เจ้าชายอีสดรีสส์สะดุ้งโหยง เบิกดวงเนตรโต ก่อนจะหันไปมององครักษ์ทั้งสองที่หลุดเสียงหัวเราะก๊ากอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่
“ภาษาไทย! นี่เราตอบปาลิตาเป็นภาษาไทยหรือ”
“พ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท”
อามิลรับคำกลั้วหัวเราะ พลางยกมือเช็ดน้ำตาตรงหางตา เพิ่งเข้าใจว่าอาการหัวเราะจนน้ำตาไหลมันเป็นเช่นนี้นี่เอง
เจ้าชายอีสดรีสส์ตีพระพักตร์มุ่ย ตรัสถามแกมต่อว่าองครักษ์ด้วยพระสุรเสียงขุ่นๆ
“เราตอบปาลิตาเป็นภาษาไทยตั้งแต่เมื่อไร แล้วทำไมพวกเจ้าไม่สะกิดเราบ้าง”
“เจ้าชายทรงตอบเป็นภาษาไทย ตั้งแต่ประโยคแรกที่คุณปาลิตาถามเป็นภาษาไทยแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
อัสมานคลายความสงสัยให้เจ้าชายหนุ่ม เขาเองก็หัวเราะจนน้ำตาไหลไม่ต่างจากอามิล เขาเพิ่งเคยเห็นเจ้าเหนือหัวมาดหลุดก็คราวนี้นี่แหละ
“คนที่อยู่ข้างนอก ทำไมไม่ตอบ”
ปาลิตาย้ำถามอีกครั้ง คราวนี้มั่นใจเต็มร้อยว่ารูมเซอร์วิสจอมปลอม ต้องเป็นเจ้าชายอีสดรีสส์อย่างแน่นอน
เจ้าชายอีสดรีสส
