko ang lahat ng kakayahan ko! sagot ko sa isip nito, lahat ng lobo na nasasakupan ko ay kaya kung kausapin sa pamamagitan lamang ng isip,
tiningnan ko ang aking asawa walang tigil sa pag sayaw,
mama anung nangyayari sa asawa ko? tanung ko sa isip nito
hindi ko alam mula ng burahin niya ang sarili niyang alaala, naging ganyan na siya, siya si serra ang inner wolf ni Andrea, pero hindi niya alam na siya ay lobo, hindi ko rin alam kung my alam ba siya, basta wala siya maalala kinabukasan, mahabang sagot nito
tiningnan lang namen si Andrea habang patuloy sa pag sayaw, paikot ikot ito at taas baba ang mga kamay na parang sayaw ng retual,
ala singko na ng umaga ito tumigil bumalik ang kulay ng buhok nito sa pagiging itim bumagsak ito sa lupa, agad ko ito nilapitan,
nag anyong tao ako binuhat ko ito,
tulog ito, naglakad kame pabalik sa mansion,
- Writer
