"สวัสดีครับ"
"สวัสดีค่ะ ฉันมินิตาค่ะ มาแทนคุณพ่อคุยงานวันนี้ ฉันไม่ทราบว่าคุณพูดไทยได้ด้วยค่ะ" มินนี่เอ่ย
"ภรรยาผมเป็นคนไทย ผมเลยพูดไทยได้ แต่อาจจะสำเนียงแปลกสักนิด ผม คาซาว่า คุโด้ ยินดีที่ได้รู้จัก"
"ยินดีเช่นกันค่ะ เริ่มเลยมั้ยค่ะ"
มินนี่ออกจะสะดุดหูกับนามสกุลของลูกค้ารายนี้สักหน่อย แต่นามสกุลของคนญี่ปุ่น มันก็คล้ายๆกันเยอะไม่ได้แปลก จะแปลกก็ตรงที่ใจเธอนั่นแหละ ที่เอาแต่โฟกัสไปหาใครบางคน
"ได้ครับ เชิญนั่งเลยครับ"
ชาในแบบญี่ปุ่นถูกเสิร์ฟให้กับทั้งคู่ บรรยากาศเป็นด้วยความปกติ การคุยงานของเธอในวันนี้ดูจะไม่ได้มีปัญหาอะไร จนกระทั่งลูกค้าของเธอเอ่ยขึ้น
"ไม่คิดว่าพอมาเจอและคุยกับคุณจริงๆ คุณมินิตาจะเก่งแบบนี้นะครับ" ลูกค้าเอ่ยขึ้น
"ค่ะ?? เราเคยเจอกันมาก่อนเหรอค่ะ"
"เกือบเจอครับ แต่ไม่เจอ"
"คะ?? เราเคยเกือบเจอกันด้วยเหรอค่ะ" มินนี่เอ่ย
"ครับ เราเกือบเจอกันหลายครั้งแล้ว ผมบินไปหาลูกช
