BAD ENGINEER 30
| เรียกผัวให้ชื่นใจหน่อยสิ |
ใจดวงน้อยๆเต้นโครมครามเหมือนจะกระเด็นกระดอนออกมานอกอก เธอออกอาการเลิกลั่กจนเห็นได้ชัด แต่โดนัทก็พยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติที่สุดแต่เหมือนว่าอีกคนจะดูอาการเธอออก
"พี่ชอบหนู" เขาบอกแล้วหอมที่แก้มข้างขวาของเธอ
เธอยังไม่อยากจะเชื่อ มันจะเป็นไปได้ยังไง ฝัน ต้องฝันแน่ๆ
"โอ๊ย~" เธอร้องลั่น โดนัทหยิกที่แขนตัวเองจนเป็นรอยแดง เธออยากรู้ว่าสิ่งที่เธอได้ยินมันเป็นเพียงฝันหรือความจริง
"หนูหยิกตัวเองทำไม มันแดงหมดแล้ว" เขาลูบไปที่แขนเธอที่เกิดรอยแดง
"ไม่ได้ฝัน"
"ฝันอะไร" เขาถามอย่างสงสัย
"พี่...ชอบหนู?" เธอมองหน้ารุ่นพี่หนุ่มแล้วถามย้ำ
"ใช่"
"ชะ ชอบเมื่อไหร่?"
"ไม่นาน"
"ไม่นานหน่ะเมื่อไหร่"
"คาดคั้นจังเลย"
"ก็อยากรู้ไง"
"จะวันไหน เมื่อไหร่ นานไม่นานมันไม่เห็นสำคัญ แค่หนูรู้ว่าพี่ชอบหนูก็พอ"
"พูดจริงๆเหรอ" เขาบอกชอบเธอจริงๆ มันไม่ใช่ฝัน
"จริ
