เจ้าชายอีสดรีสส์ลดพระพักตร์คมเข้มลง จนพระโอษฐ์สีสดไม่ต่างจากอิสตรีแตะสัมผัสบางเบาบนเรียวปากอิ่ม จากนั้นก็กระซิบสุรเสียงกระเส่า ส่งให้ใบหน้างามลออแดงซ่านมากกว่าเดิม “เจ้าอย่าเรียกร้องหาสิทธิ์ เพราะหากเรามอบให้เมื่อไร เจ้าจะไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธมัน” ปาลิตาพยายามขืนตัวออกจากพันธนาการร้อนรุ่ม คำพูดที่ติดกำกวม กอปรกับกระแสแห่งความปรารถนาที่เผยให้เห็นอย่างชัดเจนจากนัยน์ตาคมกริบดุจพญาอินทรี ทำเอาเธอหวาดหวั่นจนมือไม้อ่อนแรงไปหมด “หยุดคิดเรื่องสัปดนนะเจ้าชายอีสดรีสส์” ‘เออหนอ...เคยมีแต่สาวๆ ที่เป็นฝ่ายเสนอตัวปรนเปรอรสสวาท คงมีแต่ปาลิตาเพียงคนเดียวมั้งที่ทำให้พระองค์อยากจับเธอมาปล้ำ’ เจ้าชายนักรักแย้มสรวล ขณะทรงดำริอยู่ในพระทัยก็ได้ทอดพระเนตรมองหญิงสาวน่ารักข้างกายด้วยแววหิวกระหาย เมื่อไม่มีคนนอกอยู่ใกล้ พระองค์ก็พร้อมที่จะทำตามพระหทัยที่ร้อนรุ่มเพราะเพลิงเสน่หา “เจ้าเป็นคนแรกที่อ่านใจเราออกว่าเ